Intussen in het asiel: Babycavia Tache

Categories
Blog: Intussen in het asiel

Het blog is deze week geschreven door gastblogger Nienke, bestuurslid bij Dierentehuis Stevenshage.

Zomaar een woensdag in september. Op uitnodiging van Nicolette schuif ik aan bij een leuke workshop in het asiel. Na afloop vertelt Syl dat er die ochtend een baby caviaatje is binnengebracht. Die wil ik vast wel even zien?! Inmiddels heeft Nicolette haar reputatie waargemaakt door dit caafje de naam Tache te geven…. Tache de beauté oftewel schoonheidsplekje…die heeft ze namelijk op haar neusje. Tja, daar kunnen we niets van zeggen.

Syl brengt mij naar haar hok. Deze lijkt ineens immens groot. In het hok dartelt een héél klein caafje van iets meer dan 300 gram. Dit caviameisje is nog heel erg jong, te jong om alleen de wijde wereld te verkennen. ‘’Tja” zegt Syl, “het beste is als ze in een pleeggezin komt, waar ze veel aandacht krijgt en waar ze gesocialiseerd kan worden”.

Tien minuten later onderteken ik het contract voor pleeggezinnen en app ik met het thuisfront om te vragen caviavoer te halen en het oude konijnenhok uit de berging te pakken. “ Eh…jij had toch een workshop?” is het antwoord.

Met een grote zak zaagsel, voerbakjes, een beetje voer en uiteraard de kleine Tache rijd ik richting huis. Eerst maar es even het nieuwe huisje ontdekken.  Al snel pruttelt ze vrolijk door haar hok en valt aan op het eten. Nooit geweten dat zo’n klein meisje kan eten als een bouwvakker!  Iedere dag zet ik haar op de weegschaal en de grammetjes eet ze er gestaag bij. Uiteraard ontvangen Nicolette en Syl ook dagelijkse updates, inclusief foto’s. Op vrijdag kom ik nog even met haar langs: Roel, de dierenarts wil haar nog even zien en ook meteen checken of zij wel echt een zij is.

Tijdens een van de vele knuffelsessies valt me ineens op dat ze een kaal plekje heeft…meteen Nicolette gebeld voor overleg. Waarschijnlijk heeft ze schimmel. Ik kom weer langs bij het asiel – alleen, want schimmel is heel besmettelijk en kan grote gevolgen hebben voor de andere dieren in het asiel – om speciale shampoo te halen, een stapel handdoeken en een warmtematje.

Het arme meisje, ze treft het ook niet. Wordt ze eerst gedumpt op straat, krijgt ze van de stress schimmel. Maar ze doorstaat alle dompelbadjes heel dapper. Gelukkig lijkt ze er verder niet veel last van te hebben en groeit ze lekker door.

In oktober gaan we een weekendje weg met vrienden. Ons konijn Bram mocht al bij Knaagdierenhotel Hupsakeetje logeren en ondanks de schimmel is ook Tache van harte welkom. Met liefde geeft eigenaar Rianne haar ook nog het laatste dompelbadje. Op zaterdagmiddag krijg ik een foto van Rianne: Tache heeft kennis gemaakt met de vier cavia dames van Rianne. Het is even zoeken, maar dan heb ik haar gespot: ze is meteen door de dames opgenomen! Ik opper voorzichtig dat het eigenlijk ook niet uitmaakt of je nu vier of vijf cavia’s hebt…toch?!

Ik verdenk de dames van het asiel ervan dat ze toch wat weddenschappen hebben gesloten over de vraag of Tache bij mij zou blijven of niet. Maar Tache, inmiddels Suusje, heeft nu het beste huisje ter wereld met vier tantes die lekker over haar moederen: bij Rianne!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste blog & nieuws

Achtergrond
3 november 2024

Een prachtig gebaar en een dierbare herinnering

Vele lieve mensen steunen de asieldieren met een donatie. Daar zijn wij altijd enorm dankbaar voor. Sommige donaties zijn echter extra bijzonder. De prachtige donatie ter nagedachtenis aan Bep van der Steen-Bodijn is er zo eentje. Uit haar naam doneerden de nabestaanden maar liefst 600 euro aan Stevenshage.

Blog
31 oktober 2024

Zwarte katten: vaker in het asiel of niet?

Het is 31 oktober, Halloween. Tijd voor spinnen, heksen, grijnzende pompoenen én zwarte katten. Over die laatste bestaan nogal wat aannames. Zo zouden zwarte katten ongeluk brengen, en vaker en langer in het asiel zitten. Maar is dat wel zo? Hoeveel zwarte katten zaten er de afgelopen vierentwintig jaar eigenlijk bij ons in het asiel? Wij gingen op onderzoek uit!

Achtergrond
29 oktober 2024

Interview met vrijwilligster Reyhan Aydin

Vrijwilligster Reyhan is een veelgeziene gast bij onze asielkatten. Ze vindt het mooi om de ontwikkeling van de dieren te volgen: “Ze komen soms doodsbang in de quarantaine binnen, en in de loop van de tijd zie je ze langzaam maar zeker veranderen in zelfverzekerde knuffelkonten. Geweldig vind ik dat!”

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren