“Alwéér een blog over de avondronde?”. Ik hoor het u denken. En ja hoor, alweer. Overdag ben ik meer bezig met andere zaken, ’s avonds ligt mijn focus op de dieren, meestal de asielkatten, met af en toe een uitstapje naar de pensionkatten. Want ook daar heeft wel eens iemand een extra hapje nodig, een oogje in het zeil of een broodnodige dosis insuline (of alle drie).

Tijgermoeder Saar

Een aantal maanden geleden komt poes Saar binnen, overduidelijk drachtig. Ze is erg schrikkerig maar in de loop der avondrondes ontwikkelen we een band en geniet ze van aandacht en aaien. Dan bevalt Saar van een aantal prachtige kinderen. En plotseling mag helemaal niemand meer in haar buurt komen. Grauwend en spugend verdedigt ze als een tijger haar baby’s. Met kunst en vliegwerk kunnen we haar verzorgen en leert ze Marlies en Eline vertrouwen, maar ik word elke avond onthaald op een blaasconcert. Soms laat ze me echt de quarantaine niet in en kan ik alleen wat eten naar binnenschuiven. Boze Moeder nummer één.

Grommen en blazen

Intussen hebben we een andere moeder binnengekregen, die we ToetToet noemen. ToetToet vindt ons mensen Heel Erg Eng. Haar kittens (Miep Miep, Heng Heng, Vroem Vroem, Zjoef Zjoef en Tuut Tuut genaamd) hebben daar nog geen heel duidelijke mening over. Roepen intussen wel “Help! Help! Mama!” als we hen moeten wegen. ToetToet laat door middel van grommen en blazen duidelijk merken dat ze het hier Niet Mee Eens is. Dat is de tweede afdeling waar ik niet meer argeloos naar binnen kan stappen. Ik check eerst voorzichtig waar mamapoes zich bevindt, zodat ik voorzichtig een smörgåsbord om de hoek kan schuiven. BM nummer twee.

Nagels in schoenen

Dan arriveert Kitty bij ons, in gezelschap van haar vier kinderen. Zij heeft in haar huis al verschillende slachtoffers gemaakt, waaronder de oppas. Marlies en Eline zijn direct dikke vriendinnen met Kitty. Met de rest van het personeel wil het echter nog niet boteren. Als Marianne naar binnen gaat -bij afwezigheid van de vaste kattenverzorgsters- om schoon te maken en te voeren, vertelt Kitty haar “NEE. Al-leen-mijn-vas-te-ver-zor-gers.” en zet haar eisen kracht bij door met haar klauwtjes op de schoenen van Marianne te timmeren. Die prijst zich gelukkig met haar schoenkeuze van die ochtend en verlaat fluks de quarantaine. Ook voor mij heeft Kitty geen geduld. Boze Moeder nummer drie in de rij…

Pittige chips

In quarantaine F intussen verblijft moeder Lays met kinderen Naturel en Paprika. Zij is een poeslief ehh poesje, houdt haar kinderen en kamertje keurig schoon en gedraagt zich beleefd. Totdat… ik als kleine extra service haar kattenbak schoon wil maken. De poepschep pak. En een zwart-witte kat in mijn pols heb hangen. En dat is Boze Moeder nummer vier.

In de andere ruimtes zit een aantal halfwas kittens, de meeste ervan behoorlijk verlegen bij binnenkomst. Bij binnenkomst daar, krijg ik ook niet bepaald een staande ovatie. Een blaasje hier, een grommetje daar, net genoeg om je niet welkom te voelen.

Gelukkig zijn er ook nog katten (Aart, Donder, Orrie) die mijn komst wel op prijs stellen (al lijkt het op dit moment een minderheid). Zij weten de schade aan mijn ego dan weer enigszins op te lappen…

De moeders en kittens in dit blog zijn nog niet beschikbaar, niet te reserveren en niet te bezichtigen. Zodra ze plaatsbaar worden, verschijnen ze op onze website en op ons Instagram account @stevenshageplaatsbaredieren