Een tijdje geleden alweer, 11 augustus. Er wordt gebeld over een kat die op een hoogwerker zit. We kijken elkaar ietwat verbaasd aan. Een hoogwerker? Hoe komt een kat daar? Maar belangrijker natuurlijk: hoe komt ie er weer af? Voordat we ons echter het hoofd daarover kunnen breken, brengt een medewerker van de dierenambulance de kat al binnen.
De kat is boos. Heel boos. Heb je een prachtig hoog plekje gevonden, word je daar geheel onterecht vandaan gehaald. Blaast ze ons toe.
Als je ook maar één blik haar kant op werpt, klinkt er al een verontwaardigd gegrom. Ze lijkt ongedeerd na haar avontuur. Behalve wat gekrenkte trots en een verbolgen humeur dan.
We noemen haar Ellen. Is dit wel een huiskat? vragen we ons af. Geen teken van toenadering, geen knipoog kunnen we haar ontlokken. Ook ‘s avonds krijg ik niets van haar cadeau. Ze gaat naar de dierenarts in een dikke deken gewikkeld. Er zijn geen verwondingen te ontdekken behalve een wondje aan haar bovenlip.
Haar eetlust is niet geweldig. Ze heeft Stress. Ze wordt ziek: keelontsteking. Stopt met eten. Medicatie door het voer kunnen we dus wel vergeten. Om de dag krijgt ze een injectie. Dwangvoeren moeten we ook. Elke dag wordt ze gedwongen tot contact met kattenverzorgsters Marlies en Eline.
Haar gedrag verbetert niet echt, maar de keelontsteking komt ze gelukkig te boven. Ze eet weer zelf. We vragen ons een beetje af wat we met haar aan moeten. Maar houden vol.
Op een dag geeft ze ineens een kopje tegen de tralies. Huh? En een dag later, een kopje tegen een hand.
Stapje voor stapje gaat ze vooruit. Het blijft een verlegen en soms schrikkerig katje, maar we weten nu wel wat we met haar aanmoeten. Plaatsen!
Het is twee maanden later. Mensen uit Delft hebben Ellen op de website gezien en komen kennismaken. Op 15 oktober verhuist Ellen naar haar nieuwe huis. Een huis met een zolder. Voor als ze nog eens behoefte heeft om zich op hoogte terug te trekken. En dat ze dan de trap naar beneden kan nemen.
In juni komt Hillary binnen, ternauwernood een zwaar ongeluk overleefd. Een dag later bevalt ze van drie kittens, die het alle drie helaas niet redden. Ze zit weken in een verduisterde afdeling om haar te helpen herstellen van -wat lijkt op- een hersenschudding.
In het begin is ze toegankelijk. We mogen haar aanraken en tijdens de bevalling helpen. In de weken erna verandert haar gedrag rigoreus. Ze blaast naar ons, is bang van alles en valt naar ons uit.
We laten haar maar een beetje. We verzorgen haar goed, maar dringen niks op. Ze verhuist naar een hok in de kattenhal want we hebben de plek in de quarantaine nodig. Een briefje “nog niet beschikbaar” op haar hok. Klanten zien haar over het hoofd. Soms komt een nieuwe vrijwilliger vragen “waarom er een bakje voer in dat lege hok staat”.
Hoektand verwijderen (erfenisje van haar ongeluk). Sterilisatie. Wat moeten we met haar, waar doen we haar een plezier mee? Ze is niet schuw. Zelfs door een héle zware hersenschudding gaat een schuwe kat niet ineens kopjes geven, maar hoe haal je haar uit de schulp waarin ze zich verschanst heeft? Geduld en volharding.
Ze zit in dezelfde afdeling als Toren, dus ik kom daar elke avond. Ik zie haar meestal niet want ze verstopt zich achter haar kattenbak. Ik praat tegen haar. Leg een snoepje in haar hok. Gaandeweg krijg ik haar af en toe te zien. Ze kijkt me aan, zonder grote schrikogen. Een voorzichtige knipoog. Wil iets lekkers van me aannemen.
En dan hoor ik op een avond ineens -als ik me omdraai om weg te lopen- “piep”. Ik kan het geluid niet meteen plaatsen, maar dan zie ik het bekje van Hillary bewegen. Niet “miauw” maar “piep”.
De vooruitgang zet door. Net als Ellen blijft Hillary verlegen maar zoekt ze ook steeds meer toenadering. En deze week, op 18 oktober, gaat ze mee naar haar nieuwe huis. Het is een Goede Week.
Dit blog draag ik op aan alle mensen die, elke dag weer, urenlang bezig zijn om katten zoals Hillary en Ellen op hun gemak te stellen. Hun dierenliefde en doorzettingsvermogen maakt dat we voor vele asielkatten een nieuw thuis kunnen vinden.
Laatste blog & nieuws
Stimuleer natuurlijk gedrag bij je konijnen door spel
Spelen is enorm belangrijk voor huisdieren. Het biedt uitdaging, ontspanning en het verrijkt hun natuurlijke gedrag. Dit geldt niet alleen voor honden en katten, maar óók voor konijnen. Dierentrainer Eline legt uit hoe dat werkt. En je kunt meteen zelf aan de slag met een groenteslinger, eierdoos of schuifpuzzel!
Heb jij al zo’n warme hoodie uit onze Vriendenshop?
Profiteer dit weekend van gratis verzending van je bestelling in onze Vriendenshop! Je vindt er de leukste cadeaus voor jezelf of iemand anders. Heerlijke warme hoodies voor de winter, een stoere beanie-muts of toch een lief kraamkado? De opbrengst voor de asieldieren wordt ook nog eens verdubbeld. Dus ga snel kijken en sla je slag!
Hartverwarmende donaties in december
Wij geloven erin dat geven uit het hart moet komen. Tegelijk willen we graag dat mensen hun portemonnee trekken voor onze asieldieren. Dat maakt fondsenwerving best een spannende bezigheid. Voor december – dé geefmaand bij uitstek – bedachten we allerlei creatieve acties tijdens de Christmas Challenge. Het werd een groot succes, met dito opbrengst voor de dieren!
