In 2009 wordt er afstand gedaan van Yorkshire terriër Boomer. Hij wordt herplaatst, maar blijkt veel last te hebben van wagenziekte. Hondsberoerd zat hij op de achterbank als zijn nieuwe baasjes in de weekenden naar hun vakantiehuis op de Veluwe gingen. Tot hun grote spijt hebben ze Boomer maar teruggebracht naar het asiel.
Gelukkig kwam er al snel een mevrouw die een maatje zocht; die mocht qua karakter wel pittig zijn. Boomer was een lieverd maar toch ook wel een echte York met alle terriërnukken die daarbij horen. Dus zwaaiden we Boomer voor de tweede keer uit en wensten hem een gelukkig, lang leven toe.
Afgelopen april kwam Boomer helaas opnieuw bij ons terecht. Zijn vrouwtje was overleden en er waren geen nabestaanden die hem konden overnemen. De inmiddels 14-jarige Boomer is dus weer terug. Hij vindt het zelf niet zo fijn en is kieskeurig met het uitkiezen van zijn uitlaters. Nee, niet iedereen mag zijn riempje vasthouden.
Onlangs op een zondag had ik Vincent de eer gegeven om Boomer uit te laten. Vincent loopt al jaren als vrijwilliger rond. Normaal laat hij de pittige, zware jongens uit, maar door een blessure moest hij het even rustig aan doen. Kon hij mooi met Boomer gaan wandelen – zo’n hondje van 7 kilo aan een riempje moet lukken. Maar we hadden even geen rekening gehouden met Boomer. Die zag in eerste instantie een wandeling met Vincent niet zitten. Boomer zette de aanval in en Vincent kreeg hem niet uit zijn kennel. Dus komt Vincent naar mij toe, of ik Boomer wil aanlijnen. We moeten er samen om grinniken en lopen naar Boomer toe. Blij word ik door Boomer begroet en na Vincent geïntroduceerd te hebben wordt ook hij tot de beperkte vriendenkring van meneertje Boomer toegelaten.
Toen Boomer terugkwam in het asiel, roken we al aan de vieze lucht uit zijn bekje wat de dierenarts later bevestigt: zijn gebit is dramatisch slecht. Daar moet echt iets aan gedaan worden. Best spannend om een hondje van 14 jaar onder narcose te brengen. Maar om hem met pijn te laten lopen is geen optie en wie weet knapt hij er qua gedrag ook een beetje van op.
Op dinsdagochtend neemt dierenarts Roel hem mee naar de praktijk voor zijn gebitssanering. Laat in de middag mogen we hem weer ophalen. Van de assistente krijgen we te horen dat Boomer zich keurig heeft gedragen. De operatie heeft lang geduurd. Op zijn bovengebitje zat een enorme laag tandsteen en daaronder rotte het allemaal weg. Alleen zijn snijtandjes waren nog te redden. Het ondergebitje was ook slecht maar daar hebben ze nog een paar kiesjes kunnen laten zitten.
Marlies haalt hem op bij de dierenarts en ik krijg even later een kreunend Yorkje met nog wat bloed rond zijn bekje in m’n handen gelegd. Arm joch. Hij kruipt gauw in zijn mandje, ik doe een lekker fleecedekentje over hem heen en hij valt gelijk weer in slaap. Nicolette zal bij de avondronde nog bij hem kijken en dan kan hij gelijk nog even een plasje doen.
Als ze die avond voor zijn kennel staat begint hij te grommen, duidelijk niet van plan om door haar uitgelaten te worden. “Hij is weer helemaal zichzelf”, denkt Nicolette en laat het maar voor wat het is. Boomer kent haar niet zo goed en wil dit duidelijk zo houden.
De volgende ochtend ga ik gelijk bij hem kijken en word ik vrolijk begroet. Hij huppelt om mij heen: Heb je eten??? Oooo gaan we naar buiten, oké…. gauw plassen en weer snel terug, want hongerrrrr in het buikje! Het doet me goed om hem zo vrolijk te zien; blijkbaar valt de pijn mee. Hij krijgt zijn maaltijd met pijnstilling en ondanks dat hij bijna geen tanden meer in zijn bekkie heeft, eet hij snel zijn bakje leeg. Als ik daarna Nicolette tegenkom en hoor hoe hij zich de vorige avond weer misdragen heeft, moeten we er wel een beetje om lachen. ‘t Is wel een figuur hoor. Maar goed, de zware operatie is achter de rug.
Vrijwilligster Jolanda is helemaal verliefd op Boomer. We gaan kijken of het klikt met hun hondje Macy (ook uit ons asiel) en dan hopen we eindelijk dat Boomer zijn forever home heeft gevonden.
UPDATE 15 juni 2017: Boomer bleek helaas geen match met ex-asielhondje Macy van Jolanda. We zijn dus nog steeds op zoek naar een nieuw baasje voor Boomer. Klik hier voor de volledige beschrijving van Boomer.
Laatste blog & nieuws
Interview met vrijwilligster Indy
Ze is opgegroeid tussen de dieren en intern staat ze bekend als “de pup van het asiel”. Vrijwilligster Indy Verhagen komt al sinds haar derde bij Stevenshage over de vloer. Nog altijd gaat ze er elke week op uit met de wat moeilijkere asielhonden. “Het wandelen in de buitenlucht en het spelen met de honden in het speelbos is lekker ontspannend.”
Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023
We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!
Intussen in het asiel: Zomertips
Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!
