Ik kijk naar het kleine katje dat slapjes in mijn handen hangt. Het diertje is een week of vier. Hij is samen met zijn moeder binnengebracht. De moeder is alert en lijkt er redelijk aan toe te zijn, haar kind verre van.
Temperatuur
We lopen onze checklist na. Eerste indruk: Niet Goed. Als ik het nekvelletje optil, blijft het als een tent omhoog staan. Helemaal Niet Goed. De eerste thermometer geeft drie streepjes. “Zal je altijd zien, batterij leeg”. Bij de tweede thermometer zien we eveneens – – – . “Altijd als je spullen nodig hebt, werken ze niet” mopperen we nog. Pas bij de derde realiseren we ons dat de thermometer niet het probleem is: de temperatuur van het diertje is onmeetbaar laag.
Negende leven
Syl en ik kijken elkaar aan. Weten allebei: dit katje is waarschijnlijk aan zijn negende leven bezig. Syl belt de dierenarts, we mogen meteen komen. Dick, de chauffeur van de dierenambulance, biedt onmiddellijk aan naar de dierenarts te rijden met de kleine patiënt. We bereiden hem voor. Zeggen “realiseer je dat de kans groot is dat deze het niet gaat redden”. Later horen we dat hij zo snel als menselijk mogelijk (en wettelijk toegestaan) met het katje naar de dierenarts is gevlogen.
Vraagtekens
Vervolgens richten we onze aandacht op moederpoes. Kijken haar na, ze krijgt een zacht kleedje en wat lekkers te eten. Ze heeft melkstuwing, het kleintje moet al een tijdje niet meer gedronken hebben.
Syl belt met de vinder. Moederpoes is niet van hen. Is in hun schuur bevallen. De andere kittens van het nestje zijn al snel na de geboorte dood gegaan. Dit laatste kitten heeft het tot dan toe goed gedaan. Zeggen ze. We hebben er onze vraagtekens bij al verandert de situatie er natuurlijk niet door.
Zwart gat
Terwijl we met de dieren bezig zijn, heb ik mijn emoties naar de achtergrond geschoven. Nu al het nodige gedaan is, kan ik onderzoeken welke gevoelens er bovenkomen. Ben ik boos? Bedroefd? Berustend? Ik verwacht van alles, maar niet dit: een groot zwart gat. Daar moet ik nog wat mee, maar niet nu, het is inmiddels ruim na vijven en ik ga naar huis. Tijd om even bij te komen.
Ondersteboven
Na een uurtje appt Syl me. Het poesje is ingeslapen. Dierenartsassistente Esther – toch heus wel wat gewend – is ontredderd en boos, gezien de meegestuurde emoji.
“Ik ben er zelf ook ondersteboven van” app ik zonder na te denken terug. En realiseer me dan: dat is het juiste woord. Ondersteboven. Het gevoel dat dit niet klopt, dat de dood van dit diertje voorkomen had kunnen worden, dat dit de omgekeerde wereld is. Er is nog veel werk aan de winkel.
Ik ben bijna opgelucht dat ik het zwarte gat een naam heb kunnen geven. De dag dat dit soort dingen me onaangeroerd gaan laten, is de dag dat ik met dit werk ophoud.
Met de moederpoes gaat het inmiddels goed. Ze heeft de naam Mirage gekregen, wat ‘luchtspiegeling’ betekent. Ze verblijft momenteel nog op onze quarantaine afdeling. Na haar sterilisatie gaan we voor haar op zoek naar een nieuw baasje.
Laatste blog & nieuws
Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023
We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!
Intussen in het asiel: Zomertips
Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!
Kom naar de Open Dag van de Duinvallei
Op zaterdag 29 juni kun je tijdens de Open Dag van de Duinvallei in Katwijk een kijkje nemen op deze mooie locatie. Wij zijn aanwezig met een kraampje met hondenspulletjes, er is een hondenspeelplaats, speeltuin, tiny houses en nog veel meer!
