De zomervakantie van 2022 is in volle gang en het is weer ouderwets druk. Na twee jaar gedwongen corona-stilte zien wij sommige gasten terug, nu drie jaar later. De katten die toen jong en onbezonnen waren, zijn nu volwassen en hebben hun kleuterstreken verloren. De toen volwassen katten zijn opeens senior geworden en de toen al oudere katten zijn nu echt héél oud.

Blijven steken

We zien eigenaren die wij al jaren goed kennen maar dit keer ineens met een andere kat. De drie jaar geleden al bejaarde kat is er nu niet meer en zo staan ze met een nieuwe telg bij ons voor de balie. Soms moet ik even een brok wegslikken en moet ik erg aan de gedachte wennen dat ik hun kat niet meer zal zien. In mijn hoofd ben ik blijven steken bij de zomer van 2019, maar de tijd is natuurlijk gewoon verder gegaan.

Veel katten zien we elk jaar terug in het pension, waardoor we ze als het ware zien opgroeien van kleuter tot ouwe kat, maar nu mis ik ineens een stukje en ik betrap mezelf erop dat ik sommige katten niet kan linken aan de eigenaar omdat de eigenaar in mijn hoofd nog vast zit aan hun vorige kat. Dit alles neemt niet weg dat het leven verder gaat, het pension schoon moet en de katten verzorgd en dat het een hele gezellige boel is.

Kleuterjuf

Nieuwelingen moeten meestal even wennen aan het pension. Ik kan merken dat sommige katten gewend zijn dat hun eigenaren veel thuis zijn geweest de afgelopen jaren. Die katten hebben vaak wat meer tijd nodig om zich aan te passen.  Ik schakel mijn opvoedingsmodus in en als een kleuterjuf loop ik door de pensionkamers heen.

Ondeugende Guus die alles onder je handen vandaan probeert te stelen. Zeker als het om eten gaat. De nu ouwe Moby die gelukkig nog steeds staat te wachten op het aanrecht bij de kraan met een blik van ‘of ik niet even kan opschieten om die kraan open te zetten’. Boris die tussen mijn benen doorschiet om naar de deurmat in de gang te rennen om daar heerlijk te gaan liggen rollen. Nieuwe vakantievriendschappen die zich vormen en zelfs een beetje kalverliefde. Als ik de medicijnen van de ene kat pak zie ik uit mijn ooghoeken dat Leo bij het kastje aan het checken is of hij toch niet meteen even de snoepjes kan pakken (ja die liggen bij ons noodgedwongen ook achter slot en grendel…).

Ondanks de nieuwelingen die even hun draai moeten vinden, wordt het toch een hele gezellige boel en zijn er weer een heleboel nieuwe vriendjes voor me bijgekomen.

En aan alle katten die niet meer onder ons zijn: ik ben jullie niet vergeten.

Klik hier voor meer informatie over het kattenpension bij Dierentehuis Stevenshage.