Intussen in het asiel: Coronarooster

Ga voor actuele informatie naar onze speciale coronapagina.

Je kan er niet om heen: de maatregelen om de verspreiding van het coronavirus te vertragen. Voor iedereen verandert het leven nu, dus ook bij ons. Vorige week vrijdag wordt besloten dat het asiel per direct dicht gaat voor bezoekers.

Belang van de dieren

Eerst protesteer ik nog, aangezien we gewend zijn om bij al onze werkzaamheden altijd het belang van het dier voorop te zetten en daarna komt pas het belang van de mens. En voor de dieren is het niet fijn als we dicht gaan. Geen bezoekers betekent geen nieuwe baasjes. Maar uiteindelijk snap ik natuurlijk wel dat het gewoon niet anders kan en dat wij de dieren het meest kunnen helpen door zelf niet ziek te worden. Het is simpelweg niet anders. Wel kunnen vaste Carnibest-klanten in de middag langskomen om diervoeding te kopen, want hun dieren willen natuurlijk graag blijven eten zoals ze gewend zijn. Mensen die interesse hebben in een van onze plaatsbare honden, katten, konijnen of vogels adviseren we om even te bellen of te mailen.

Financiële aderlating

De rest van de week krijgen we doorlopend telefoontjes en mailtjes van mensen die niet op vakantie kunnen en hun pensionreservering logischerwijs afzeggen. Schrijven we normaal gesproken de annuleringen op een los briefje, nu hebben we al snel een schrift gepakt waar de vele annuleringen allemaal onder elkaar komen te staan. Het pension vormt een belangrijke bron van inkomsten voor ons en deze situatie zorgt voor een flinke financiële aderlating. Tegelijkertijd weten we dat er talloze bedrijven en zzp-ers zijn die vele malen harder worden getroffen. De enige pensionkat die nu nog bij ons logeert moet zich wel heel speciaal voelen. Een hele pensionkamer (met een capaciteit voor 20 katten) helemaal voor zichzelf.

Lange wandeling

Ook zijn er weinig honden. Het voordeel daarvan is dat we meer tijd hebben voor elke hond. Zo gebeurt het dat ik onderweg naar onze dierenarts stil sta voor het stoplicht bij de Intratuin in Voorschoten. Kijk ik naast me, zie ik daar een van onze vrijwilligers lopen met twee pensionhonden. De mensen die bekend zijn in onze omgeving weten dat dat een flinke wandeling is. (En voor wie niet bekend is in onze omgeving: dit is de route.)

Poep op de balie

Gelukkig houden we er ook wel de gezelligheid in met elkaar. Zo zie ik op dinsdag opeens een doorzichtig en gevuld (!) poepzakje liggen op de balie. Bah! Ik loop naar onze hondenverzorgster Marianne, om te klagen over dit onaangename cadeautje. Wat doet dit op de balie? Uiteraard zegt ze van niets te weten en moet ik haar mee sleuren naar de balie, al mopperend dat zij het maar moet opruimen aangezien zij bij de honden werkt. Dan komt de aap uit de mouw: het blijkt geen poep maar natte ontbijtkoek, neergelegd door collega Eline, voor de grap. Ze had er maandag al succes mee, maar toen was ik vrij. En dus kon ze het dinsdag nog een keer overdoen. Van je collega’s moet je het hebben…

Chloordampen

Nog een unicum deze week: ik (die het altijd koud heb) vraag aan Syl en Annika (die het altijd warm hebben) of de deuren en ramen open mogen. De reden? Syl en Annika gebruiken de rustige middag om de centrale hal en kantine helemaal te reinigen, met ruime hoeveelheden chloor. Er zal geen virus zijn dat hun schoonmaakwoede overleeft, maar om nu te zeggen dat het lekker ruikt…

Corona rooster

Wij blijven ook in deze tijd dus gewoon doorwerken en houden de moed (en vrolijkheid) erin tijdens het verzorgen van de dieren. Wel met een speciaal corona rooster (zoveel mogelijk in kleinere groepjes werken) dat, nadat het op de balie is neergelegd, ook alweer snel ten prooi valt aan een grap. De verschillende grootte in kruisjes moet gewoon een betekenis hebben:

Kapotte wasdroger

Onze wasdroger – zo’n beetje het meest gebruikte apparaat van onze opvang – blijkt over een bedenkelijk gevoel voor timing te beschikken en begeeft het uitgerekend deze week. Gelukkig komt er een monteur langs om hem te repareren. Zijn bezoek laat even op zich wachten, want ook zijn bedrijf heeft veel zieke personeelsleden. Na twee uur zwoegen komt de monteur naar me toe: “Ik heb geen flauw idee wat ik heb gedaan, maar hij doet het weer.”

En zo is het ook met deze coronatijd. Geen flauw idee hoe lang dit zal duren en wat ons nog te wachten staat, maar uiteindelijk zal alles weer normaal worden. In de tussentijd: knuffel allemaal uitgebreid uw huisdieren (als ze daar aan willen meewerken tenminste). Voor hen geldt de anderhalve meter afstand houden gelukkig niet. Ze hebben een hoop liefde te geven.

Ga voor actuele informatie naar onze speciale coronapagina.

Laatste blog & nieuws