Hoe gaat het nu met…?

Afgelopen vrijdag werd asielkat Felix in ons dierregistratiesysteem genoteerd met nummer 20.347. Sinds we u afgelopen zomer meldden dat we de magische grens van 20.000 dieren passeerden, zijn er dus 347 dieren bijgekomen. Elk van die dieren, en ook de honderden anderen die eerder dit jaar aan onze zorg werden toevertrouwd, heeft een eigen verhaal. Over enkele van hen schreven we een blog. Hoe gaat het nu met hen?

Poes Amalia, nu Poeki-San

We begonnen in januari met cyperse zwerfpoes Amalia, die met een zwaar gehavende poot bij ons binnenkwam. Alle dunne middenvoetsbeentjes van Amalia bleken gebroken en na zorgvuldig wikken en wegen volgde uiteindelijk een amputatie. Haar revalidatie verliep voorspoedig en ruim een maand later mocht ze mee met haar nieuwe baasje. In haar nieuwe huis moest ze in het begin wel erg wennen aan het leven op drie poten. Ze kon maar moeilijk balans houden en bracht een bezoekje aan dierfysiotherapeut Eva van der Burgt. Na slechts één behandeling in de aquatrainer ging ze erg vooruit en sindsdien gaat het goed met Poeki-San, zoals ze nu heet. De toevoeging ‘San’ in haar naam is niet alleen een beleefde aanspreekvorm in het Japans, maar betekent in diezelfde taal ook ‘drie’ – zeer toepasselijk voor deze driepotige dame dus. Poeki-San kwam nog een keer terug bij Eva, maar zelf vond ze dat totaal niet nodig en ging toen hevig in protest. Haar nieuwe eigenaar omschrijft Poekie-San als de meeste aanhankelijke kat die hij ooit heeft gehad.

Shih-tzu Sem

In februari berichtten we over de vriendelijke shih-tzu Sem. Hij bleek verschillende medische problemen met zich mee te dragen. Een gebitsbehandeling, castratie en meerdere operaties waren onvermijdelijk. De kleine, opgewekte Sem doorstond het allemaal dapper. Datzelfde geldt voor ons operatiepotje, dankzij donaties van onze trouwe lezers en dierenvrienden. Sem herstelde in een pleeggezin, tot hij in maart mocht verhuizen naar zijn gouden mandje bij een nieuwe baas. En een gouden mandje is het. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin in zijn nieuwe huis en heeft een fantastische band opgebouwd met zijn baasje. Sem is speels en knuffelig, mag overal mee naar toe op de fiets en gaat ook altijd mee naar de camping. Hij wordt regelmatig verwend met rosbief en biefstuk en leeft als een koning!

Kater Panda

In maart schreven we over de tanden van Panda. Iedereen die de zwart-witte zwerfkater ontmoette zag meteen dat hij niet goed in zijn vel zat. Enorme blaasstenen bleken de boosdoener en een zware operatie volgde. Tijdens zijn herstel kreeg hij niesziekte en daarna was opnieuw een ingreep noodzakelijk vanwege zijn slechte gebit. De lieve Panda knokte zich wonderwel door deze onzekere tijd heen en mocht na 101 dagen eindelijk het asiel verlaten. Ook hier zorgde onze trouwe achterban voor de nodige financiële steun, waar Panda en wij hen nog altijd erg dankbaar voor zijn. Het gaat nu erg goed met Panda, die er volop geniet van om samen met zijn baasje op de bank te liggen. Heerlijk weggestopt onder een dekentje ligt Panda er lekker warm bij. Ook medisch gaat het goed met meneer; na plaatsing heeft hij geen klachten meer gehad.

De kittens van Beth Mead, nu Miyu

In augustus passeerde zwerfpoes Beth Mead de revue. Deze zwart-witte tiener kwam zwanger binnen en beviel bij ons van vijf kittens. Ze herstelde goed en bleek een uitstekende (tiener)moeder voor haar kittens. Vijf weken lang hebben wij voor dit heerlijke nest mogen zorgen. Dan slaat het noodlot toe: een kattenziekte-uitbraak in het asiel. Dit is zeer slecht nieuws voor katten die niet zijn ingeënt en zeker voor kittens is de ziekte dodelijk. Ondanks een strikt quarantaine-protocol is er geen houden aan. De nog kwetsbare kleintjes van Beth Mead blijken besmet, met het hartverscheurende gevolg dat we van alle vijf de kittens snel achter elkaar afscheid moeten nemen.

Helaas zien we de laatste jaren steeds vaker kattenziekte opduiken. Niet alleen in het asiel, maar ook van dierenartsen in de omgeving horen we het. Het lijkt erop dat steeds meer mensen hun kat niet inenten. Het gevolg is dat de verspreiding van kattenziekte toeneemt, waardoor een uitbraak sneller kan ontstaan en er ook meer niet-ingeënte katten aan komen te overlijden.

Beth Mead zelf heeft de uitbraak gelukkig overleefd en mocht gaan wonen bij het gezin dat haar ook heeft gevonden en naar het asiel bracht. Ze heet nu Miyu, vernoemd naar het geluid dat ze maakt als ze miauwt. Dat doet ze dan ook regelmatig, om op die manier lekker veel aandacht te krijgen. Ze is actief, speelt graag en kan springen als de beste. Ze sleept ’s avonds graag de speeltjes mee naar het bed van haar baasjes.

Katers Tommie en Tonrar

In september kwamen katers Tommie en Tonrar langs in ons wekelijkse blog. Jonge kater Tommie werd bij ons afgestaan omdat de andere kat des huizes hem totaal niet accepteerde. Hij zoekt graag contact met soortgenoten, maar die zijn hier lang niet altijd van gediend. We besloten Tommie te helpen bij het vinden van een geschikt kattenmaatje en stelden hem voor aan kitten Tonrar. Het bleek een goede match en de twee werden dikke vrienden. Het was voor ons duidelijk dat ze samen zouden blijven en al snel kwam er een zeer geschikt huis voor hen beschikbaar. Ze vermaken zich fantastisch samen en genieten van het leven. Gezellig samen met de baas en met elkaar. Regelmatig krijgen we heerlijke foto’s van het stel samen.

Terugkijkend op een asieljaar met een lach en een traan wensen de mensen en dieren van Dierentehuis Stevenshage u een veilige en rustige jaarwisseling en alle goeds voor 2023!

Laatste blog & nieuws