Verwijtend kijken twee grote ogen me aan vanaf de dierenartstafel. “Wij waren toch vrienden?” hoor ik in mijn hoofd. “En nu doe je me dit aan?”

Ik hou het katje vast terwijl dierenarts Sandrine van Dierenkliniek Rijngeest haar liefdevol maar grondig onderzoekt. “Jazeker zijn we vrienden. En vrienden zorgen toch voor elkaar? Het is voor je eigen bestwil.” probeer ik nog. Poes is niet overtuigd.

Twee weken eerder is ze geopereerd. Een lapjepoesje van rond de acht weken oud. Aangereden en gevonden op straat. De zoektocht naar een eigenaar levert niets op.

Röntgenfoto’s wijzen uit dat haar bekken gebroken is. Dierenartsen Sandrine en Mike denken op grond van de röntgenfoto dat ze het kunnen ‘repareren’ met een plaatje en schroeven. Tijdens de operatie zelf kunnen ze pas echt beoordelen of de ingreep kans van slagen heeft. Opgelucht halen we adem als we horen dat de operatie is geslaagd. Na een weekje opname verhuist het poesje, inmiddels Lieke gedoopt, naar het asiel.

Dat is fase 1. Volgende fase: lichamelijk herstel en vertrouwen winnen. Omdat er veel katten extra verzorging nodig hebben (en ik nogal onhandig ben), gaat de avondronde met nogal wat herrie gepaard. In het begin vind ik Lieke dan ook achter haar mandje verschanst als ik binnenkom. Elke avond maken we kleine vorderingen – behalve lawaai breng ik tenslotte ook eten en een aai over haar bol mee – en inmiddels zit ze voorin het hok te wachten zodra het licht aangaat. Luid spinnend.

Ze gaat steeds meer rondhobbelen in haar hok en we zien haar spelen. Een propje papier geeft uren plezier. Ze beweegt haar achterpoot en steunt erop. Alleen de teentjes klappen aan het begin helaas nog dubbel de verkeerde kant op.

Maandagmiddag gaan we voor controle. Sandrine is tevreden over de wond, over het feit dat Lieke controle heeft over haar pootje én dat ze netjes kan poepen en plassen. Het dubbelklappen van de teentjes is uiteraard ongewenst. Lieke reageert op pijnprikkels in de tenen. Zenuwen kunnen wéken nodig hebben om te herstellen dus houden we moed.

Om de spieren en pezen soepel te houden doen we nu oefeningen met Lieke, mag ze onder toezicht loslopen, krijgt ze vitamine B injecties en natuurlijk heel veel knuffels en nieuwe ervaringen om een grote sterke poes te worden.

Daar zal het dus niet aan liggen, al houdt Moeder Natuur altijd het laatste woord. De tijd zal leren of Lieke de volledige beheersing over haar voetje terug krijgt. Wordt vervolgd…

De operatie heeft 750 euro gekost. Wij vinden dat Lieke dat dubbel en dwars waard is. Vindt u dat ook en wilt u ons en Lieke helpen, dan zijn we daar heel blij mee! U kunt hier klikken om een bijdrage over te maken, alle beetjes helpen!

UPDATE 24 september 2017 – Dankzij de gulle giften van vele lieve dierenvrienden is het gelukt om het volledige bedrag van €750 voor de operatie van poesje Lieke bijeen te brengen! We zijn alle gulle gevers zeer dankbaar. Lieke heeft zelf ook goed nieuws, want vandaag heeft ze voor het eerst laten zien dat ze voorzichtig aan haar teentjes weer kan gebruiken! Alle inspanningen om haar spieren en pezen weer soepel te krijgen werpen hun vruchten af. In het filmpje hieronder laat ze het aan u zien.

Uiteraard blijft uw steun voor de opvang en verzorging van alle andere asieldieren in welke vorm dan ook altijd welkom. Kijk hier om te zien op welke manieren u kunt helpen.