Het is maandagmiddag. Conny en ik hebben baliedienst. Tussen de telefoontjes en klanten door zegt Conny ineens “Miezelien wordt achttien in december”. “Hè?” zeg ik “achttien? Echt?”.
Twee Perzen
Na het overlijden van mijn vader vindt mijn moeder het maar stil in huis. Ze vraagt me “zit er bij jullie nog een leuke kat?”. Samen met Syl (toen asielkattenverzorgster) lopen we langs de kandidaten. Er zitten twee Perzen, broer en zus, apart in een quarantaine omdat ze verdacht worden van een schimmelinfectie. Mijn moeder is wég van ze; alle waarschuwingen van Syl over mogelijke schimmel en véél vachtverzorging neemt ze op de koop toe. Lang verhaal kort: zwart-witte kater Tom en lapjespoes Jerry mogen verhuizen en worden Tip en Miezelien.
Waterballet
Na een aantal jaren begint Tip onzindelijk te plassen in huis en besluiten we om hem te herplaatsen. (Hij komt fantastisch terecht. Waarschijnlijk werd hij ongezien door zijn zus gepest want hij heeft nooit meer ook maar iets naast de bak gedaan.)
Miezelientje wordt hierna zo mogelijk nog aanhankelijker, volgt mijn moeder door het hele huis en zit het liefst de hele dag op schoot. Ze is dol op water en zit zonder aarzeling naast een stromende douche. Drinken doet ze door haar pootje in de waterbak te dopen en af te likken. Omdat ze aanzienlijke voeten heeft én flinke bontwanten gaat dat meestal met veel gespetter gepaard. Al snel krijgt ze daarom een hondendrinkbak om de schade aan de vloer ietwat te beperken.
Avontuurlijk type
Haar favoriete spel is “achtervolginkje”. Dan daagt ze mijn moeder uit om achter haar aan te rennen, ondertussen zo hard mogelijk en zoveel mogelijk krabpalen, stoelen en bedden op en af rennend. Nooit gedacht dat zo’n statig freuletje zo spectaculair kan bewegen.
Tot twee keer toe valt/springt ze van het balkon (van de 4e etage) gelukkig zonder echte schade. Ze verstopt zich op de raarste plaatsen (dit doen veel katten natuurlijk) waardoor ik geregeld een uur moet rijden naar mijn moeder om te komen helpen zoeken. Welke kat laat zich nou opsluiten in de meterkast… Soms krijg ik mijn moeder nog natrillend aan de telefoon, zoals de keer dat ze nog nét een lapjespoot kan grijpen om haar uit het ventilatiekanaal te halen. Miezelien is een hele handvol kat.
In de familie
Na een aantal jaren bekent mijn moeder me schoorvoetend dat de zorg voor Miezelien haar zwaar begint te vallen. Zelf heb ik op dat moment vier katten. Gezien de geschiedenis met haar broer, is ons huis dus geen optie. Als mijn moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen, zet ik haar tijdelijk bij ons in het kattenpension. Inderdaad háát ze andere katten.
Dan biedt Conny aan om Miezelien te adopteren. Zo blijft ze “in de familie” en kan ik mijn moeder op de hoogte houden. Conny heeft op dat moment geen kat, alleen hondje Berber. Berber is opgevoed door toenmalige asielkat Arie en zal Miezelien geen strobreed in de weg leggen.
Ik ben blij met het aanbod. Miezelien gedraagt zich keurig in haar nieuwe huis, laat zich braaf kammen en doet niets fout. Haar echte “ik” -de waterbak terrorist die slipstreamend de bochten neemt- laat ze echter niet zien. Er is sprake van wederzijds tolereren maar er ontstaat geen hechte band tussen mens en kat.
Koningin Miezelien
Totdat Conny afscheid moet nemen van haar geliefde Berber. Niet lang daarna neemt het lapjespersje haar rechtmatige troon als koningin Miezelien in. Haar oude streken keren terug. Vol overtuiging mept ze al het water uit haar waterbak over de keukenvloer, eist een dagelijks pak-me-dan-als-je-kan renspel op, gaat mee onder de douche en slaapt het liefst óp Conny. Kennelijk wil Miezelien volledige alleenheerschappij. Ze helpt Conny over het verlies van Berber heen te komen en Conny belooft plechtig om voorlopig geen hond in huis te nemen.
“Het is een bijzondere kat” zegt Conny, terwijl ze me een recente foto laat zien. “Ze wordt wel rustiger hoor. Ze rent niet meer keihard de krabpaal op en af en ik hoef nog meer één keer per dag de keukenvloer te dweilen. Maar ze klimt nog wel via de afvalbak naar de wasmachine om in de wasbak op mijn handdoek te gaan liggen als ik aan het douchen ben.” Ik kijk naar de foto en zie hoegenaamd geen verschil met de kat die mijn moeder in 2001 mee naar huis heeft genomen. “Bijzondere kat, ja. En dat is niets teveel gezegd.”
Overweegt u een oudere kat in huis te nemen? Denkt u dan aan onze senioren Hebbes (15 jaar), Izzy (12 jaar), Boris (12 jaar) en Donnie (11 jaar) of de ‘oudere jongeren’ Tijger (9 jaar), Pim (8 jaar) en Max (8 jaar). U bent tijdens openingstijden van harte welkom om kennis te maken. Onze medewerkers adviseren u graag. Lees hier meer over adoptie van een dier.
Laatste blog & nieuws
Loopt u met ons mee?
Onze jaarlijkse collecteweek komt er weer aan: van 21 tot en met 25 mei gaan we langs de deuren. Meld u nu aan als collectant en help de dieren in uw regio!
Paasuitdaging levert ruim 5000 euro op!
Weet u het nog? In maart deden we mee met de Paaschallenge van Stichting Dierenlot, met een Dog Survival Run, de Paas Bake Sale, shoppen in ons tweedehands winkeltje…alles om geld op te halen voor de asieldieren. En dat is gelukt! Wij zijn alle gulle dierenvrienden zeer dankbaar!
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
