Als ik dit blog schrijf, is het Thanksgiving in Amerika. Lekker belangrijk, zult u zeggen, maar na een tijdje in Amerika te hebben gewoond, ben ik deze feestdag gaan waarderen. Het is een goed idee om minimaal één keer per jaar stil te staan en je zegeningen te tellen.
Maar wat heeft dat nou met het asiel te maken? Ik ben dankbaar dat ik mijn steentje mag bijdragen aan de dagelijkse gang van zaken in het asiel . En ook dat ons werk echt iets kan betekenen voor dieren.
Vorige week werden we gebeld. Een dierenarts van buiten de regio met een vraag om hulp. Ze hebben een kat met diabetes in de praktijk rondlopen. De eigenaar kan niet de nodige zorg verschaffen en omdat ze inslapen te ver vinden gaan, hebben ze de kat overgenomen. Maar hoe ze ook proberen, ze kunnen geen nieuw baasje voor hem vinden. Daarom zijn ze naar asielen gaan bellen, eerst in de eigen regio en daarna in een steeds grotere cirkel daarbuiten. Maar niemand die hem wil.
Wij hebben er ook even over na moeten denken. Maar niet lang. We zijn nu eenmaal vrij makkelijk om te praten als het om zoiets gaat. En we hebben rotsvast vertrouwen in de mensheid zodat we optimistisch zijn over zijn herplaatsingskansen (al breekt er soms wel eens een stukje van die rots af, maar daar hebben we het nu niet over…).
De dierenarts en een assistente komen hem persoonlijk brengen en hebben voer, insuline, spuiten en een donatie meegenomen. Hij gaat naar quarantaine A. Hij heet Ricardo, maar wij mogen Rickie zeggen. Hij is ietwat uit z’n doen door de lange autorit maar komt meteen kennismaken. ’s Avonds geef ik hem eten en met enige coaching wil hij wel z’n bordje leegeten. Ook krijgt hij z’n insuline. Hij drinkt en plast nog heel veel, wat betekent dat zijn bloedglucose en insulinetoediening nog lang niet in balans zijn.
De dag erna gaan we zo verder maar de dag daarna wil Ricardo niks. Niet rondlopen, niet eten, niet knuffelen (nou vooruit, 1 kopje dan). We proberen ander voer. Niks. ’s Middags ligt er diarree in de bak en heeft hij gespuugd. Ook blijkt hij koorts te hebben. In eerste instantie hadden we gedacht dat hij misschien moet wennen, maar nu? Misschien zit er meer achter.
Overleg met de dierenarts. Zij adviseert ons om de alvleesklierfunctie te laten checken. Diabetes kan ook een gevolg zijn van een alvleesklierontsteking. We besluiten om die dag nog Ricardo’s bloed te laten onderzoeken. Dat onderzoek wordt extern gedaan en heeft even tijd nodig. De uitslag is nog niet binnen als ik dit schrijf.
‘Stevenshage’ heeft genoeg reserve om de zorg voor een suikerkat op zich te kunnen nemen. En ook als blijkt dat alles nog niet helemaal klopt, is er ook nog ruimte om een (redelijk kostbaar) onderzoek te laten doen. Die reserve hebben we kunnen opbouwen dankzij onze donateurs. Dat is iets om dankbaar voor te zijn. En daar sta ik vandaag dus even bij stil. Helemaal niet verkeerd hoor, zo’n Thanksgiving-dag.
p.s. Ricardo krijgt in afwachting van de uitslag medicatie en heel veel zorg en aandacht. Hij komt zeker terug in dit blog.
Laatste blog & nieuws
Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023
We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!
Intussen in het asiel: Zomertips
Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!
Kom naar de Open Dag van de Duinvallei
Op zaterdag 29 juni kun je tijdens de Open Dag van de Duinvallei in Katwijk een kijkje nemen op deze mooie locatie. Wij zijn aanwezig met een kraampje met hondenspulletjes, er is een hondenspeelplaats, speeltuin, tiny houses en nog veel meer!
