Intussen in het asiel: Sponsorduik

Het blog is deze week geschreven door Marianne, hondenverzorgster bij Dierentehuis Stevenshage

Daar gaan we. Het is 1 januari half 1 ‘s middags. Marlies en Laura hebben zich ingesmeerd met vaseline. Makkelijke sportkleding aan, die snel uit is, maar vooral heel snel weer aan. Ze gaan met de asielauto en nemen asielhonden Filo en Kanella mee. Achterin liggen handdoeken met warme kruiken. Ik ga lopend met Anne, vriendin van Marlies, en haar twee honden.

Onderweg begint het te regenen en als we bij het Valkenburgs Meer zijn, zijn we al aardig nat. Een soort doorkomertje voor de Nieuwjaarsduik, onze eigen frisse start van het nieuwe jaar. Marlies en Laura gaan naar Brasserie Buitenhuis en leggen hun kleren bij de bar. Ook Keerhoeve dierenarts Roel en zijn dochter Sophie, dierenarts Colette en haar vriend Bob gaan zich opmaken voor DE DUIK.

Wat begon als een geintje van mijn kant is uitgegroeid tot een serieuze zaak. Sylvia en ik hebben  in aanloop van deze dag met spanning de teller van het sponsorgeld bijgehouden. Na bekendmaking dat Marlies en Kanella de Nieuwjaarsduik gingen doen, stroomden de donaties binnen: 2,50,  5 euro, 10 euro, 20, 50 euro en zelfs 100 euro! Bij de eerste telling na twee dagen hadden we al 300 euro binnen. Gaaf!!! Toen tikten we de 500 aan. Op Oudjaar de 700 euro…toen werden we hebberig en wilden heel graag de 1000 halen. En ja hoor, net voor dat we op pad gingen, stond de 1000 op de teller. Geweldig!!! Dat was een grote motivator voor onze helden, die best wel momenten van spijt hadden toen ze het weerbericht lazen: net boven 0 maar de gevoelstemperatuur ver daar onder. Marlies had het op de asielapp over rouleren waarbij iedereen natuurlijk van schrik, NEEEE terugappte. Een heel enkel keertje komt een medische aandoening van pas en hoef ik me niet te verontschuldigen.

We zijn bij het meer met een flinke ploeg aanwezig om onze helden te ondersteunen. Familie, vrienden, vrijwilligers. Ook de eigenaresse van Dierenspeciaalzaak Verhoog is aanwezig met een leuke donatie voor Kanella en Filo. Alle meegenomen viervoeters zijn opgewonden en rennen vrolijk tussen de wachtende mensen door. Het is een gezellige boel. Bestuurslid Suus doet live verslag op Facebook. Als een razende reporter rent ze rond. Alsof ze voor het NOS journaal werkt, hilarisch om te zien.

Ik heb Filo aan de lijn vast, maar die is zo opgewonden door alle drukte dat ik bang ben dat ik mét kleren een nieuwsjaarsduik ga doen. Dus die schuif ik door naar vrijwilliger Harm. Vervolgens pas ik op Tomar, de hond van dierenarts Colette. Een schat van een hond,  groter maar iets minder kilo’s dan Filo, luistert prima, maar vandaag iets minder. Hij zoekt zijn baasje en is erg opgewonden. Mmm ik moet niet te dicht bij de waterkant gaan staan.

Dan is het 1 uur. De bikkels komen er aan. Sommigen in grappige outfits en onze helden hebben hun zwemkleding aan, daar overheen het asielshirt en een handdoek. Het is werkelijk een barre tocht voor ze. Het is best nog wel een stukje lopen. Voor het restaurant ligt een schelpenpad waar ze eerst overheen moeten (oeps, hadden ze nou  toch maar slippers meegenomen) en dan het ijskoude gras richting het water. De t-shirts gaan uit als het aftellen begint. In alle drukte is Harm met Filo aan de verkeerde kant gaan staan, waardoor Laura in haar bikini Filo zoekt. Marlies gaat met Kanella het water in: stoere meiden! Voor een donatie van 50 euro moest Marlies een pirouette maken, wat ze trouw doet. Colette neemt hond Teun van Sylvia en wordt door hem het water ingesleurd. Haar vriend Bob zwemt in het water rond alsof hij dit elke dag doet. Sophie verzamelt al haar moed en rent er snel in, en nog sneller uit. Laura geeft haar zoektocht naar Filo op en gaat ook het water in. Ik zie haar twee keer helemaal onderdompelen, dat had ze beloofd aan Roel. Ook Roel gaat dapper het water in. Aan zijn gezicht te zien valt het niet mee.

Diep, diep respect voor alle duikers. Geweldig om mee te maken. Verkleumd gaan ze weer terug naar het restaurant. Daar hebben Marlies en Laura spijt dat ze hun kleren bij de bar gelegd hebben. Iedereen wil natuurlijk de warme chocomel gaan halen, bij de bar…ze komen er amper doorheen. Als bibberende  rietjes staan ze daarna bij  te komen van hun avontuur. Wij als toeschouwers zijn inmiddels ook tot op het bot afgekoeld en zoeken beschutting onder de overkapping van het restaurant. Daar brandt ook een heater, waardoor we weer wat kleur krijgen op onze witte bekkies. We zien dat binnen het restaurant goed vol is, wat goed nieuws voor ons betekent. Brasserie Buitenhuis schenkt ons namelijk de fooienpot van die dag!

Nog even een foto als afsluiting en dan gauw weg. Naar huis, naar de praktijk of naar het asiel. Roel en Laura moeten nog  röntgenfoto’s maken van een kat. En Marlies moet ook weer voor de asielkatten zorgen. En ik, ik ga nog een paar asielhonden uitlaten. We gaan weer verder alsof er niets gebeurd is… Nee hoor, ik heb een aantal kanjers gezien die met een geweldige prestatie iets meer dan 1500 euro opgehaald hebben voor het asiel. Volgend jaar weer? Misschien???!!!

Laatste blog & nieuws