Er zijn deze week twee collega’s met vakantie. Geen punt, dat redden we best. Dan blijken er twee collega’s ziek. Dat is iets meer passen en meten maar ook dat moet lukken. Een helicopterview is vereist, maar we houden alles in de gaten.
Ik doe een paar afstandsgesprekken. Ik help bij de dierenarts. En ik moet (mag!) helpen bij de balie: telefoon beantwoorden en klanten te woord staan die op zoek zijn naar een nieuwe huisgenoot. Ik vind het -meestal- een heel leuk onderdeel van het werk. Mijn collega’s houden me met een schuin oog en een half oor in de gaten als ik Carnibest afreken. Mijn cijferblindheid is berucht…
Er komen mensen binnen die op zoek zijn naar een hond en die we behoorlijk doorzagen. Hoeveel ze van huis zijn, wat ze zoeken in een hond, hoe ze eventueel probleemgedrag denken aan te pakken enzovoort. We gaan niet over één nacht ijs en we zijn streng… maar de mensen van Perry komen door de ballotage en een paar dagen later gaan ze dolgelukkig naar huis met hun nieuwe huisgenoot.
In drie dagen komen er elf katten binnen. Drie afstandkatten, vier zwervers en vier die we hebben overgenomen uit een ander asiel. Maar we plaatsen en bespreken er ook weer een stuk of zes, niet getreurd dus.
Terwijl ik in een lang gesprek (door sommigen ook wel discussie genoemd) verwikkeld ben met de eigenaar van een zwerfkat die vindt dat haar kat niet naar het asiel had mogen worden gebracht, komt er iemand binnen die later in de week de nieuwe kachels komt monteren. Hij komt kijken of de panelen wel door de deuren passen. Ze zijn vijf meter lang. En hij komt tot de ontdekking dat zijn liftje -de panelen komen tegen het plafond, wegen 100 kilo en moeten dus met een liftje worden getild zodat ze kunnen worden gemonteerd- niet door de deurtjes van de kennel past. En dat dus de kennels moeten worden gedemonteerd. Huh? We gaan het zien.
Nieuwe kachels dus. Dat zal ik uitleggen. Onze hondenkennel is ruim twintig jaar oud en de verwarming daar dus ook. De kennel zelf (beton!) kan nog jaren mee, maar de kachels zijn het echt aan het begeven. Dus komen er nieuwe. En betere ventilatie. En het dak krijgt betere afwatering. Ik zal u niet vervelen met het hele traject, maar woensdag is het dan echt zover: er wordt getimmerd. Nou ehh, gezaagd. En geboord. En dat soort dingen.
We hebben op dit moment 17 asielhonden zitten, wat voor ons doen vrij veel is. Zul je altijd zien. Maar we hebben er van tevoren voor gezorgd -sorry pensionklanten- dat één gang van het gebouw (12 kennels) leeg is, zodat ze daar het oude systeem kunnen ontmantelen. Ook monteren de mannen CV afsluitkranen in alle vier de gangen (ook handig mocht er een lekkage zijn). Om de afsluiters te plaatsen moet de hond die in de voorste kennel zit, tijdelijk verhuizen. Syl leidt de hele operatie (op haar vrije dag!) met militaire precisie. Als de mannen weggaan zitten alle honden er in ieder geval weer warmpjes bij.
Voor asielhondje Arie is er even geen plaats in de herberg ehhh kennel. Dus Arie mag zolang in het kantoor. Ze boft, want Marianne heeft vakantie. Marianne’s hond Norah, die normaal in de kantine bivakkeert, heeft het namelijk niet zo op nieuwkomers. Maar de rest van onze roedel maakt gewoon plaats voor Arie, die overigens niet zo heel veel ruimte nodig heeft. ‘s Middags kijkt Arie me eens aan en voor ik het weet, hoor ik mezelf zeggen: “nou vooruit, kom dan maar bij ons logeren.” Zo ligt er ‘s nachts ineens een snurkende shih-tzu naast me. Tja.
Donderdag zijn de zieke collega’s weer aanwezig. Nog niet topfit, maar ze slaan zich dapper door de dag heen. ‘s Middags is het weer druk met klanten. Mensen die zich globaal komen oriënteren, mensen die twijfelen en mensen die een dier bespreken. Blij mee!
Ik neem ruim de tijd voor een echtpaar dat hun zinnen heeft gezet op een bepaald asielhondje. Ik snap dat ze het een leuk dier vinden, maar ik twijfel eraan of de match klopt. We hebben een goed gesprek en besluiten gezamenlijk dat ze het niet moeten doen. Vooral mevrouw vindt het erg jammer en is verdrietig dat ze zonder hondje naar huis gaat. Jammer genoeg heb ik geen hond beschikbaar die wel bij hen past, want ik had hen graag blij gemaakt met een nieuwe huisgenoot.
‘s Avonds werk ik wat klussen weg die zijn blijven liggen en schrijf ik dit blog. Ik vraag me af hoe de vrijdag gaat verlopen, als de verwarmingspanelen komen, het superdruk is bij de dierenarts, er weer drie afstandskatten komen en er ongetwijfeld weer heel wat klanten voor de deur staan.
Ik hoop dat het allemaal goed gaat want, sorry collega’s, ik ga heel even uitrusten. Zondag ben ik er weer. Het verbaast me elke keer weer hoeveel er in een asiel kan veranderen in slechts een paar dagen…
Laatste blog & nieuws
Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023
We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!
Intussen in het asiel: Zomertips
Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!
Kom naar de Open Dag van de Duinvallei
Op zaterdag 29 juni kun je tijdens de Open Dag van de Duinvallei in Katwijk een kijkje nemen op deze mooie locatie. Wij zijn aanwezig met een kraampje met hondenspulletjes, er is een hondenspeelplaats, speeltuin, tiny houses en nog veel meer!
