Het blog is deze week geschreven door asielhond Bowdy.
Sinds kort mag ik elke week mee met Stichting Hond in Nood. Met Nette en Clé. “Waarom ik? Ik ben toch niet in nood?” zeg ik nog. “Om te trainen”, krijg ik als antwoord. En dan snap ik het, want de meeste mensen hebben inderdaad wel een beetje training nodig.
Op tafel staan
Laat ik bij het begin beginnen. Ik heet Bowdy. (Ze vergissen zich wel eens hier. Dan zeggen ze Thunder tegen me. Ik weet ook niet.) Ik woon in Stevenshage. Daar is het wel een soort van oké. Goed van eten en drinken. In het bos rauzen. Wandelingen maken. Knuffelen. Belangrijke Dingen waar ik Heel Bekwaam in ben, al zeg ik het zelf.
Toen ging ik naar een ander huis. En er stond iets op tafel wat ik natuurlijk even wou besnuffelen. Maar ik kon er niet zo goed bij. Dus moest ik wel even op de tafel gaan staan. Dat vond ik zo geinig, toen wou ik er niet meer af. Afijn, nu ben ik weer terug in Stevenshage.
Trage leerlingen
Ze doen hun best daar hoor, maar soms verveel ik me gewoon echt wel. Dus dan ga ik ff tegen iemand aanbotsen of zachtjes -of wat minder zachtjes- een hand vastpakken. Dan gaan mensen heel grappige geluiden maken, das echt lachen. Daar vermaakte ik mezelf dan maar mee.
En toen kwamen dus ineens Nette en Clé langs. Dus die ging ik ook aanbotsen en handje pakken en bij ze op tafel klimmen. Wat ze nog niet snappen is dat ze dan moeten gaan gillen en terugduwen. Of een worstelwedstrijdje houden. Het zijn kennelijk trage leerlingen, dat kun je niemand kwalijk nemen.
Blokkie kaas
Die Nette, die had dus kaas (en worst, maar dat lussik niet) en vis in een tassie om d’r middel. En ik had wel trek, dus ik denk “kom Bowdy, pak ff een blokkie kaas”. Nou ja, toen liep ze gewoon weg! Zo onbeleefd. Dus ik er achteraan. Om duidelijk te maken dat ik echt wel een stukkie kaas blief.
Terwijl ik even stilletjes overwoog wat ik nu zou doen, kreeg ik inene zomaar een blokkie kaas in m’n bakkes. Kort daarvoor hoorde ik nog wel een raar klik-geluid. Misschien d’r knieën ofzo.
Klikkende knieën
Dus dat dee ik nog een keer en nog een keer. Ik hoefde alleen maar even stil te staan en te doen alsof ik nadacht en húp, klik en húp, weer een happie. En zo leerde ik Nette al heel snel dat ze met d’r knieën moet klikken als ik rustig sta te mijmeren. En dat ze dan iets lekkers in m’n giechel mag stoppen.
Die Nette, trouwens, is best snel van begrip. Ze klikt nu als ik ga zitten, of als ik ga liggen, of als ik gewoon even aan het chillen ben terwijl ze koffie drinken. En dan krijg ik ook iets lekkers.
In de drukte
Een ander leuk spel -en dat spelen we ook elke week- is dat een heleboel mensen door elkaar gaan lopen en fietsen en rennen en steppen. Eigenlijk vind ik dat best eng dus dan wijs ik iemand aan die stil mag gaan staan. En als ze dat dan snappen, loop ik weer naar Nette om te vertellen dat het gelukt is. Zij klikt dan eens met d’r knieën en geeft me iets lekkers. Op een gegeven moment leek het me efficiënter om die tussenstap over te slaan en maar gewoon bij Nette in de buurt te blijven. Ze raakt me nog wel eens kwijt hoor, tussen al die andere mensen. Gelukkig kan ik haar altijd vinden en de weg wijzen.
Zo verzin ik elke keer een nieuwe oefening. Van de week was ik een beetje moe en ging er maar even bij liggen. Nette had energie voor tien en liep steeds van mij weg en kwam dan weer terug. Mij best hoor, zolang ze maar af en toe met een knie klikt en een voertje weggeeft. Al met al zijn mensen best goed te trainen. Al zijn sommige wat domme minder snel van begrip dan andere.
Stichting Hond in Nood traint regelmatig asielhonden van Dierentehuis Stevenshage. Daarnaast begeleiden ze ook de medewerkers van Stevenshage zodat de honden eenduidige training krijgen en niet in de war raken. Ook de nieuwe baasjes van de begeleide honden kunnen bij hen terecht.
De hulp van Hond in Nood voor Stevenshage is geheel belangeloos. Graag willen we Annette en Clemens heel hartelijk bedanken namens alle asielhonden die van hun deskundige aanpak mochten en mogen profiteren! Enne, maakt u zich geen zorgen, met de knieën van Annette is gelukkig niks mis…
Laatste blog & nieuws
Save the Date: 19 april Paas Bake Sale
Op de middag vóór Pasen kun je bij ons terecht voor heerlijke zelfgebakken lekkernijen! De volledige opbrengst gaat naar de asieldieren. Je kunt je ook opgeven als bakker – je bepaalt zelf wat je maakt. Zo help jij de asieldieren met jouw bakkunsten. Klik snel verder voor meer informatie en aanmelden.
Kom je shoppen in ons winkeltje?
Wij verkopen voerbakken, mandjes, tuigjes, speelgoed, vervoerskorfjes, te veel om op te noemen. Allemaal tweedehands maar in prima staat. Ook verkrijgbaar: handgemaakt speelgoed voor honden en katten, tassen, boeken en een prachtige verjaardagskalender en wenskaarten. Het bedrag van je aankoop geldt als donatie aan onze asieldieren!
Spelen voor katten: leuk èn belangrijk!
Spelen is voor katten niet alleen leuk, maar noodzakelijk. Sterker nog, katten die nooit kunnen spelen lopen meer risico op gedragsproblemen en depressie. Het spelen biedt ontspanning, uitdaging en verrijkt hun natuurlijke gedrag. Na dit artikel van dierentrainer Eline ga je geheid aan de slag met die speelhengel, kickeroo en voerpuzzel!
