Deze week is een rare week. Een uur korter slapen voor de mensen die op Eerste Paasdag werken; zelf heb ik Eerste Paasdag vrij en daardoor voelt werken op Paasmaandag als zondag. Op beide Paasdagen verzorgen we een lunch voor iedereen die komt helpen, compleet met paaseitjes.
Dinsdag staan de mannen van Buiteman op de stoep voor de installatie van een nieuwe CV ketel. De verbouwing van het asiel heeft uiteindelijk de oude ketel de das omgedaan. Wegvallen van de gasdruk of het water, blootgesteld zijn aan de elementen; deze ketel heeft het allemaal meegemaakt, kan het navertellen en heeft er nog anderhalf dienstjaar uitgeperst. Toch nemen we nu afscheid van hem want we willen geen risico willen nemen om, letterlijk, plotseling in de kou te komen.
Je zou zeggen dat ik na een jaar verbouwingservaring beter had moeten weten. Ik ben he-le-maal vergeten om voorbereidingen te treffen. Dus als de monteur zegt “wilt u het water en gas afsluiten” kijk ik hem aan of ik water zie branden. En herinner me dan al die momenten in de periode dat we onze tijdelijk huisvesting zaten. En zonder water zaten. Of zonder gas. Of elektra. Of alledrie.
De routine komt rap weer boven, dat wel. Ik rek wat tijd door de monteurs koffie te geven, ga alle mensen langs die aan het werk zijn om te melden dat ze snel water moeten tappen, zet gieters met drinkwater voor de dieren klaar en vul (belangrijk) een jerrycan met water voor – nog meer- koffie. En o ja, mensen, niet naar de wc!
Ik loop met collega Johan naar de meterkast. We sluiten zonder problemen het gas af en draaien de hoofdkraan van het water dicht. Dan zien we ineens helemaal bovenin de kast vier aparte waterafsluiters. Met daarop de handgeschreven teksten “brandhaspels”, “kennel”, “keuken *onleesbaar*” en tenslotte “cur.tenne”. Curtenne? Cur-ten-ne? Pas als we het hardop tegen elkaar valt het kwartje… quarantaine! Wat een gemak! We hoeven niet het hele gebouw droog te zetten. Met een beetje proberen komen we erachter welke afsluiter we dicht moeten zetten voor de CV. Het is even passen en meten voor de mannen van Buiteman maar om 17 uur is het voor elkaar, alles werkt, alle afdelingen hebben weer verwarming en warm water en ook de wasmachine en de droger doen het weer. Een verbouwings-dejavu. Dat is de dinsdag.
Op woensdag hebben we BHV herhalingsoefening. Alle vaste medewerkers hebben een diploma en dus ook elk jaar een opfriscursus. Het is een gezellige ochtend maar ook inspannend. Je moet kennis paraat hebben, vaardigheden laten zien en je wordt tegelijkertijd gedwongen na te denken over wat er allemaal mis kan gaan. En wat je daaraan kunt doen. Of wat je juist niet kan doen.
’s Middags zijn er veel klanten (net als op dinsdagmiddag). Mensen die een kat komen halen, mensen die pension willen boeken en mensen die op zoek zijn naar een konijn. Nou, konijnen hebben we, keus genoeg! Op dinsdag krijgt konijnenmeisje Lizzie een nieuw huis en op woensdag mag langzitter Balou zijn koffertje pakken, nadat hij sinds juli vorig jaar bij ons te gast is geweest. We zijn er blij mee!
Donderdag begint min of meer gewoon. Al zijn er voorbereidingen voor een Open Dag bij manege Xenophon in Hazerswoude aanstaande zondag 3 april. Bestuurslid Suzan komt helpen en samen nemen we door wat er allemaal nodig is om de Open Dag van Xenophon tot een succes te helpen maken. De opbrengst is voor de asieldieren dus doen we graag ons best om goed voor de dag te komen. Kleine demonstratie behendigheid, informatie over het asiel, informatie over asieldieren, welke asielhond kan het aan om mee te gaan?
Daarnaast ben ik bezig om alles netjes achter te laten voor mijn vakantie volgende week en zo loopt alles een beetje door elkaar. Etiketten voor de Beestenbende, boekhouding, urenlijsten, afspraken met allerlei mensen maken en verzetten, stage aanvragen, overleg over zieke dieren, investeringsvoorstellen voor het bestuur. Uiteindelijk zitten Syl (die me vervangt in mijn vakantie) en ik ’s avonds in overleg over alle lopende zaken.
En om even voor half tien: De Wensboom! Dat mogen we natuurlijk niet missen: de hond van Syl, Teun, heeft een glansrol en we zijn heel benieuwd hoe het asiel overkomt (en wij zelf natuurlijk). Dan, na lang wachten en heel veel reclameblokken, zijn we aan de beurt. De meisjes Noortje en Robin zijn op tv net zo schattig als in het echt en Teun? Ja, Teun is de ster in zijn modderbad! Het is een leuk item, al vinden we het stiekem een beetje kort. Maar daar hoor je ons niet over hoor! We zijn blij dat we mee mochten doen. Onze trouwe Facebook volgers reageren enthousiast. Wat geweldig toch, al die mensen die het asiel een warm hart toedragen!
De volgende ochtend is er al een mailtje van iemand die Teun wel wil adopteren. Sorry mensen, alle dieren uit het programma hebben al een baasje. Maar er zijn nog plenty dieren die wel op zoek zijn, bij ons en bij collega-asielen. En dat gaat lukken. Daar zijn we tenslotte elke dag met hart en ziel, op de meest uiteenlopende manieren, voor bezig.
Laatste blog & nieuws
Met de nieuwe Beestenbende het najaar in
Die knappe Griekse man op de cover van ons lijfblad is onze Artopoios! Hij zoekt een huis zonder breekbare spulletjes. Poes Vivian en hondje Djacky laten weten hoe het nu met hen gaat, onze hovenier vertelt over de biodiversiteit in ons hondenbos, en voor vrijwilligster Reyhan is eigenlijk elke kat speciaal.
Honderden bezoekers en recordopbrengst op Open Asieldag!
Met een stralend zonnetje, tientallen vrijwilligers, honderden bezoekers en een recordopbrengst van ruim 8000 euro kijken we terug op een fantastische Open Asieldag. Klik snel door voor de foto’s en video’s!
Drukte bij zonovergoten Open Asieldag!
VIDEO | Mede dankzij het mooie weer was het een drukte van jewelste afgelopen zaterdag bij onze Open Asieldag! Lokale omroep Centraal+ maakte er een video over. En vanmorgen vroeg blikte onze asielbeheerder Nicolette terug in de Ochtendshow. Kijk en luister het hier terug!