Intussen in het asiel: Multi-inzetbaar

Categories
Blog: Intussen in het asiel

Het blog is deze week geschreven door Marlies, kattenverzorger bij Dierentehuis Stevenshage.

Nicolette is deze week op vakantie. Halverwege de week kijken we elkaar verschrikt aan: wie schrijft het blog in haar afwezigheid? De lat ligt hoog. Nicolette schrijft goed en haar blogs worden graag gelezen. We krijgen er altijd veel positieve reacties op. Hartstikke leuk allemaal, maar nu wordt er wel even achter de oren gekrabd. Toch even een appje naar Nicolette, want wie weet heeft ze al een blog klaar liggen. Nee, dat blijkt niet  het geval te zijn… Gelukkig zijn we allemaal multi-inzetbaar en komt het met het blog wel goed. Ook zonder Nicolette.

Het vaste personeel van het asiel mag traditioneel geen vrij nemen in juli en augustus. Dat zijn de drukste maanden voor ons en dan kan er niemand gemist worden. Daarom nemen we vlak voor de zomer allemaal vakantie op om nog even de batterij op te laden voor de zomerdrukte begint. Dit betekent dat er de afgelopen weken altijd wel iemand vrij is en we moeten bijspringen op andere afdelingen. Gelukkig weten we allemaal hoe elke afdeling werkt en krijgen nog steeds alle dieren goede verzorging. Wel lopen dingen dan nog wel eens anders dan bij je collega gebeurd zou zijn.

Zelf run ik de afdeling asielkatten en ik ken deze katten door en door. Ik weet dat asielkat Wizzy altijd op de krabpaal ligt te slapen,  Diesel in de krabpaal in de buitenren en Silke onder haar kleedje. Mijn collega Conny van de pensionkatten is net twee weken vrij geweest en in die periode heb ook ik een paar keer de pensionkatten eten gegeven. Voordat ik een pensionafdeling in ga, kijk ik eerst op het schema naast de deur welke katten er op de afdeling zitten. Vervolgens is het zodra ik binnen loop een kunst om alle katten te vinden. Ik weet de verstopplekjes van mijn asielkatten, maar deze katten ken ik toch minder goed. Er moeten er negen zitten, maar ik tel er steeds acht. Er zijn katten die rond mijn voeten lopen te draaien en vooral niet stilstaan, wat het tellen niet makkelijker maakt. Net op het moment dat ik hulp wil halen komt nummer negen toch tevoorschijn. Gelukkig, ze zijn allemaal gezond en blij met hun maaltijd. Ik bedank ze vriendelijk dat ze zo goed hebben meegewerkt met tellen.

In een van de weken dat Conny vrij is, is ook onze hondenverzorger Annika vrij. Zo gebeurt het dat Syl en ik vrijdag en zaterdag met z’n tweeën zijn. Qua vast personeel dan, want gelukkig zijn er altijd vrijwilligers die ons goed ondersteunen. Zonder hen zijn we nergens. Ook hebben Annika en Marianne vooraf een schema gemaakt welke vrijwilliger komt helpen. Voor sommige honden die niet door iedereen kunnen worden uitgelaten is het belangrijk dat er een ervaren vrijwilliger komt. Op papier is het dus allemaal goed geregeld. Toch is het voor de honden even anders als Syl en ik ze ’s morgens begroeten en ze naar de buitenkennels brengen. Gelukkig protesteert er bijna niemand. Iedereen is vrolijk,  alleen pensionhond Shiva heeft haar twijfels en weigert mee te werken. Ze gaat niet naar buiten. Deze personeelsverandering bevalt haar niet. Ik kan buiten roepen wat ik wil en met snoepjes schudden wat ik wil. Shiva werkt niet mee. Punt. Uiteindelijk lukt het Syl wel om een lusje om te krijgen en haar naar de buitenkennel te brengen.

Gelukkig is er in de ochtend wel een stagiaire die ze goed kent en die haar gewoon mag uitlaten. In de middag bekijkt Shiva nogmaals de situatie en keurt iedereen af. Syl besluit hondenverzorger Marianne te bellen die weekend heeft. Kort na het telefoongesprek komt Marianne  naar het asiel om Shiva zelf uit te laten. Shiva is hier tevreden over en geniet van de middagwandeling. Ze vind het onzin dat Marianne twee dagen in de week vrij is en heeft hier een stokje voor gestoken.

