Intussen in het asiel: Kater Frans

“Nee hoor” zeg ik “daar kan ik geen blog over schrijven”.  Marlies heeft me net gevraagd of  een blog in het verschiet is over kater Frans. ” Niet echt lezenswaardig  voor onze volgers. Ongechipte kat komt binnen, wordt geopereerd, herstelt, punt.” Maar het verhaal van Frans loopt iets anders.

Kater Frans is zaterdagnacht na een ernstig ongeval bij de dierenarts gebracht. Iets met een auto en een mislukte kopstoot, denken we. Kaak gebroken, oog in poeier. En wat vooral zorgen baart: verschijnselen die wijzen op een zwelling in de hersenen.

Kantje boord

Dierenarts Colette van Dierenartsenpraktijk De Keerhoeve gaat midden in de nacht direct haar bed uit om de kater te helpen. Op zondagochtend horen we woorden als “kantje boord” en “zijden draadje.” Hij is lief, maar ook uiterst schrikkerig en paniekerig, wat zijn behandeling niet makkelijker maakt.

Omdat zij hem gered heeft, mag Colette een naam bedenken. Stagiair Frans loopt die ochtend mee met het asielspreekuur dus drie keer raden… Verder meldt Colette dat de kater, nu dus Frans gedoopt, stabiel genoeg is voor een operatie. Ondertussen plaatsen we een foto van Frans in ons overzicht met gevonden dieren, maar er meldt zich geen eigenaar.

Operatie

Op woensdag opereert dierenarts Suzanne kater Frans. Ze fixeert zijn kaak met een cerclagedraad (een “ijzerdraadje”) zodat het bot kan genezen. Zijn hele kop is pijnlijk en gezwollen, dus krijgt hij een slokdarmsonde zodat hij voorlopig niet zelf hoeft te eten als hij dat niet wil. Ze bespaart hem zo meteen ook eventuele dwangvoeding.

Het oog lijkt te redden te zijn, dus hecht Suzanne zijn derde ooglid over de oogbol heen. Zo kan het oog slinken en herstellen zonder dat het uitdroogt. “Operatie geslaagd” horen we woensdagmiddag.

Help kater Frans

De behandeling van kater Frans, inclusief alle operaties, medicatie, controles en de nog te verrichten castratie maar exclusief vaccinaties, chip en verzorging schatten we rond de 500 euro. Een kattenleven is onbetaalbaar, maar de kosten voor zijn medische verzorging betalen we natuurlijk gewoon in euro’s. Omdat zich geen eigenaar meldt, zijn deze kosten voor ons. Ik start daarom een “Kater Frans” actie op onze website. En spreek vervolgens de onvoorzichtige woorden uit waarmee dit blog begint.

Totale paniek

Woensdag rond halfzes. We staan op het punt naar huis te gaan. Ik zie Marlies en Eline met ernstige gezichten bij de balie staan, de telefoon staat op luidspreker. Assistente Linda heeft aan de alarmbel getrokken. Kater Frans is na het wakker worden uit de narcose volledig in paniek, schiet als een losgeslagen projectiel door zijn hok en is volledig van de kaart. Angst? Pijn? Shock?

Het enige dat tot nog toe helpt, is hem op schoot nemen en inbakeren. Zo heeft ze  drie kwartier met hem doorgebracht. Zodra ze hem terugzet echter – er zijn nog meer patiënten – begint hij opnieuw te stuiteren, ondanks toediening van een kalmerend middel.

Er is ‘s nachts niemand in de praktijk en Linda wil absoluut niet dat hij zo de nacht ingaat. We zijn dat roerend met haar eens en besluiten om hem naar het asiel te halen. Marlies en Eline gaan samen, zodat de een kan rijden en de ander de kat kan managen.

Sondevoeding

Hij krijgt een privé kamer, waar we het licht onklaar maken en laten hem een beetje met rust. Het is avond en muisstil in het asiel. Terwijl we snel bij de balie even wat eten, zetten we een telefoon bij hem met een live videoverbinding. We zien dat kater Frans al snel in een diepe slaap valt.

