Begin december komt er een zwerfkat binnen. Hij is duidelijk bejaard en bij het nakijken op de dierenartstafel zakt hij pardoes door zijn achterpoten. “Oh jee” denken we, ieder voor zich, zonder het uit te durven te spreken ”als deze maar levend het pand weer gaat verlaten…”.
Gechipt
De kat, laten we hem even Felix noemen, blijkt de liefheid zelve en een voorbeeldige logé. We schatten hem rond de 16 jaar oud. We ontdekken een chip en verwachten een eigenaar heel blij te kunnen maken. Helaas zijn de bij het chipnummer geregistreerde telefoonnummers afgesloten en komen we niet veel verder. De volgende dag vervolgen we de zoektocht en krijgen we een adres door dat zeker twintig kilometer van de vindplaats verwijderd is. Misschien is de eigenaar verhuisd en vergeten de adreswijziging door te geven?
Eigenaar
Voor de volledigheid gaat Marlies toch even langs het adres waar de chip geregistreerd staat. Na enig heen en weer praten geeft de bewoner toe dat Felix inderdaad daar thuis hoort. Ze zijn niet eens verbaasd als Marlies vertelt waar Felix is gevonden. Na enig doorvragen komt de aap uit de mouw: Felix moet maar bij ons gaan blijven. Inslapen, herplaatsen, allemaal goed, als zij daar maar niet over hoeven beslissen.
Volumeknop
Felix intussen vindt het bij ons allemaal wel best. Eten? Nou graag en laat dat toefje peterselie maar zitten hoor. Knuffelen? Jawel! Kattenbak gebruiken? Geen probleem. Even denken we dat hij misschien doof is, of dementerend, omdat hij een Heel Harde Stem heeft. Maar de momenten waarop hij zijn volumeknop open zet (als hij ons ziet of als we met eten komen of als we hem roepen) overtuigen ons dat hij prima kan horen en uitstekend weet wie hij is en wat er om hem heen gebeurt.
Bloedonderzoek
Omdat we graag willen weten hoe we verder moeten en Felix nu toch van ons is, laten we snel bloedonderzoek doen. Felix zelf vindt dat grote onzin en laat ons dat ook duidelijk weten (sorry dierenarts). Hij weet namelijk allang dat hij kerngezond is. Later blijkt dat we hem daar gelukkig geheel gelijk in moeten geven.
Spagaat
Enige punt van zorg is zijn achterhand*, die stram blijft en zwak met een zeer matige bespiering. Hij zakt in zijn hok ook regelmatig in spagaat. Maar wij en Felix geven niet op. Hij krijgt een eigen suite in de quarantaine, een goede dosis pijnstilling voor zijn krakende gewrichten plus een trainingsschema-op-maat. Eerst loslopen in de afdeling en als we zien dat hij meer beheersing krijgt over zijn achterpoten, loslopen in de gang van de quarantaine.
* De achterhand is het achterste gedeelte van een dier, ongeveer vanaf de lendenen.
Uitstapjes
Zodra zijn entingen in orde zijn, mag hij op stille momenten mee op tournee door het asiel. Zelfverzekerd en onbevreesd stapt hij in ganzenpas achter Eline of Marlies aan. Onderweg neemt hij alle tijd om alle geurtjes te besnuffelen en naar zijn collega asielkatten aan de andere kant van de ruit te zwaaien. Felix geniet zichtbaar van deze uitstapjes (en wij van hem) en we hebben het hart niet om hem te vertellen dat het niet voor de lol maar voor zijn bestwil was.
Niet optillen
Uiteindelijk bepaalt hij dan zelf wanneer het uitstapje lang genoeg heeft geduurd, vanwege etenstijd ofzo, door op zijn gemakje terug naar zijn suite te lopen. Wat weer prettig is voor ons omdat optillen niet echt wordt gewaardeerd door de oude heer. Als we dat wel doen, worden we namelijk ter waarschuwing getrakteerd op de Heel Harde Stem. Als oudere heer moet je tenslotte zuinig zijn op je waardigheid.
Oudere heer
Niet lang nadat zijn contactadvertentie op onze website is gepubliceerd, meldt zich een gegadigde. Een oudere heer zoekt gezelschap. Komt ons bekend voor. En zo gebeurde het dat Blue Monday, wat de saaiste en naarste dag van het jaar zou hebben moeten zijn, Happy Hebbes Dag werd voor Felix. Bejaarde met beperking ontpopt zich tot krasse knar. We wensen de twee heren veel gezelligheid samen, met af en toe een wandelingetje en, wellicht, wat lekkers te eten.
Op onderstaande video gaat Felix op avontuur door het asiel om zijn achterhand te trainen.
Laatste blog & nieuws
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
Loopt u met ons mee?
Onze jaarlijkse collecteweek komt er weer aan: van 21 tot en met 25 mei gaan we langs de deuren. Meld u nu aan als collectant en help de dieren in uw regio!
Paasuitdaging levert ruim 5000 euro op!
Weet u het nog? In maart deden we mee met de Paaschallenge van Stichting Dierenlot, met een Dog Survival Run, de Paas Bake Sale, shoppen in ons tweedehands winkeltje…alles om geld op te halen voor de asieldieren. En dat is gelukt! Wij zijn alle gulle dierenvrienden zeer dankbaar!
