“Een Japans meeuwtje.” Een wat? “Een Ja-pans-meeuw-tje! dat is een soort vinkje. Een goudvink. Hordes zebravinken en kanaries.” Aha. “Een heleboel kakariki’s. Catharina parkieten en Forpussen. Een Purperglansspreeuw. Een Rode Patrijs. Chinese Dwergkwartels. Een Cuba amazone, een oranjevleugelamazone, een blauwvoorhoofdamazone. Een Dwerg-ara. Een rosé kakatoe. Een grijze roodstaart.” Goh, best veel verschi-

“Spitsstaart Amadines. Gould Amadines. Valkparkieten in wildkleur, lutino, gepareld, opaline, bont, cinnamon, witmasker, witkop, geelwang…en stápels grassprieten.” Huh? “Ja, jeweetwel, grasparkieten.” Heh. “Oh, en een Bonte Boer en een Bichenow Astrilde.” Ja hallo, nou ben je gewoon dingen aan het verzinnen, Syl…

Vogels in het asiel

Collega Syl is onze vogeldeskundige en ik heb -gewoon nieuwsgierig- eens aan haar gevraagd welke vogelsoorten ze in de afgelopen jaren in het asiel heeft binnengekregen. Zo’n deskundige collega is steeds harder nodig, gezien het gestaag groeiend aantal vogels dat bij Stevenshage binnenkomt. Soms als afstandsdier, vaker nog als zwerver.

Ik vind het altijd bijzonder dat zoveel tamme vogels hun avontuur buiten overleven. Vaak komen ze uitgeput en uitgehongerd binnen, geregeld ook met wonden veroorzaakt door een kat of een kauw. Vaak lukt het om ze dan weer op te kalefateren (zie ook het blog ‘Een klein wonder‘ over agapornis Rambo), maar soms ook niet. Vogels zijn kwetsbare, stressgevoelige diertjes die vaak niet laten zien dat er iets mis is totdat het te laat is.

Dwergpapegaaien

Ik ben deze week teruggekomen van vakantie en bezig met een status update van de asieldieren. “Wat heb je op dit moment zitten dan?” Het floept eruit voordat ik er erg in heb. “Loop maar even mee” zegt ze onheilspellend. Gaandeweg de pensiongang wordt het duidelijk…  Ago-, apa-, AGAPORNISSEN!!!

Ik vind van mezelf dat ik best veel kan hebben, maar aan één ding heb echt ik een broertje dood: het gekrijs getier geschreeuw geluid van agapornissen. Klik op de afspeelknop hieronder en oordeel zelf.

En er zitten op dit moment dus veertien van deze dwergpapegaaien in onze vogelkamer. Véértien! In alle kleuren en maten. “Kijk een Fischeri. En twee roseicolli’s” wijst Syl “en daar een personata. Leuk hè.”

Gehoorbeschermers

Ik geloof het graag en grijp naar de oorbeschermers die in de vogelkamer hangen voordat de kakofonie van die veertien drukteschoppers, aangevuld met vijf grassprieten, twee valkparkieten (waaronder mijn favoriet, een zachtroze exemplaar; groot is mijn teleurstelling als Syl vertelt dat de kleur waarschijnlijk is veroorzaakt door een knabbelsteen), een goudvink en een pennant rosella me teveel wordt.

Dus alstublieft lieve lezers, adverteer onze vogels in uw familie en vriendenkring. Of nog beter, kom langs en adopteer een agapornis.* Het zijn echt hele leuke vogeltjes!

* Natuurlijk alleen als u er goed over heeft nagedacht en er de ruimte, kennis en middelen voor heeft. En een beetje doof bent. Zie ook de huisdierenbijsluiter voor dwergpapegaaien.

p.s. Alle vogeltjes eten ons de oren van het hoofd, klik hier om hun voer te sponsoren.