Intussen in het asiel: Hoe train je een mens (door Bowdy)

Categories
Blog: Intussen in het asiel

Het blog is deze week geschreven door asielhond Bowdy.

Sinds kort mag ik elke week mee met Stichting Hond in Nood. Met Nette en Clé. “Waarom ik? Ik ben toch niet in nood?” zeg ik nog. “Om te trainen”, krijg ik als antwoord. En dan snap ik het, want de meeste mensen hebben inderdaad wel een beetje training nodig.

Asielhond Bowdy wordt getraind door Stichting Hond in Nood voor Dierentehuis Stevenshage. Foto: Annemiek Ouwerkerk

Op tafel staan

Laat ik bij het begin beginnen. Ik heet Bowdy. (Ze vergissen zich wel eens hier. Dan zeggen ze Thunder tegen me. Ik weet ook niet.) Ik woon in Stevenshage. Daar is het wel een soort van oké. Goed van eten en drinken. In het bos rauzen. Wandelingen maken. Knuffelen. Belangrijke Dingen waar ik Heel Bekwaam in ben, al zeg ik het zelf.

Toen ging ik naar een ander huis. En er stond iets op tafel wat ik natuurlijk even wou besnuffelen. Maar ik kon er niet zo goed bij. Dus moest ik wel even op de tafel gaan staan. Dat vond ik zo geinig, toen wou ik er niet meer af. Afijn, nu ben ik weer terug in Stevenshage.

Trage leerlingen

Ze doen hun best daar hoor, maar soms verveel ik me gewoon echt wel. Dus dan ga ik ff tegen iemand aanbotsen of zachtjes -of wat minder zachtjes- een hand vastpakken. Dan gaan mensen heel grappige geluiden maken, das echt lachen. Daar vermaakte ik mezelf dan maar mee.

En toen kwamen dus ineens Nette en Clé langs. Dus die ging ik ook aanbotsen en handje pakken en bij ze op tafel klimmen. Wat ze nog niet snappen is dat ze dan moeten gaan gillen en terugduwen. Of een worstelwedstrijdje houden. Het zijn kennelijk trage leerlingen, dat kun je niemand kwalijk nemen.

Asielhond Bowdy wordt getraind door Stichting Hond in Nood voor Dierentehuis Stevenshage. Foto: Annemiek Ouwerkerk

Blokkie kaas

Die Nette, die had dus kaas (en worst, maar dat lussik niet) en vis in een tassie om d’r middel. En ik had wel trek, dus ik denk “kom Bowdy, pak ff een blokkie kaas”. Nou ja, toen liep ze gewoon weg! Zo onbeleefd. Dus ik er achteraan. Om duidelijk te maken dat ik echt wel een stukkie kaas blief.

Terwijl ik even stilletjes overwoog wat ik nu zou doen, kreeg ik inene zomaar een blokkie kaas in m’n bakkes. Kort daarvoor hoorde ik nog wel een raar klik-geluid. Misschien d’r knieën ofzo.

Klikkende knieën

Dus dat dee ik nog een keer en nog een keer. Ik hoefde alleen maar even stil te staan en te doen alsof ik nadacht en húp, klik en húp, weer een happie. En zo leerde ik Nette al heel snel dat ze met d’r knieën moet klikken als ik rustig sta te mijmeren. En dat ze dan iets lekkers in m’n giechel mag stoppen.

Die Nette, trouwens, is best snel van begrip. Ze klikt nu als ik ga zitten, of als ik ga liggen, of als ik gewoon even aan het chillen ben terwijl ze koffie drinken. En dan krijg ik ook iets lekkers.

In de drukte

Een ander leuk spel -en dat spelen we ook elke week- is dat een heleboel mensen door elkaar gaan lopen en fietsen en rennen en steppen. Eigenlijk vind ik dat best eng dus dan wijs ik iemand aan die stil mag gaan staan. En als ze dat dan snappen, loop ik weer naar Nette om te vertellen dat het gelukt is. Zij klikt dan eens met d’r knieën en geeft me iets lekkers. Op een gegeven moment leek het me efficiënter om die tussenstap over te slaan en maar gewoon bij Nette in de buurt te blijven. Ze raakt me nog wel eens kwijt hoor, tussen al die andere mensen. Gelukkig kan ik haar altijd vinden en de weg wijzen.

Zo verzin ik elke keer een nieuwe oefening. Van de week was ik een beetje moe en ging er maar even bij liggen. Nette had energie voor tien en liep steeds van mij weg en kwam dan weer terug. Mij best hoor, zolang ze maar af en toe met een knie klikt en een voertje weggeeft. Al met al zijn mensen best goed te trainen. Al zijn sommige wat domme minder snel van begrip dan andere.

Asielhond Bowdy wordt getraind door Stichting Hond in Nood voor Dierentehuis Stevenshage. Foto: Stichting Hond in Nood

Stichting Hond in Nood traint regelmatig asielhonden van Dierentehuis Stevenshage. Daarnaast begeleiden ze ook de medewerkers van Stevenshage zodat de honden eenduidige training krijgen en niet in de war raken. Ook de nieuwe baasjes van de begeleide honden kunnen bij hen terecht.

De hulp van Hond in Nood voor Stevenshage is geheel belangeloos. Graag willen we Annette en Clemens heel hartelijk bedanken namens alle asielhonden die van hun deskundige aanpak mochten en mogen profiteren! Enne, maakt u zich geen zorgen, met de knieën van Annette is gelukkig niks mis…

Stichting Hond in Nood traint asielhonden van Dierentehuis Stevenshage in Leiden

 

Laatste blog & nieuws

Evenement
18 maart 2024

Save the Date: Paas Bake Sale

Kom op zaterdag 30 maart tussen 13.00 en 16.00 uur naar het asiel en sla je slag aan onze gebakkraam vol heerlijke zelfgemaakte lekkernijen. De opbrengst is voor de asieldieren en wordt ook nog eens verdubbeld door Stichting DierenLot! Zien we jou de 30e?

Evenement
15 maart 2024

Dog Survival Run: sponsor Conan en Eline!

Rennen, springen, kruipen, tijgeren, klimmen, sjouwen: collega’s Eline (tweebener) en Conan (vierbener) doen op 24 maart mee aan de Dog Survival Run. Sponsort u hen ook? Uw donatie wordt verdubbeld en komt ten goede aan onze asieldieren.

Nieuws
13 maart 2024

Met een bomvolle Beestenbende het voorjaar in

De gloednieuwe editie van ons lijfblad is weer verschenen! We gaan het voorjaar in met covermodel Pow, speelgoed maken voor je vogel, vrijwilligster Petra bij de asielkatten, een update van pup Tijn en natuurlijk weer volop nieuwtjes uit het asiel en prachtige dierenfoto’s.

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren