Blog: Intussen in het asiel
Oktober 2010. Er wil iemand afstand doen van een labrador die andere honden ‘vanuit het niets’ aanvalt. Ze is al zijn vierde eigenaar. Het asiel in haar eigen regio wil hem niet aannemen, hij heeft ongezien het label ‘onplaatsbaar’ gekregen. Als laatste strohalm belt de eigenaresse ons. “Het is een schat van een hond, maar de mensen in mijn wijk dreigen met de politie.” Marianne, Annika en ik kijken elkaar aan. Annika is nog maar net officieel in dienst als…
Acht weken geleden alweer. Kleine Skye komt het asiel binnen omdat er afstand van haar gedaan is. Ze is als pup aangeschaft door een gezin met drie kleine kinderen en krijgt daar meer prikkels binnen dan ze kan hanteren. Hierdoor is ze nog niet zindelijk en begint ze naar de kinderen te happen en te grommen. Skye is een kruising van een chihuahua en een terriër, 8 maanden oud en 2,6 kilo schoon aan de haak. Het grommen en uitvallen…
Woensdagochtend deelt kattenverzorgster Marlies zichzelf in voor kattenhallen 1 en 2, samen met vrijwilligster Annemarie. Dat betekent de katten verzorgen, kattenbakken schoonmaken, de hokken schoonmaken en inrichten, de krabpalen ontharen, de vloer dweilen, de buitenrennen vegen. In de hallen zitten bij elkaar 15 katten (Ostara, Bobbie, Alieze, Zenga, Hobbes, Onana, Set, Canaillou, Shakira, Snoes & Minoes, Ali, Moppie, Lilly en Camping) . Alles bij elkaar een beste klus. Marlies begint aan de klus. Ze maakt een emmertje sop, haalt de…
Op 7 juli krijgen we een telefoontje. Of we een vogeltje willen ophalen. Het vogeltje is net gevonden en nog maar nauwelijks in leven. Marlies springt in de auto en komt terug met de mededeling dat ze niet zeker weet of hij nog wel leeft. “Hij ademt nog” zeg ik tegen haar en neem het mannetje in mijn handen. Het is een agapornisje. De oogjes gesloten, koud, vleugeltjes kapot en overal wondjes. Ik probeer een beetje suikerwater in zijn bekje…
Er komt een kat binnen, een tijdje geleden alweer, 29 mei om precies te zijn. Hij is ooit als witte kat het leven gestart. Zijn huidige kleur echter is grijs, afgewisseld met plekjes zwart en smerig. Zijn blauwe ogen staan gelukkig wel helder. Bang kijkt hij ons aan: “Wat. Wil. Jij. Van. Mij”. Hij verschanst zich in het uiterste hoekje van het hok. Eline noemt hem Janesho en biedt hem wat te eten aan. Dat blieft hij wel. Beetje drinken?…