Archief van
Auteur: Nicolette

Blogs van Nicolette, beheerder bij Dierentehuis Stevenshage
Het verhaal van Miezelien ter ere van Conny

Het verhaal van Miezelien ter ere van Conny

Onderstaand verhaal is in 2018 door asielbeheerder Nicolette geschreven en is vandaag opnieuw geplaatst ter gelegenheid van Conny’s welverdiende pensioen na ruim 26 jaar (!) trouwe dienst bij Dierentehuis Stevenshage. Illustratie: Maarten Wolterink Het is maandagmiddag. Conny en ik hebben baliedienst. Tussen de telefoontjes en klanten door zegt Conny ineens “Miezelien wordt achttien in december”. “Hè?” zeg ik “achttien? Echt?”. Twee Perzen Na het overlijden van mijn vader vindt mijn moeder het maar stil in huis. Ze vraagt me “zit…

Lees Meer Lees Meer

Intussen in het asiel: Katers in de kreukels

Intussen in het asiel: Katers in de kreukels

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Een ongeluk komt zelden alleen. Een ongeluk komt te paard en gaat te voet. Jeetje, hou maar op met die Oudhollandse gezegden zeg. Het punt met dit soort wijsheden is natuurlijk wel dat ze met een reden zijn ontstaan… Brooklyn Een jonge kater kwam op 6 oktober in dat ene kleine hoekje terecht nadat hij geprobeerd had een drukke weg over te steken. Brooklyn noemden we hem, u weet wel, naar die plek…

Lees Meer Lees Meer

Intussen in het asiel: Afscheid van Teun

Intussen in het asiel: Afscheid van Teun

Een week na Kiki moesten we ook afscheid nemen van ‘onze’ Teun, Sylvia’s golden retriever met het hart van goud. Elf jaar lang was Teun zo’n beetje het boegbeeld van Stevenshage en sierde hij talloze foto’s en publicaties. In deze aflevering van ons blog Intussen in het asiel vertellen we over de superpower van Teun en hoe akelig leeg het asielgebouw is zonder hem.

Intussen in het asiel: Afscheid van Teun

Intussen in het asiel: Afscheid van Teun

Het appje van Syl komt niet onverwacht, maar het schermpje van mijn telefoon wordt plotseling wazig door de tranen. “Teun is er niet meer” staat er. Mijn gedachten gaan terug naar elf jaar geleden, toen hij bij Syl op schoot naast me zat in de auto op de terugweg van de fokker. Een aandoenlijk bolletje blonde wol, “het kassakoopje” noemde ik hem wel eens liefkozend. Syl kreeg namelijk korting toen ze hem ophaalde, omdat hij “al” twaalf weken was. In…

Lees Meer Lees Meer

Intussen in het asiel: Puppy’s!

Intussen in het asiel: Puppy’s!

Het gebeurt niet vaak dat er een nest hondenpups bij ons in het asiel zit. Sterker nog, de laatste keer was in 2012. Ook al hebben we ons inmiddels herinnerd hoeveel werk het was, het is toch weer een  geweldige belevenis om mee te maken. Moeder Trudie en haar zestal komen binnenkort beschikbaar voor plaatsing, vandaar dat we de schijnwerpers van ons blog Intussen in het asiel ditmaal vol op de familie Beauford-Staceron richten.