Zodra hij zich weer begint te bewegen, besluiten we om hem wat sondevoeding te geven. Eline heeft daar ervaring mee en legt uit hoe het moet. Spuitje water (met een kleine toevoeging van onze kant, een homeopathisch eerste hulp middel), spuit met vloeibare voeding, spuitje water om door te spoelen.

Het eerste spuitje water gaat soepel, maar de voeding stagneert. Als we het tweede spuitje met water proberen, loopt dat ook niet lekker. We bellen dierenarts Suzanne, die belooft om na haar dienst langs te komen. Gelukkig is kater Frans wel wat rustiger geworden, al kan hij nog ineens erg schrikken en uit alle macht proberen weg te komen.

Ook Suzanne lukt het niet om veel voeding door de sonde heen te krijgen. Kennelijk is de sonde geknikt door kater Frans’ capriolen. Aangezien hij tijdens de operatie een infuus heeft gehad, besluiten we om het maar even zo te laten en tegen tienen gaan we allemaal naar huis.

Lieve kat

De volgende dag krijgt Frans opnieuw een roesje – gezien zijn gedrag en paniek helaas noodzakelijk –  en herschikt dierenarts Colette de sonde. Later die middag is het vermaledijde knikje weer terug en moet Colette weer langskomen. Gezamenlijk macgyveren (Google maar even) we met een stukje mantel van een lichtnetsnoer een -hopelijk permanente- oplossing.

Intussen wordt duidelijk dat kater Frans een hele lieve kat is. Zolang we rustig en zachtjes doen en niet teveel aan zijn kop zitten, kunnen we hem via de sonde voeren, z’n oog zalven en aaien.

Hoe het verder gaat? Hij leeft. En zolang hij leeft, is het verhaal niet af.

Wilt u ook graag iets doen voor kater Frans? Klik dan hier om te doneren. Alle beetjes helpen!

UPDATE 8 juli 2018 – Het bedrag voor de operatie van kater Frans is inmiddels meer dan bereikt! Wij zijn zeer dankbaar en overweldigd door zoveel gulle donaties, waarmee we niet alleen zijn operaties, medicatie, controles en castratie kunnen bekostigen, maar ook zijn verdere herstel, vaccinaties, chip en dagelijkse verzorging. Uiteraard blijft uw steun aan het asiel altijd welkom, in welke vorm dan ook.

UPDATE 24 juli 2018 – Dankzij jullie massale ondersteuning waren we een paar weken geleden in staat om kater Frans na zijn auto ongeluk een kans te geven op een nieuwe start. Hij herstelde – na enige opstartproblemen na de operatie – heel behoorlijk. Helaas moeten we nu het trieste bericht delen dat kater Frans is ingeslapen. Na zijn aanvankelijke voorspoedige herstel, bleef er een aantal medische problemen die hij maar niet de baas kon worden. Zijn darmen waren hiervan het vervelendste. Zonder fikse medicatie kon hij niet poepen. En zelfs mét laxeermiddelen ging het zeer moeizaam. Ook zijn oog genas niet naar behoren en zou hoogstwaarschijnlijk toch verwijderd moeten worden. Daarnaast vertoonde hij nog steeds neurologische verschijnselen, waaronder heftige angst- en schrikreacties op plotselinge bewegingen of geluiden. Vandaag hebben we een FIV test bij hem gedaan, die tot onze grote spijt positief was. Dit betekent dat hij besmet was met het kattenaids-virus. Zijn gestagneerde herstel is een aanwijzing dat zijn immuunsysteem reeds grote problemen ondervond van het virus. Op grond van deze diagnose en de prognose hebben we gezamenlijk het uiterst moeilijke besluit moeten nemen om hem te laten inslapen. Graag willen we iedereen die hem heeft geholpen heel hartelijk danken voor hun steun. We hadden een hele andere toekomst voor hem in gedachten maar helaas heeft het niet zo mogen lopen.

Laatste blog & nieuws