Het blog is deze week geschreven door vrijwilligster Marianne. Zij en haar man zijn sinds 2010 pleeggezin voor Dierentehuis Stevenshage. In die tijd hebben ze al ruim 60 katten tijdelijk in huis gehad. Kittens, oudjes, katten met drie pootjes, blinde katten, bangerds, vrolijkerds, drukke types en laat-mij-maar-met-rust-types. Ook Gizmo, de stoere kater die u eerder in onze blogs tegenkwam, heeft een tijd bij Marianne gewoond. Vandaag vertelt ze over het duo Ebony & Ivory.

Als mijn man en ik net terug zijn van vakantie, belt Marlies. Of we twee pleegjes kunnen opvangen. Moeder  en kitten. Allebei heel lief, maar het kitten heeft wat extra aandacht nodig omdat ze waarschijnlijk een tijdje met mams aan de zwerf is geweest en nog niet zoveel van mensen snapt.

Het is altijd weer afwachten hoe de pleegjes eruitzien.  Cypers, rood, lapjes of een mixje. Bij aankomst in het asiel blijken het twee  zwart fluwelen bontpakjes met mooie geelgroeninge  ogen. Kitten Ivory duikt snel achter moeder Ebony weg.  “Eng mens, ga weg”’, zie je haar denken. Aan haar kleine lijfje geen polonaise! Helaas voor haar moet ze toch even in een mandje en in de auto mee naar haar pleegadres. Gelukkig met moeder dichtbij.

Bij ons thuis gaan moeder en dochter eerst in een met fleece dekens afgeschermde  bench in een eigen kamertje. Even wennen op een beschut plekje. De bench blijkt al snel niet meer nodig. Na een paar dagen dendert Ivory enthousiast door het kamertje. Dat zo’n klein wezen zulke roffelpootjes heeft! Moeder Ebony  krijgt het soms zwaar te verduren. Niks leuker toch dan je eigen moeder besluipen om aan haar staart te gaan hangen. Mams is een lieverd. Ondanks alle drukdoenerij wordt Ivory door haar uitgebreid geknuffeld, schoongelikt en gezoogd. Het gaat steeds beter met het stel. Ivory lijkt voor niks en niemand bang. Ze is vooral ongeduldig, soms druk en vooral ondernemend.

 

Maar moeder Ebony wordt steeds slomer; ze lijkt gezond, maar het gedrag klopt niet. Ze wil vooral met rust gelaten worden en is ook onrustig. We maken ons meer en meer zorgen.

Op woensdag vertrouwen we het  echt niet meer en bellen Marlies. Zoals altijd, komt ze meteen. Heerlijk dat je daar als pleeggezin op kunt rekenen. We weten dan nog niet dat Marlies die dag ook zo haar eigen belevenissen heeft (lees hier het blog dat daarover gaat). Marlies vermoedt een baarmoederontsteking. De dierenarts maakt meteen tijd, want als het zo is, is het foute boel en erg gevaarlijk voor Ebony.

Ebony wordt meteen geopereerd en blijkt zwanger van een niet levensvatbaar kitten. Blijkbaar is ze vlak voordat ze naar het dierenasiel kwam, toch weer bezwangerd.

De volgende dag is Ebony al weer een heel stuk opgeknapt. Onze enige zorg is nu dat ze haar voer met antibiotica eet. En dat vindt ze dus niks! Ivory is dolblij dat moeder Ebony er weer is, maar nu moet mams toch even apart in de bench. En dat vindt Ivory dan weer niks.

Op vrijdag 18 augustus gaan we met Ebony en Ivory naar de dierenarts voor hun laatste check up, ontwormingskuur, inenting en plaatsing van een chip. En o ja, in de tussentijd is ook nog het gebit van Ebony gesaneerd. Ach ja…de pleeg: alleen even wat extra aandacht aan het kitten geven toch? Ebony heeft het allemaal met engelengeduld doorstaan. Het is een lieverd en Ivory ook. We zijn zijn al erg aan het stel gehecht geraakt. Maar…de dierenarts verklaart ze allebei supergezond en dus zijn onze twee zwarte madonna’s helemaal klaar voor een nieuw baasje.

Wilt u kennismaken met Ebony & Ivory? Mail dan even naar het asiel voor een afspraak.