Het is dinsdag. Op de planning staan de levering en installatie van een nieuwe wasmachine. Het zal een half jaar geleden ofzo geweest zijn dat het ging opvallen als de wasmachine – een Primus – aan het centrifugeren sloeg. Dan zat ik me in mijn kantoor af te vragen wat ik toch hoorde bonzen. “Nou gewoon, de centrifuge” werd me dan verteld (ik ben soms een beetje doof). “Maar dit lawaai heeft hij toch nooit gemaakt” murmelde ik dan nog een beetje tegen.

Opstijgende F-16

Totdat het centrifugeren meer en meer op een opstijgende F-16 begon te lijken en gesprekken noodgedwongen onderbroken moesten worden totdat de machine uitgezwierd was en men mij schoorvoetend gelijk moest geven. “De lagers” zei de deskundige, die er toch al was voor jaarlijks onderhoud. “Repareren is best duur”. Wat is duur? vroeg ik me af en moest even slikken toen ik de offerte zag. En dan was er ook nog een post “meerwerk” omdat je immers niet weet wat je nog meer tegenkomt in de krochten van een tien jaar oud gevaarte. Plus dan de vraag wat er eventueel binnenkort nog meer kan gaan mankeren.

80.000 kilo wasgoed

Deze jongen heeft ons meer dan 10 jaar trouwe dienst bewezen. Met gemiddeld 3 wassen (vaak wel meer) per dag x 7 kilo wasgoed per wasbeurt x 365 dagen per jaar x 10 jaar, kom ik toch uit op een kleine 80.000 kilogram aan schoon textiel.

Dat dag-in-dag-uit bezig zijn met reinigen zal vast niet altijd makkelijk geweest zijn in een dierenasiel. Gelukkig ben je als wasmachine niet gezegend met een reukorgaan, anders geef je er na tien dágen al de brui aan. Alle soorten viezigheid die je maar kunt verzinnen, heeft hij langs zijn deurtje zien komen, al konden we hem gelukkig nog nét het moeten wassen van een dode meeuw besparen. (Die op de dierenartstafel onder een handdoek lag na vanwege een gebroken vleugel te zijn ingeslapen en vervolgens met handdoek en al geheel onbedoeld en per abuis door een ijverige opruimer in de wasmand was gedeponeerd.)

Ook zonder witgewassen meeuwen is deze smetteloze staat van dienst (woordgrap) kortom indrukwekkend genoeg om te besluiten onze Primus de Eerste met pensioen te sturen. En onze leverancier wilde uiteraard graag een Primus de Tweede leveren, ook al ging de lucratieve reparatie dan niet door.

Operatie vloer

Nou wil het geval dat er overal in de keuken vloerverwarming aanwezig is. En dat daardoor de sokkel van Primus de Eerste vastgekit zit in plaats van geschroefd. En dat toen we een mooie nieuwe pvc-vloer lieten aanleggen, de vloer daarom óm Primus de Eerste heen gelegd, geplakt en gelast is. En dat bij navraag bleek dat Primus de Tweede nét iets korter is dan zijn voorganger. En Primus de Eerste nét iets smaller dan zijn opvolger.

Lang verhaal kort: we maken twéé afspraken met onze vloerenspecialist en eentje met de wasmachinemonteur. Eerst de pvc-tegels lossnijden in Primus de Tweede-vormig model. En na installatie nog een keer om te zorgen dat overal in de keuken weer een waterdichte pvc-vloer komt te liggen.

Primus de Tweede

En zo kan het dat er dinsdag om vijf uur een was draait in een glanzende, veel-groter-dan-de-vorige-lijkende, van een gigantische deur voorziene, door middel van een tiptoets bedienbare, op een nieuwe ongeroeste sokkel bevestigde, muisstille en futuristische wasmachine. Ik bekijk de handleiding. Het zoeken naar het Nederlands deel duurt langer dan het lezen van de instructies. De strekking is “doe de deur open, stop het wasgoed erin, voeg wasmiddel toe, zet het apparaat aan”. Moet kunnen, lijkt me.

Een paar dagen later lijkt Primus de Tweede inmiddels zijn draai (2^e woordgrap) wel gevonden te hebben, al hebben we hem tot nu toe de betere viezigheid bespaard en het woord meeuw niet genoemd in zijn nabijheid en de F-16 blijft definitief aan de grond.