Als Marianne op zondag weer echt begint na haar weekend moet ze ook de afdeling asielkatten runnen naast de hondenm want nu ben ik zelf toe aan mijn weekend. Syl loopt met haar langs elke asielkat om bijzonderheden te melden. Ik heb ook een verslag achter gelaten, dat Marianne zelf met een kladblok bijwerkt tijdens de toer langs de asielkatten. Haar kladbok is haar kompas voor de afdeling asielkatten.

Op maandag komt Conny terug van vakantie en werkt ze samen met Marianne. De rest heeft weekend of vakantie. Normaal werken er vijf vaste krachen op maandag; nu slechts twee. Dan heb ik ook nog een afspraak gepland bij de dierenarts voor asielkat Joey voor een gebitsanering. Ik besef dat dit wat veel wordt voor Marianne en Conny en kom die ochtend om 8 uur zelf naar het asiel om Joey naar de dierenarts te brengen. Als ik Joey aflever zegt de assistente: ‘we bellen je wel als hij mag worden opgehaald’. O ja, ophalen. Dat doe ik dan ook wel op mijn vrije dag. En als ik dan toch op het asiel ben knuffel ik ook nog even met mijn vriendin, asielhond Ramona, op het hondenbos. En maak ik een filmpje van pensionhonden Dacos en Luca asielhond en Gipsy  en plaats deze op onze Facebookpagina. Het filmpje krijgt veel leuke reacties!

Dinsdag zijn Syl en ik ook weer aan het werk en zijn we met z’n vieren. Ik dien mijn beklag in over de namen van de nieuwe asielkatten die in mijn afwezigheid zijn bedacht. Alsof de naam voor kat Falafel (die naam heeft Marianne bedacht) al niet erg genoeg is hebben we nu sinds maandag asielkat Pita (ook door Marianne bedacht). Dat is het vervelende als je er zelf niet bent: dan mogen je collega’s namen verzinnen. Waar je dan niks over te zeggen hebt.

De rest van de week komen we zonder gekke dingen door. De vakanties van collega’s zijn goed opgevangen, mede door het goede werk van stagiaires en vrijwilligers. En door de multi-inzetbaarheid van het vaste personeel. Zo komt het zelfs nog goed met het blog van deze week! Maar ik ben toch wel blij dat Nicolette er volgende week gewoon weer zelf is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste blog & nieuws

Blog
8 februari 2025

Tijd voor Trudie: van suiker-oma tot…zwemdiploma?

Nadat moeder Trudie maar liefst zes pups grootbracht in het asiel, was het eind augustus 2023 eindelijk weer tijd voor Trudie zelf. Ze verhuisde naar haar nieuwe baasjes, die nog altijd stapelgek op haar zijn. Van knuffel-lama tot suiker-oma en van avonturen op het water tot hartgrondige dierenartshater: bekijk snel hoe het nu met Trudie gaat.

Evenement
5 februari 2025

Book your English-spoken tour behind the scenes

NEW! Always wanted to take a look behind the scenes of your local animal shelter? Exclusively for our non-Dutch speaking followers, we now offer free tours in English! We are happy to show you all around our premises including our vet room, dog training facilities and our fenced dog forest. And of course you will get to meet many of our furry guests. The first tour will be on Sunday, February 16. Make sure to reserve your spot now!

Achtergrond
1 februari 2025

Hovenier in het hondenbos: Leo van der Valk

In ons hondenbos komen natuurlijk vooral veel honden! Maar we doen ons best om die 3000 m2 bos ook geschikt te maken voor allerlei dieren, planten en bomen en zo de biodiversiteit te bevorderen. Hovenier Leo van der Valk helpt ons daar al jaren bij. Hij vertelt over inheemse struiken, omgevallen bomen en hoe een opvangplek voor regenwater best een uitdaging is in een bos waar menig hond wel van een lekker modderbad houdt…

© Copyright 2025 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren