Intussen in het asiel: Kane in zijn pleeggezin

Pup Kane is een kruising Catahoula Leopard Dog met Duitse herder. Een wat? Ca-ta-hou-la Leo-pard en Dui-tse her-der. Twee grote, krachtige en mooie rassen. Die een grote, mooie en krachtige kruising opleveren. Begrijpelijk dus dat iemand zo’n pup in huis neemt. Alleen de al aanwezige hond denkt daar iets anders over en zo zit Kane in het asiel.

Een pup in de kennel is niet ideaal en daarom vraagt collega Marianne aan trouwe vrijwilligster Petra of zij Kane misschien onder haar hoede wil nemen totdat we een nieuw baasje hebben gevonden. We zijn streng in het selecteren van pleeggezinnen: alleen mensen die al een tijdje vrijwilligerswerk bij ons doen, komen in aanmerking. Petra aarzelt gelukkig niet en neemt Kane mee naar huis. Ze houdt ons via de mail op de hoogte.

Update van Petra:

Kane is echt een schat. Gister aan de wandel geweest met de roedel van een vriendin bestaande uit drie Berner Sennen reuen, twee Border Collie reuen en natuurlijk mijn Anak de Newfoundlander. Anak is lid van deze roedel. Kane gedroeg zich prima; even blaffen toen hij nog in mijn auto zat (een “woh wat is dat…..” blaf), wist zijn plaats, liet zich besnuffelen, liet de leider met rust, speelde met de jongste collie die hem het spelletje “leg de plastic fles voor de voeten van de baas neer in de hoop dat die hem weer weggooit” heeft aangeleerd. We liepen in de schemering en in het donker maar dat was geen probleem; gewoon dicht bij de roedel blijven! Hij maakt tijdens het wandelen steeds even contact met Anak en gaat dan weer lekker zijn gang. Dat allemaal aan de lange lijn natuurlijk! Weet na één keer wandelen in de Bloemerd feilloos de weg terug naar mijn auto.

In huis apporteert hij nu een speeltje en laat het op commando los. Slim hondje! Anak wil sinds vandaag ook met hem spelen, leuk! Mijn katten hebben het even moeilijk. Daar wil hij nog graag achteraan. Voor hen heb ik het boven maar even gezellig gemaakt. Wie weet gaat het de komende dagen nog wat worden. Even afwachten.

Vandaag heb ik Kane ook kennis laten maken met de postbode die een pakje kwam brengen. Hij was nieuwsgierig en vriendelijk, dat is hij tot nu toe bij iedereen die ik tegen ben gekomen, op straat of bij mij in huis, ook kinderen. Hij heeft twee eigenaardigheden (tot nu toe): poep eten, maar dat wordt al minder en hij wil achter rijdende auto’s aan. Fietsers en hardlopers laat hij met rust. En hij inspecteert graag het aanrecht op zoek naar iets eetbaars. Vanochtend heb ik ze samen een half uur alleen gelaten. Kane lag rustig toen ik weer terug kwam, maar hij had wel de post geopend. Geen probleem, ik zou die brief ook verscheurd hebben…

Tweede update:

Het gaat nog steeds uitstekend! Gisteravond is Kane mee geweest naar mijn eetclub. En wat deed hij het weer goed! Hij was alleen; Anak mocht even tot rust komen bij haar Drentse Patrijs vriendinnetje Guusje. Dus alleen in het donker in de auto, geen probleem, lekker liggen. Overdag had hij nog geprobeerd of de achter verlichting van mijn auto wel pup bestendig was. Hem toch maar even duidelijk gemaakt dat alles in orde is met mijn auto en dat ik dat graag zo wil houden. Dat had hij dus goed begrepen.

Iedereen op de eetclub werd hartelijk begroet en Kane had bedacht dat hij wel mee kon eten. Hij liet zijn goede manieren zien door eerst een servet van tafel te pakken. Uiteindelijk is hij rustig gaan liggen en de kokkin die een beetje huiverig is voor honden had direct een klik met hem. Trouwens, iedereen die hem ziet vindt hem prachtig en lief! Een innemend hondje.

Op dit moment speelt hij met Guusje, de Drent, in mijn huis. Ik pas altijd maandag op haar, dus ook vandaag. Guusje kan vanuit onzekerheid nog wel eens lelijk doen en dat deed ze dan ook de eerste keer dat ze elkaar tegen kwamen. Maar ik heb alle vertrouwen in hem en haar dus geen gezeur, gewoon Guusje opgehaald. En ook dit gaat supergoed. Hij stelt zich uiteindelijk als de laagste in rang op, leuk om te zien hoe dat dan vanzelf goed gaat. Anak had het even zwaar toen ze besloten samen bovenop haar te gaan ravotten. Nog even volhouden……Nee hoor, is goed voor haar, houdt haar lekker actief.

Kane heeft inmiddels ook kennis gemaakt met een paard. De ruiter nam even de tijd voor ons omdat het (waarschijnlijk) zijn eerste contact met een paard was. Best wel eng, vond hij, maar geen paniek. Ook heeft Kane de eerste zwemlessen van Anak gehad. Prachtig om te zien hoe hij zijn poten hoog optilt en in het water zet. Hij haalt stokjes uit het water, maar tot zijn buik is voorlopig ver genoeg. Hij heeft geen watervrees dus, steekt zijn kop zo onder water om daar het gezonken stokje te pakken. En hij heeft enorme zwemvliezen tussen z’n tenen, dus het kan een hele goede zwemmer worden. En we hebben ook de oefening “hardlopers laat je met rust”gedaan. Zaterdag in de Katwijkse duinen werden we namelijk getrakteerd op een hardloopwedstrijd. We liepen met de stroom mee en hij liet ze allemaal met rust. Echt knap!

Nou, dat was het wel weer. Ze liggen nu alle drie heerlijk te slapen, dat ga ik straks ook maar even doen. Rond 6 uur is hij wakker en dan moet ie echt wel nodig. Klein beetje slaap te kort dus.

Na een weekje pleegzorg bij Petra is er al een geweldig nieuw thuis voor Kane gevonden. Petra moet even slikken als ze hem komt inleveren. Maar is natuurlijk blij dat hij zo goed terechtkomt. En wij natuurlijk ook!

Laatste blog & nieuws