Uit zevenenveertig gegadigden kiezen voor kitten Vitara. De ochtend nadat ze de vorige middag om half vijf op internet is gezet, tweeëntwintig mailtjes voor poes Aurora in onze mailbox treffen. En vanochtend zelfs een record: 99 ingevulde webformulieren voor de kittens van poes Lola, die pas gisteravond online beschikbaar kwamen. Talloze belangstellenden voor hondje Rakker (een maltezer met een vrij specifieke gebruiksaanwijzing). Twee tot drie aanvragen per dag totdat we noodgedwongen zijn beschrijving aanpassen en je tegen onze gewoonte in als eerste leest over wat hij níet kan.

Geen wachtlijst

Poes Nouska, elf jaar oud, met beginnend nierfalen, die na een klein uur (53 minuten) geadverteerd te zijn reeds besproken is. Mensen die heel Nederland doorkruisen voor kennismakingen en adopties. Dagelijkse vele telefoontjes met vragen om een leuke hond, een lieve schootkat, puppies, kittens. En als we ‘nee sorry’ zeggen bijna steevast het verzoek om op de wachtlijst te worden gezet. (Een wachtlijst waar geen beginnen aan zou zijn, dus nee sorry, ook geen wachtlijst.)

Binnenkatten

We hebben nooit te klagen gehad over de snelheid waarmee -de meeste- asieldieren een nieuw thuis vinden. Gemiddeld verblijf van een hond 26 dagen en van een kat 30 dagen klinkt toch helemaal niet slecht. Maar dit? Dit voelt anders. Heerst er nu werkelijk schaarste op de huisdierenmarkt? Ik doe een zoektocht op dierenasiels.com en geef als criteria in “kat” en “moet in flat kunnen”. In Zuid-Holland zijn dat er welgeteld drie (zoekresultaat uiteraard per dag verschillend), waarvan twee poezels met diabetes.

Geïntrigeerd zoek ik verder: op heel de website (ik zoek alleen in Nederland) zijn er misschien 30 beschikbare binnenkatten. Van wie een behoorlijk aantal schuwe kittens (in het wild geboren en pas later met mensen in aanraking gekomen, waardoor je die als een project mag beschouwen) of met behoorlijke medische aandachtspunten.

Kleine hondjes

Ik kijk eens bij de kleine gezelschapshondjes. In Nederland en België samen welgeteld zestien plaatsbare hondjes. Negen ervan zijn senior (= boven de tien) en de meeste hebben een medisch dan wel gedragstechnisch rugzakje.

Goed, kittens dan? Negentig staan er op de dierenasiels.com site. Bij dertig ervan staat vermeld “gereserveerd” of “geplaatst”.

Puppies? Vijfentwintig vermeldingen, waarvan twaalf zijn gereserveerd of geplaatst (en twee zijn er twee jaar oud, maar da’s een foutje denk ik). Geen van alle schat ik op grond van hun beschrijving in als probleemloze gezinshonden. ^*

^{* Geen enkele hond komt kant en klaar uit het ei. Elke hond, hoe jong of oud dan ook, heeft constante en zorgvuldige begeleiding nodig.}

Feeding frenzy

Ik merk dat ik tijdens het zoeken een gevoel van dringendheid krijg (heel even dacht ik een woord te hebben verzonnen, maar dit woord blijkt dus te bestaan en mijn gevoel precies te omschrijven). “Oh, snel, reageren, anders ben ik te laat”. Terwijl mijn dierenfamilie gewoon compleet is en niet aan uitbreiding moet denken. Dat zich tijdens het zoeken ook bij mij een zekere hebberigheid ontwikkelt, valt echter niet te ontkennen.

Het lijkt, kortom, op een ‘feeding frenzy’ (wie een goede vertaling voor deze uitdrukking weet, mag het zeggen). Waarbij sommigen de buik vol kunnen eten en anderen onvoldaan van tafel gaan (om maar in dezelfde beeldspraak te blijven).  Wij kunnen de teleurstelling aan de andere kant van de lijn vaak bijna proeven na onze “die is al besproken” mededeling.

Frustratie en geduld

Soms volgt de vraag “en *naam van een andere beschikbare kat* dan? en die? en die?” of “doe mij die hond dan maar” waarop we moeten uitleggen dat die echt niet geschikt is. Omdat ie bijvoorbeeld zeker niet de schootkat is waarnaar ze een paar minuten geleden nog uitdrukkelijk op zoek waren. Of het rustige hondje waar ze om vroegen.

Frustratie volgt dikwijls op alle kan niet-gaat niet-is-er-niet ervaringen. “Ik ben al zo lang aan het zoeken” horen we dan of “ik vis elke keer achter het net” of “het lijkt wel of jullie mij geen dier gúnnen” of op social media zelfs opmerkingen als “bij dit asiel haten ze kinderen” of “zij zijn gewoon tegen katten op een flat plaatsen”. Dat raakt ons. Hoe graag zouden we niet voor iedereen een geschikt dier uit de hoge hoed toveren?

Wat wil ik hier nou mee zeggen? Als je een dier wilt dat echt bij je past, moet je er soms wat langer op wachten want bij het kiezen van een nieuwe huisgenoot maken compromissen niet gelukkig.

Bij het kiezen van een nieuwe huisgenoot maken compromissen niet gelukkig.

De vraag naar huisdieren was nog nooit zo groot als tijdens de coronacrisis. Het zorgt ervoor dat vele asieldieren een nieuw baasje vonden, maar de vraag overstijgt het aanbod inmiddels ruimschoots. Dat brengt voor veel mensen nieuwe uitdagingen met zich mee. Want hoe kom je aan een huisdier als het in asiel zo rustig is? Lees de eerste editie van onze artikelenserie Back to basics: Hoe kom je aan een huisdier?