Intussen in het asiel: Dit is geen blog

Categories
Blog: Intussen in het asiel

“Ik ben benieuwd waar het blog over gaat” zegt vrijwilligster Els in het voorbijgaan. “Ik ook” flap ik eruit. Els doelt op het blog van voorgaande week dat ze nog niet gelezen heeft. Mijn grappig bedoelde antwoord is dichterbij de waarheid dan ik denk. Want hoewel in de loop van de week zich meestal wel een blog-onderwerp opdringt, heb ik op donderdag ik nog steeds geen idee waar het deze week over zal gaan. Want wat vinden mensen nou eigenlijk leuk om over het asiel te weten te komen?

Jarige Teun

We beginnen uiteraard met de verjaardag van asielmedewerker Teun. Want wie wil nou niet weten dat hij zondag zijn achtste verjaardag vierde. Gefeliciteerd Teun en dat we er nog lang getuige van mogen zijn! En dat heeft niets te maken met die heerlijke taart…

Asielmedewerker Teun viert zijn achtste verjaardag met gedroogde hondensnacks voor zijn hondenvrienden en taart voor zijn mensenvrienden.

Plascheck

Of ik zou natuurlijk kunnen vertellen hoe ik tijdens de avondronde in het kattenpension een plascheck moet doen bij Billy de Brit. (D.w.z. kijken of hij geplast heeft op speciale korrels om zijn urine te kunnen onderzoeken). En dan een bekend mauwtje van een eindje verderop hoor komen. Onze Jupiter! (inmiddels Yupi). En hij herkent me! (laat me maar gewoon in die waan). Na een goed gesprek nemen we weer afscheid. De volgende dag gaat hij naar huis. Blijk ik zijn nieuwe baasje, die faculteitssecretaresse was toen ik studeerde, te kennen. (Of beter gezegd kent zij mij nog, maar haar naam herinner ik me dan weer wel).

Acceptgiro’s

Of ik kan beschrijven hoe collega’s en een vrijwilliger met doorzettingsvermogen meer dan 1400 acceptgiro’s vouwen en in enveloppen stoppen en die dichtplakken. (Mijn bijdrage bestaat uit het schrijven van de brief en het printen, heh.) Zodat die veel eerder dan gedacht bij onze donateurs en hokadoptanten kunnen arriveren. En hoe ik in de postzak, ons eerder die dag aangereikt door PostNL, nog een brief vind van Blond Amsterdam, die met uiterste zelfbeheersing níet openmaak en alsnog laat versturen.

Tienduizend woorden

Is het interessant om te mee te delen dat we deze week de functioneringsgesprekken afronden, dat iedereen onderdeel van het team mag blijven, dat alleen voor collega Lanzo de voorwaarde geldt dat hij voortaan niet meer uit mijn jaszakken mag stelen. En dat ik ook alle verslagen van de gesprekken af heb, evenals mijn bijdragen aan ons jaarverslag, stukjes voor de Beestenbende plus allerlei diverse teksten, documenten en e-mails. Waarmee het aantal getypte woorden deze week toch wel de tienduizend zal benaderen. Waarvan er dan ook minimaal de helft weer geschrapt is. En hoe ik deze week voor het eerst zelf een incasso bestand heb gegenereerd (met zijwieltjes = met hulp van Hendrina, onze steun en toeverlaat in boekhoudkundige zaken) dat ook daadwerkelijk door de bank is goedgekeurd.

Frisse adem

Ik kan rapporteren hoe alle kusjes en likjes die we van onze (asiel- en pension-) honden krijgen ineens minty fresh ruiken. Dat als ik collega’s hiervoor complimenten geef “goh dat we nu ook de tanden poetsen bij alle honden”, verbaasde blikken als antwoord krijg. En me dan bedenk dat we tig pallets met groene Dentastix gedoneerd hebben gekregen. En dat dat groene dus kennelijk pepermunt is, waarmee het minimysterie is opgelost. Of ik kan vermelden hoe de stormen Ciara, Dennis én Ellen weinig vat hebben gekregen op ons hondenbos. Slechts een vlierstruik en een dode meidoorn hebben het onderspit moeten delven.

Kindje op komst

Dat we stiekem allemaal stiknieuwsgierig zijn naar de naam van het nieuwe kindje van dierenarts Saar. Omdat de vorige keer dat een van onze dierenartsen beviel, een Stevenshage collega is vernoemd en onze verwachtingen nu natuurlijk hooggespannen zijn. En ik aarzel om te noemen hoe afgelopen woensdagavond de kantine van het asielgebouw veranderde in een gokhol waar grote sommen geld van hand wisselden tijdens een bloedstollend kansspel met asielcollega’s en -vrijwilligers (ze speelden Hond-Opoly).

Ik denk dat al deze dingen onze lezers waarschijnlijk maar matig zullen interesseren. Dus deze week is er helaas geen blog.

Het asiel verandert in een gokhol tijdens een potje Hond-Opoly.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste blog & nieuws

Achtergrond
3 november 2024

Een prachtig gebaar en een dierbare herinnering

Vele lieve mensen steunen de asieldieren met een donatie. Daar zijn wij altijd enorm dankbaar voor. Sommige donaties zijn echter extra bijzonder. De prachtige donatie ter nagedachtenis aan Bep van der Steen-Bodijn is er zo eentje. Uit haar naam doneerden de nabestaanden maar liefst 600 euro aan Stevenshage.

Blog
31 oktober 2024

Zwarte katten: vaker in het asiel of niet?

Het is 31 oktober, Halloween. Tijd voor spinnen, heksen, grijnzende pompoenen én zwarte katten. Over die laatste bestaan nogal wat aannames. Zo zouden zwarte katten ongeluk brengen, en vaker en langer in het asiel zitten. Maar is dat wel zo? Hoeveel zwarte katten zaten er de afgelopen vierentwintig jaar eigenlijk bij ons in het asiel? Wij gingen op onderzoek uit!

Achtergrond
29 oktober 2024

Interview met vrijwilligster Reyhan Aydin

Vrijwilligster Reyhan is een veelgeziene gast bij onze asielkatten. Ze vindt het mooi om de ontwikkeling van de dieren te volgen: “Ze komen soms doodsbang in de quarantaine binnen, en in de loop van de tijd zie je ze langzaam maar zeker veranderen in zelfverzekerde knuffelkonten. Geweldig vind ik dat!”

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren