Intussen in het asiel: Vlooien

Categories
Blog: Intussen in het asiel

Mensen die vlooien vies vinden, moeten niet verder lezen. Want dit is een blog over vlooien, veel vlooien. En over een bekentenis. Maar voornamelijk over vlooien. Alle katten vanaf ongeveer 8 weken krijgen bij ons vlodruppels. Maar bij dieren van jonger dan 8 weken of verzwakte dieren kan dat niet. En ook die hebben vaak vlooien.

Dan nu de bekentenis: ik schep een heimelijk genoegen in vlooien kammen. Al is na deze blog het heimelijke er misschien wat af. En misschien vermoedden mijn collega’s eerder ook al iets, want ik hoor verdacht vaak “ik moet echt nu … doen (op de stippellijn een legitieme en dringende reden invullen), heb jij tijd om poesje x of y te kammen want die ritselt van de vlooien”. Voor de vorm mompel ik dan iets over druk, druk en zucht er soms ook even bij.

Maar sta vervolgens binnen pakweg vijf minuten klaar. Gewapend met een paar handdoeken, een bakje voor het zeepsop én DE kam. Ooit, zeker twintig jaar geleden, kocht ik die in Amerika. DE kam is ongeëvenaard in het vangen van vlooien. Ik ben superzuinig op DE kam en bewaar hem op een geheime plek (dat denk ik althans).

Op weg naar de kat in kwestie roep ik in het voorbijgaan ook altijd nog dat DE kam echt veel beter werkt dan alle andere. De collega’s kijken elkaar dan even veelbetekenend aan maar rollen gelukkig nog net niet met hun ogen. Misschien moet ik vermelden dat ik in de twintig jaar dat ik DE kam bezit, best heel goed ben geworden in vlooien vangen. Maar misschien klinkt dat ook wel weer heel arrogant en ook een beetje ehh, zielig. Alsof dat iets is om trots op te zijn. Er zullen ook heus geen kampioenschappen vlooien kammen worden georganiseerd. (Mocht dat wel ooit gebeuren, ik denk dat ik een goede kans zou maken op een medaille. Maar ik dwaal af.)

Ik heb nagedacht over waar dat genoegen in vlooien kammen vandaan zou kunnen komen.  Je bent natuurlijk heel simpel en heel direct een dier (meestal een kat) aan het helpen zich beter te voelen. De strijd gaat tussen de hersens en vingervlugheid van de mens en de instincten en sprongkracht van de vlo. Dat allemaal zonder vals te spelen met vlooienmiddel. En mét een beweeglijk katje als extra hindernis.

In de loop der tijd heb ik de technieken bijgeschaafd. Het katje op een handdoek. Vindt ie meestal prettig en staat dan beter stil. Vlooien die van de kat of de kam afspringen raken heel even gedesoriënteerd in de lusjes van de badstof en laten zich redelijk makkelijk pakken. Ernaast een bak water met afwasmiddel, groot genoeg zodat de kam erin gedoopt kan worden. Eerst het water erin, dan het afwasmiddel anders ontstaat er schuim en kunnen de vlooien alsnog vluchten. Een extra handdoekje bij de hand om de kam te drogen nadat je hem in het zeepsop hebt gedompeld. Anders zit het katje er al snel bij als een verzopen katje.

Dan het kammen. Eerst een paar keer over de rug, dan de wangen en onder het keeltje. Dan plotseling een uitstapje naar de buik en de okseltjes, want daar vluchten ze dan vaak met z’n allen naar toe. Dan weer de rug. Staartje en onderkant van staartje. Ja, ja, hogere vlo-vang-kennis.

Afgelopen week mochten DE kam en ik weer aan de bak. Ik zie twee aandoenlijke katjes waar op het eerste gezicht niks mis mee is. Schone, zachte, wel doorvoede diertjes, nog te jong voor vlooiendruppels. “Als je tijd hebt, wil jij dan even kammen?” -gemaakte zucht-  “Vooruit dan maar”. Ik voorspel een score van hoogstens 10 vlooien in het zeepbakje. En word vervolgens onaangenaam en aangenaam verrast tegelijkertijd. Die middag zijn DE kam en ik een uur bezig en ’s avonds weer. In totaal haal ik die dag meer dan 120 vlooien van de twee kleintjes.

De volgende dag heb ik écht geen tijd en neemt Jonne het van me over. Op mijn aandringen gebruikt ze DE kam en vangt zeker weer 60 vlooien. Bij de volgende sessie gebruikt ze een gewone vlooienkam en vindt niks. Geen enkele vlo. Leent vervolgens schoorvoetend DE kam en is óm.

Met de kittens gaat het uitstekend. Onze kamsessies leveren nauwelijks nog resultaat op, dus missie geslaagd.

Het enige is… mijn heimelijke genoegen blijkt dus besmettelijk. Ik heb Jonne inmiddels de geheime bergplaats van DE kam onthuld en vervolgens hebben we een praatgroep opgericht. Onze eerste sessie heeft als onderwerp ‘wat maakt een kam tot DE kam?’.

 

Laatste blog & nieuws

Nieuws
27 maart 2024

Welkom aan drie nieuwe bestuursleden!

Ons bestuur bestaat uit bevlogen vrijwilligers die zich onder meer bezighouden met financiële, personele en strategische zaken voor het asiel. Onlangs mochten wij maar liefst drie nieuwe bestuursleden verwelkomen: Talien, Suzanne en Ingeborg stellen zich graag aan u voor!

Nieuws
25 maart 2024

Dog Survival Run: sponsor Conan en Eline!

Wat een helden! Collega’s Eline en Conan renden, klommen, sprongen en zwommen zich door het zware parcours van de Dog Survival Run. Bekijk hier de video. U kunt dit sportieve duo nog steeds sponsoren. Uw donatie wordt verdubbeld en komt ten goede aan onze asieldieren!

Info
24 maart 2024

Komt u shoppen in ons winkeltje?

Wij verkopen voerbakken, mandjes, tuigjes, speelgoed, vervoerskorfjes, te veel om op te noemen. Allemaal tweedehands maar in prima staat. Het bedrag van uw aankoop geldt als donatie en komt momenteel dubbel ten goede aan onze asieldieren!

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren