Intussen in het asiel: Zomaar een dag

Categories
Blog: Intussen in het asiel

Een dag in het asiel heeft een vaste indeling. Dag in dag uit, 365 dagen per jaar. Dat wil echter niet zeggen dat alle asieldagen eender zijn. Altijd is er iets dat anders loopt dan je verwacht en altijd kan het zijn dat je planning moet wijken. Meestal maken we daarom geen strikte privé afspraken voor ’s avonds en al helemaal niet om zes uur ‘s avonds. Het toeval wilde echter dat we afgelopen dinsdagavond allemaal, bij uitzondering, iets te doen hadden. Dus daar hielden we rekening mee toen we gezamenlijk de planning maakten voor het werk die middag. Samen de schouders eronder.

Van één tot vier uur klanten helpen, ieder z’n eigen afdeling voeren en schoonmaken, een vrijwilligster voor de extra aandacht en dan zouden we het precies gaan redden, allemaal om vijf uur naar huis, een unicum… En het liep! Pensiondieren werden volgens afspraak gebracht en gehaald, klanten kwamen en gingen op de juiste momenten en telefoontjes werden soepel afgehandeld. Tussendoor zelfs tijd om iets te drinken, uiterst ongewoon. Misschien hadden we toen al iets moeten vermoeden.

Het liep tegen sluitingstijd. Telefoon.

Er komt nog een Stafford aan. Zijn baasje is opgepakt door de politie. Geen probleem, kunnen we aan, laat maar komen.

Telefoon. Een mevrouw moet die middag nog haar huis verlaten en ze heeft een hond, een kat en twee konijnen. En geen geld. Tja, laat maar komen, die kun je niet in de kou laten staan. O, ze heeft geen vervoer. En ze woont op Kaag eiland. In die regio rijdt voor ons de dierenambulance Alphen. Het is aan de rand van hun werkgebied dus het duurt door de drukte wel even voordat die er kunnen zijn. Overleg. Laten we zelf maar rijden met de asielbus. Dan kunnen we ook de dieren meteen evalueren en informatie vragen aan de eigenaar. Marlies en Marianne stappen in de bus en gaan op weg.

Telefoon. Verslag door Marlies van het ongewenste gedrag van de asielbus op de snelweg. Op eigen houtje snelheid verminderen terwijl je met een inhaalactie bezig bent, is geen goede eigenschap voor een auto. Marlies probeert al rijdend of de versnellingsbak en de handrem in de juiste posities staan en maakt Marianne daarmee doodzenuwachtig. De terugweg gaat dus via de binnenwegen. Het wordt iets later.

Stafford komt binnen in het asiel. Een gespierde reu met een bebloede kop. Annika, Syl en ik kijken hem na. Hij gedraagt zich engelachtig en laat zich geduldig nakijken. Een dierenarts lijkt ons niet nodig. Omdat hij steeds met zijn poot de wond openhaalt, vinden we een kap een goed idee. Zelf vindt hij van niet. We proberen met hem te redeneren. Hij houdt voet bij stuk en één kap verder wint hij de discussie. (Overigens, de wond geneest inmiddels ook goed zonder kap.)

Telefoon. Marlies meldt dat er nog twee katten na hun sterilisatie bij de dierenarts moeten worden opgehaald. Omdat iedereen nog druk bezig is en we nog steeds proberen om op tijd weg te kunnen (weet u nog, die afspraken die we allemaal hadden) regel ik een vrijwilliger met auto en tijd.

Intussen hebben Marianne en Marlies de asielbus geparkeerd. Ze gaan voor de zekerheid te voet met het pontje heen en weer naar Kaag eiland, nemen de dieren in ontvangst, proberen de eigenaren een hart onder de riem te steken, nemen het pontje weer terug met de hele beestenboel (onder verbaasde blikken van omstanders en de veerman) en aanvaarden de terugreis.

Nu nog de weg ‘binnendoor’ zien te vinden. Ze bellen een oud-collega die daar in de buurt heeft gewoond. Na een paar minuten gesprek herinneren ze zich dat het een geweldige oud-collega is, maar dat richtingsgevoel niet haar sterkste punt is. Uiteindelijk vinden ze de weg terug naar het asiel min of meer op gevoel. De asielbus heeft inmiddels z’n leven gebeterd en doet alsof ie nooit gehaperd heeft. Toch komen de eeuwige jachtvelden voor de asielbus naderbij na deze actie. Het bessie heeft met meer dan 12 jaar z’n beste tijd wel gehad.

Alle verblijven voor de dieren van Kaag eiland staan al klaar. Marlies en Marianne zijn een uur te laat voor hun afspraken maar de rest heeft het net gehaald. De administratie laten ze tot morgen liggen. Dan is er weer een dag. Een dag met een vaste indeling. Al is dus geen asieldag hetzelfde…

Laatste blog & nieuws

Nieuws
27 maart 2024

Welkom aan drie nieuwe bestuursleden!

Ons bestuur bestaat uit bevlogen vrijwilligers die zich onder meer bezighouden met financiële, personele en strategische zaken voor het asiel. Onlangs mochten wij maar liefst drie nieuwe bestuursleden verwelkomen: Talien, Suzanne en Ingeborg stellen zich graag aan u voor!

Nieuws
25 maart 2024

Dog Survival Run: sponsor Conan en Eline!

Wat een helden! Collega’s Eline en Conan renden, klommen, sprongen en zwommen zich door het zware parcours van de Dog Survival Run. Bekijk hier de video. U kunt dit sportieve duo nog steeds sponsoren. Uw donatie wordt verdubbeld en komt ten goede aan onze asieldieren!

Info
24 maart 2024

Komt u shoppen in ons winkeltje?

Wij verkopen voerbakken, mandjes, tuigjes, speelgoed, vervoerskorfjes, te veel om op te noemen. Allemaal tweedehands maar in prima staat. Het bedrag van uw aankoop geldt als donatie en komt momenteel dubbel ten goede aan onze asieldieren!

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren