Intussen in het asiel: Japanse toestanden

Na Nieuwjaar zien we een uittocht van pensiondieren. Daarnaast gaan er zeventien asielkatten, vier asielhonden, vier asielkonijnen, een asielhamster en twee asielvogels naar hun nieuwe huisjes. Aangezien we tot nu toe dit jaar weinig zwerfdieren binnenkrijgen, is er ineens tijd voor een grote ronde opruimen en schoonmaken in en om het asielgebouw.

Hygiëne als basis

Dat u nu niet denkt dat we er normaal gesproken maar een zwijnenstal van maken. Hygiëne vormt hoe dan ook de basis van onze bedrijfsvoering en wij worden buitengewoon blij van schoon en netjes. Ik moet bekennen dat ik min of meer geëmotioneerd kan raken als een ijverige vrijwilliger de kattenkleedjes op kleurgradatie als een regenboog in de kast heeft gestapeld. (Inderdaad, dit gaat vrij ver en niet alle collega’s delen deze graad van enthousiasme.) Maar er is dus tijd voor ‘extra’ deze week.

Marie Kondo

Eerder al ben ik op Netflix de serie Tidying up tegengekomen en heb langs mijn neus weg de link op de asielapp gedeeld. De aanpak van opruimgoeroe Marie Kondo “soort bij soort” is natuurlijk niet geheel nieuw, maar gekoppeld aan iets ruimer de tijd hebben, vormt de serie een mooie aanleiding om de locaties en manieren van opbergen en bewaren weer eens kritisch tegen het licht te houden. Al snel gaan we met z’n allen als een tornado door het asiel, wat in eerste instantie natuurlijk méér wanorde veroorzaakt.

Blikvoer op kantoor

Dat we in het asiel dagelijks aan het schoonmaken zijn, zal geen verrassing zijn. Dat we ook vaak en veel moeten opruimen, vindt u misschien minder voor de hand liggend. Ik hoor u al denken “hoeveel kleding zal de gemiddelde asielkat nou helemaal laten slingeren?”.

Een deel van de oorzaak ligt in het feit dat je soms iets in je handen hebt en wordt weggeroepen voor iets anders en het dan soms “even hier neerlegt”, waarbij dat “even” dan betekent “laten liggen totdat iemand anders het weghaalt” wat dan op zich ook weer “even” kan duren. Zo kun je dus ineens een stoffer en blik bij het dieetvoer terugvinden of een blikje kattenvoer in de kast met kantoorartikelen…

Dierenspullen

Daarnaast verkeren we in ons asiel in de gelukkige omstandigheid dat we allerlei spullen gedoneerd krijgen. Vrijwel dagelijks worden er manden, brokken, kattensnoepjes, speelgoed, blikvoer, handdoeken, fleecedekens, wasmiddel, dieetvoer, afwasmiddel, hondenriemen, kattenmandjes, krabpalen, verbandmiddelen, hooi, konijnenhokken, vervoerskorfjes, enzovoort et cetera bij ons binnengebracht.

Daar zijn we altijd enorm blij mee want deze spullen maken dat we veel minder geld hoeven uitgeven. We voelen ons daarom oprecht bevoorrecht dat zoveel mensen speciaal spullen voor ons kopen en die komen brengen of gebruikte spullen die nog goed zijn, komen afgeven.

Alleen kunnen we niet alles meteen in gebruik nemen en moeten het dus zolang ergens opbergen. Waarbij we het soms eerst “even hier neerleggen” (zie boven). Afgelopen week heeft alles weer een eigen plekje gekregen en waar mogelijk heeft dat plekje dan weer een label gekregen zodat voor iedereen meteen duidelijk is waar wat thuishoort. Dat gaat vrij ver: het kattenspeelgoed bijvoorbeeld is gesorteerd, zodat je als je een balletje zoekt, je niet eerst een weg door de muisjes, kickeroos en speelhengels hoeft te banen.

Kringloop

Bij het ordenen en opruimen komen we natuurlijk ook dingen tegen die we niet zelf kunnen gebruiken. En daarbij streven we er altijd naar zo min mogelijk echt weg te gooien. Daarom verkopen we dierenspullen (met toestemming van de gulle gever) in het asiel en via de Facebookpagina Leuke spulletjes te koop – Opbrengst dierenasiel Stevenshage. Niet in het asiel bruikbare items (een telefoonstandaard ofzo) gaan naar het Kringloopwarenhuis in Leiden.

Dinsdag laten Marlies en ik dan ook een strak opgeruimd, modern gestyled en spic en span geschrobd asiel achter om die spullen naar het Waardeiland te brengen. Onderweg krijgen we een telefoontje. Of we via de Jumper in Leiderdorp terug willen rijden. Ze hebben een lading dierenvoeding en andere spullen voor ons. Even schieten we in de lach en zeggen daarna natuurlijk graag “ja”. Met een volgeladen asielbus keren we blij terug naar de Kenauweg waar het nog steeds naar bloemetjes en Biotex ruikt.

Mevrouw Kondo zou ongetwijfeld trots op ons zijn. Samen met haar zeggen we tegen iedereen die spullen brengt, die spullen koopt, die helpt met opruimen en schoonmaken, die helpt met dieren verzorgen, iedereen die een pensiondier bij ons onderbrengt natuurlijk tegen iedereen die onze asieldieren een nieuw thuis biedt: domo arigato gozaimasu! *)

*) “heel hartelijk dank” in het Japans

Laatste blog & nieuws