Het blog is deze week geschreven door Karien de Schipper, vrijwilliger bij Dierentehuis Stevenshage.
Ieder jaar organiseren we voor Dierentehuis Stevenshage een huis-aan-huis collecte in de regio. Onze collecte inkomsten zijn heel belangrijk voor het asiel en de dieren. Dit jaar is de collecte van 16 tot en met 21 mei. Veel mensen zijn bereid om iets te geven aan collectanten die aan de deur komen. Maar dan moet er wel iemand aanbellen! Daarom zijn we weer hard op zoek naar mensen die ons willen helpen met collecteren en organiseren. Klik hier voor meer informatie en aanmelden. En mocht je nog aarzelen omdat je denkt dat collecteren saai is, lees dan verder!
Als wijkcoördinator en collectant voor Dierentehuis Stevenshage krijg ik de meest kleurrijke uitspraken van mensen te horen, zoals:
‘Dank je wel voor ’t collecteren.’
Een vrouw met hondje doet open. ‘Zeg es dag!’ zegt ze, maar de hond zegt niks.
‘Luister lieverd, ik heb zelf een minimuminkomen. Ik geef mijn dieren goed te eten, dat doe ik’.
Een man doet open, gaat op mijn vraag de huiskamer in en haalt twee rode kittens die hij trots laat zien. Ze komen uit Polen, hij heeft ze gekregen van de moeder van de vriendin van z’n zus.
Sommige mensen geven blind iets, zonder te weten waar het voor is. ‘Als er iemand met een bus voor de deur staat, geef ik altijd wat. Het maakt niet uit waarvoor’.
Op het terrasje bij het Turkse cafetaria zitten vier mannen na te tafelen. Op mijn vraag zegt een van hen: ’voor de dieren wel’. Allemaal trekken ze hun portemonnee.
Een vrouw komt met een vriendin naar buiten. De vriendin heeft niks bij zich, de bewoonster vraagt of ik kan wisselen. Dat kan ik niet, toch heeft ze nog een euro liggen en geeft die. Dan pakt ze een briefje van 50 euro uit haar portemonnee en doet die in de bus! ‘Jullie doen zulk goed werk! Ik ga straks even langs het asiel, kijken of ik daar wat te eten kan krijgen!’.
Een man op straat: ’Hee, daar ben je weer!’ Ik was blijkbaar eerder bij hem aan de deur geweest.
Een man heeft zijn deur openstaan, de sleutelbos hangt in het slot. Hij excuseert zich voor z’n slordige kapsel. ‘Morgen ga ik naar de kapper.’ Hij geeft een briefje van 20.
Een oudere man: ’Ik heb helemaal niets meer, ik kan het u laten zien’. Ik zeg dat dat niet hoeft maar hij haalt zijn portemonnee en inderdaad, hij is leeg. ‘Anders geef ik altijd wat’.
Aan het eind van de week brengen collectanten van de binnenstad hun collectebussen bij me terug. Wat zij zoal hebben meegemaakt:
‘In mijn wijk kennen ze iemand bij het asiel; ze zeiden ‘oh, het asiel, we hebben iemand in de buurt die daar werkt!’.’
‘Volgend jaar wil ik wel weer, het is leuk om te doen.’
‘Veel vriendelijke mensen.’
‘Ik werk in het centrum, ik heb de bus steeds in de bedrijfskantine gezet.’
‘Ik ben bij marktkramen wezen collecteren, vaak geven klanten ook.’
‘Ik had weer gekke ontmoetingen en hoorde allerlei levensverhalen; en of ‘Stevenshage’ wat zou kunnen doen aan de paardenpoep op straat?!’
Collecteren voor Dierentehuis Stevenshage is dus een dankbare taak waarin het contact met de mensen vaak bijzondere situaties oplevert. Bent u enthousiast geworden en kunt u zich een paar avonden vrij maken in de week van 16-21 mei? Meld u zich dan nu aan als collectant. De dieren in het asiel zijn u alvast dankbaar!
Laatste blog & nieuws
Paasuitdaging levert ruim 5000 euro op!
Weet u het nog? In maart deden we mee met de Paaschallenge van Stichting Dierenlot, met een Dog Survival Run, de Paas Bake Sale, shoppen in ons tweedehands winkeltje…alles om geld op te halen voor de asieldieren. En dat is gelukt! Wij zijn alle gulle dierenvrienden zeer dankbaar!
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
Dag omaatje…
“We hebben een mooie nalatenschap binnengekregen” meldt Nicolette verrast. Het blijkt van mevrouw M., een zeer dierbare klant die verschillende asielhondjes een liefdevol thuis heeft gegeven. Lees in dit blog het bijzondere verhaal van mevrouw M. en haar geliefde Max, Billy en Tommie.
