Intussen in het asiel: Zielig! Meenemen!

Categories
Blog: Intussen in het asiel

De vraag komt bij elke informatiebijeenkomst voor nieuwe vrijwilligers wel ter sprake. Hoe weet je eigenlijk of je dit werk wel aan kunt? Een van de opmerkingen die we steevast te horen krijgen: “Ik vind de asieldieren echt zó zielig, als ik hier werkte, zou ik ze allemaal mee naar huis nemen”. Waarop ik dan weer probeer uit te leggen dat we met z’n allen veel meer en veel effectiever dieren kunnen helpen door hen in het asiel zo goed mogelijk op te vangen, te verzorgen, te leren kennen, soms te heropvoeden en te herplaatsen. De reactie bestaat vaak uit de woorden: “Ja, dat is natuurlijk ook zo” terwijl de lichaamstaal schreeuwt: “Zielig! Meenemen!”.

Een vrijwilliger houdt een opgevangen muis vast bij Dierentehuis Stevenshage. Foto: Sanne van den Berg van Dog Portrait Hondenfotografie

Overvol huis

Eerlijk is eerlijk, mijn eerste jaar als vrijwilliger in een Amerikaans asiel leverde ook mijn man en mij twee extra katten op. Want ook ik zei, geheel volgens verwachtingspatroon, “hij/zij is zoooo zielig omdat – hier een reden naar keuze invullen-, we moeten hem/haar redden”. Deze handelswijze levert echter als je iets langer in een asiel rondloopt binnen de kortste keren een overvol huis op.

Op mijn opmerking destijds “ah, waar er – hier een willekeurig aantal invullen– katten zijn, passen er toch ook wel – hier willekeurig aantal +1 invullen“ antwoordde mijn man op onheilspellende toon “verzamelaars zijn er ook ooit met één begonnen”. Onze teller stopte daarom bij vier katten. (En – niet mijn schuld – twee honden. Maar ik dwaal af.)

Dieren redden

Wat ik bedoel is: ik snap het echt wel, die zin. Zielig vinden en mee naar huis willen nemen en willen redden, komen simpelweg voort uit de emoties van een dierenliefhebber. Die emotie is er gewoon, niks mis mee. Chemische stofjes in de hersenen. “Maar ho even” hoor ik de lezer nu verontwaardigd zeggen “ze zíjn toch zielig! Het ís toch erg! Als je dat niet meer voelt, klopt er iets niet met je hoor”.

Vrijwilligers laten honden uit bij Dierentehuis Stevenshage.

Emotie en gevoel

Hier komt bij mij het onderscheid tussen ‘emotie’ en ‘gevoel’ om de hoek kijken. ‘Emotie’ is oer, grijpt je bij de keel en kan je doen handelen zonder nadenken. Door schade en schande -en uit zelfbehoud- heb ik inmiddels geleerd om als al die chemische stofjes me in de weg lopen, ze eerst even te laten uitrazen. Waar emoties ook wel weer heel nuttig voor zijn, is het in gang zetten van actie. Het “er moet nú iets gebeuren” gevoel. Want ze zijn er echt wel, die emoties. Niemand in een asiel is tenslotte van steen.

‘Gevoel’ geeft je een basis van empathie en mededogen. Gevoel bestaat naast de ratio, niet in plaats van. Je kunt gebalanceerd en weloverwogen blijven handelen. Als de emoties wegebben, even ademhalen, stapje terugzetten, nadenken en vervolgens datgene doen waar verstand en gevoel het met elkaar over eens zijn.

Een vrijwilliger verzorgt een konijn bij Dierentehuis Stevenshage. Foto: Sanne van den Berg van Dog Portrait Hondenfotografie

Voorbij het ‘zielig’

Mijn antwoord op de vraag “wat maakt iemand geschikt voor het werken in een asiel?” is vrij flauw en bestaat uit: je weet het pas als je het probeert. Op de vraag “wat maakt dat je het langere tijd kunt gaan volhouden?” heb ik dit antwoord: wie voorbij het ‘zielig’ en vanuit het gevoel wil leren helpen, maakt een hele goede kans…

Een vrijwilliger verzorgt de katten bij Dierentehuis Stevenshage. Foto: Sanne van den Berg van Dog Portrait Hondenfotografie

Heeft u ook interesse in vrijwilligerswerk bij het asiel? Klik dan hier voor meer informatie.

De zwart-wit foto’s bij dit blog komen uit de fotoreportage Beestenwerk, die dierenfotograaf Sanne van den Berg van Dog Portrait Hondenfotografie in 2016 bij ons in het asiel maakte. Ze bracht daarmee het asielwerk, de dieren én de mensen treffend in beeld. Klik hier om het blog over deze reportage terug te lezen.

 

Laatste blog & nieuws

Evenement
18 april 2024

Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!

Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!

Blog
6 april 2024

Dag omaatje…

“We hebben een mooie nalatenschap binnengekregen” meldt Nicolette verrast. Het blijkt van mevrouw M., een zeer dierbare klant die verschillende asielhondjes een liefdevol thuis heeft gegeven. Lees in dit blog het bijzondere verhaal van mevrouw M. en haar geliefde Max, Billy en Tommie.

Nieuws
3 april 2024

Loopt u met ons mee?

Onze jaarlijkse collecteweek komt er weer aan: van 21 tot en met 25 mei gaan we langs de deuren. Meld u nu aan als collectant en help de dieren in uw regio!

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren