Intussen in het asiel: Overpeinzingen
Op maandag is fotografe Sanne van de Berg bij ons. Ze maakt reportages over mensen die met dieren werken en dieren die voor mensen werken. Het project heet Beestenwerk. Ze brengt het asielwerk, de dieren én de mensen treffend in beeld.
Bij het kijken naar de foto’s van de asieldieren en hun verzorgers realiseer ik me hoe nauw de band tussen mens en dier kan zijn.
Hoe schrijnend is het dan als je afscheid moet nemen van je dier omdat je moet verhuizen naar een verzorgingshuis of vanwege een ernstige ziekte. Het is soms moeilijk om bij het verdriet van mensen in deze situaties je professionele afstand te bewaren. Het enige dat we echt voor hen kunnen doen, is beloven dat we ons uiterste best gaan doen om hun dier zo goed mogelijk te herplaatsen. Al is dat eigenlijk helemaal niet wat ze op dat moment van ons willen horen.
In een week tijd krijgen we vier honden en een kat binnen van mensen in zo’n situatie. Zij willen hun dieren helemaal niet kwijt. Maar beseffen tegelijkertijd dat het beter is om hun dier een toekomst bij iemand anders te gunnen.
Van de vier honden is er inmiddels alweer eentje herplaatst en ook voor de andere dieren zien we de toekomst zonnig in. Zij redden zich wel. Hun voormalige eigenaren hebben het ongetwijfeld een stuk zwaarder…
Wat de foto’s van Sanne me daarnaast doen beseffen, is wat een geweldig zorgzaam team mensen er elke dag weer klaarstaat voor de asieldieren. De foto’s stralen rust en genegenheid uit. Goed om daar bij stil te staan.