We schrijven 7 december 2021. Het is duidelijk welke naam er die dag op de binnengebrachte cyperse zwerfpoes ligt te wachten: Amalia. Net zo duidelijk als het probleem aan haar achterpoot. Het voetje lijkt min of meer los te hangen zodat we ook met het blote oog de diagnose “gebroken” wel kunnen stellen. De röntgenfoto’s die we gaan laten maken, zullen meer inzicht moeten verschaffen over de details van de breuken. Complicerende factor is dat de dierenarts zich afvraagt of Amalia wellicht drachtig is.
Social media
Kattenverzorgster Marlies besluit een oproep op Facebook te zetten: “we zoeken met spoed de eigenaar van deze kat”. Het vermoeden van Amalia’s dracht zetten we er bewust niet bij. Stel dat een eigenaar denkt “mijn -naam kat- is gesteriliseerd, dus dit kan haar niet zijn” en zich daardoor niet zou melden. Het bericht wordt vele keren gedeeld en een legertje dierenliefhebbers springt in actie om Amalia’s thuis terug te vinden. Social media op z’n best.
Keerzijde
Tegelijkertijd zien we ook de keerzijde van sociale media. Ik vind het opvallend hoe makkelijk “men” ons instrueert hoe we de situatie moeten aanpakken. Opvallend en, als ik eerlijk ben amusant, vind ik daarbij dat a) de meningen elkaar volledig tegenspreken, b) deze meningen geuit worden zonder feitelijke informatie over de poes in kwestie en c) “men” met het grootste gemak beslissingen neemt over andermans (onze) portemonnee. (De opmerking van één lolbroek/trol dat alle zwerfdieren zonder meer afgemaakt dienen te worden, laten we buiten beschouwing. Want we luisteren alleen naar opbouwende opmerkingen. Mooie tekst voor op een tegeltje misschien.)
Gebroken achterpoot
Terug naar Amalia. Dezelfde dag nog maken we foto’s van haar poot voorafgegaan door een dracht-echo. Die De Keerhoeve ons niet in rekening brengt, waarvoor onze hartelijke dank! Amalia blijkt niet zwanger, een hele zorg minder. De foto’s wijzen uit dat de middenvoetsbeentjes in haar linker achterpoot gebroken zijn. Als het er één of twee zouden zijn, is de kans dat het pootje met rust zou genezen best goed (de intacte botjes fungeren dan als een soort spalk) maar omdat bij Amalia álle botjes stuk zijn, moet er een ander plan komen.
Dunne botjes
Enig idee hoe dun die middenvoetsbeentjes zijn bij een kat? Het is specialistenwerk. Daar kloppen we dan ook aan voor advies. De opties zijn ofwel het pootje operatief proberen te repareren, waarmee fikse kosten gemoeid zijn en langdurige revalidatie met een externe spalk, hokrust en verband wisselen. Ofwel de poot amputeren, wat veel lagere kosten met zich meebrengt en een kortere revalidatie maar natuurlijk ook blijvende beperkingen oplevert voor de poes in kwestie.
Reparatie of amputatie
Al horen we het internet bijna gonzen van berichten die worden gedeeld en mensen die hun best doen, uitzicht op het terugvinden van een eigenaar hebben we niet. En er zijn knopen om door te hakken, de tijd dringt. Mochten we kiezen voor repareren, dan moet dat zo snel mogelijk voor de grootste kans van slagen. En bovendien zien we dat Amalia veel last heeft, ook al krijgt ze maximale pijnmedicatie. Het is tijd voor een besluit en actie.
Wikken en wegen
We gaan er even voor zitten om te wikken en te wegen. Amputatie is ‘simpel’, snel en overzichtelijk qua kosten. Herstel is min of meer gegarandeerd en een kat kan zich uitstekend redden op drie poten. Tegelijkertijd, Amalia is nog jong en gaat dan wel een lang leven met een heuse handicap tegemoet. Daarentegen is het succes van de reparatie-operatie niet gegarandeerd. Zo is bijvoorbeeld onbekend of de spieren en pezen in de poot nog intact zijn. Maar bij succes is de kat weer 100% vierpotig en fit. Waar we zelf het meest over twijfelen, is het spalk&verband gebeuren. Wij hebben in het verleden gemerkt dat het uiterst lastig is om een spalk op de juiste manier op de juiste plek te houden en het verband schoon en droog te houden zonder ontstekingen, smetplekken of andere narigheid.
Drie poten
In dit soort situaties vallen we meestal terug op de vraag “wat zou ik doen als het mijn eigen dier was?” om die vraag vervolgens naar beste eer en geweten te beantwoorden. Allemaal komen we voor onszelf tot de conclusie: we zouden kiezen voor amputeren. De dierenartsen staan achter het besluit en zo komt het dat Amalia op drie poten de rest van haar leven tegemoet hobbelt. En die eigenaar, die heeft zich nooit meer bij ons gemeld ondanks alle inzet van dierenvrienden overal. We zijn blij dat we daar niet op hebben gewacht.
Amalia revalideert voorspoedig. We verwachten dat ze over enkele weken kan uitkijken naar een nieuwe eigenaar.
Laatste blog & nieuws
Met de nieuwe Beestenbende het najaar in
Die knappe Griekse man op de cover van ons lijfblad is onze Artopoios! Hij zoekt een huis zonder breekbare spulletjes. Poes Vivian en hondje Djacky laten weten hoe het nu met hen gaat, onze hovenier vertelt over de biodiversiteit in ons hondenbos, en voor vrijwilligster Reyhan is eigenlijk elke kat speciaal.
Honderden bezoekers en recordopbrengst op Open Asieldag!
Met een stralend zonnetje, tientallen vrijwilligers, honderden bezoekers en een recordopbrengst van ruim 8000 euro kijken we terug op een fantastische Open Asieldag. Klik snel door voor de foto’s en video’s!
Drukte bij zonovergoten Open Asieldag!
VIDEO | Mede dankzij het mooie weer was het een drukte van jewelste afgelopen zaterdag bij onze Open Asieldag! Lokale omroep Centraal+ maakte er een video over. En vanmorgen vroeg blikte onze asielbeheerder Nicolette terug in de Ochtendshow. Kijk en luister het hier terug!
