Intussen in het asiel: Altijd blijven lachen

Categories
Blog: Intussen in het asiel

“Nou dat heb ik dan maar weer mooi achter de rug” zegt Marlies na het ontsmetten van een kattenquarantaine en trekt het schort uit dat ze had aangetrokken ter voorkoming van chloorvlekken in haar kleding. Tevreden zet ze haar handen in de zij. Even vergetende dat er ontsmettingsmiddel aan haar handen zit waardoor haar T-shirt alsnog twee witte handafdrukken in de zij heeft staan. De rest van de dag en nog veel langer doen we alsof we schrikken dat Marlies ineens twee handen om haar middel heeft.

Overleven met humor

Superflauw natuurlijk. Humor (of wat daar voor doorgaat) is voor ons een overlevingsmechanisme. Het verschil tussen met je hoofd tegen de muur gaan bonzen of met nieuwe moed toch de volgende dag weer beginnen. Een dag niet gelachen, u weet wel… Practical jokes kennen bij Stevenshage een lange traditie, ook buiten het 1 april-kader. Kleine dingen als een nepspin in een voerbak (die grap mislukte trouwens). Maar ook grappen die iets meer voorbereiding vergen.

Gevaarlijke hond

Op een dag kregen we een hele grote knuffel-Pluto, u weet wel die van Mickey en Donald, die gewoonweg smeekte om er iets mee uit te halen. Pluto kreeg dus een eigen kennel en werd op de hondenlijst gezet. Met waarschuwingskreten “Pas Op, BIJT!” en “Voorzichtig, Gevaarlijke Hond!”. Er werd een uitgebreid sprookje omheen bedacht. Dat de hond vier mensen verwond had. Er werd zelfs een compleet bloedspoor in de richting van de kennel gefabriekt omdat hij “ook Leen (de toenmalige beheerder) gebeten had”. Dit verhaal was wat Marianne te horen kreeg na haar weekend. Syl bereidde haar met een stalen smoel voor op de situatie. “Hij zit in kennel 12. Echt voorzichtig doen hoor, geen risico’s nemen.”

Waarschuwingsborden

Marianne, toch niet voor een kleintje vervaard, ging met zichtbare schroom richting de kennel. Vanuit de verte zag ze de waarschuwingsborden al hangen. Deed toch nog een stapje dichterbij en zag…pluchen Pluto. Door de deur zagen we alle emoties op haar gezicht langskomen. Uiteindelijk wonnen de opluchting en haar gevoel voor humor het van irritatie en het gevoel ‘erin geluisd te zijn’.

Volle agenda

“Niet teveel afspraken maken voor de eerste dag na mijn vakantie hoor”, zegt Marlies. Zij start begrijpelijkerwijs graag rustig op. “Is goed hoor” zegt Eline langs haar neus weg. Om tijdens Marlies’ afwezigheid de hele wéék propvol te plannen met pseudo-afstand afspraken, dierenarts bezoeken, rondleidingen en ritten om spullen op te halen. De eerste blik die Marlies op de agenda werpt na terugkeer spreekt boekdelen. Gelukkig is Eline’s pokerface niet 100% waterdicht en al snel kunnen ze er samen hartelijk om lachen.

Kleine lettertjes

“Wil jij even een labeltje printen?” vraag ik aan Marianne, die toch al bezig is met de labelmaker. Ik wil de inlognamen van de diverse computers op de monitor plakken. “Het moet wel klein, zodat het op de rand van het scherm past”. Op de foto het labeltje dat ik overhandigd krijg… en pas na veel opmerkingen over leesbrillen, ouderdom en grijze haren krijg ik uiteindelijk het gewenste plakkertje geleverd.

Griekse kalender

Een paar weken later krijg ik de kans voor revanche. Marianne zit aan de telefoon en wil weten op welke dag een bepaalde datum viel. Waarop ik soepeltjes de kalender van de Griekse Vrouva Farm (naast mijn bureau) aan haar overhandig. Het duurt even voordat het kwartje valt (Griekse letters lijken in eerste instantie op ons alfabet) en ik de kalender rakelings langs mijn hoofd voel suizen.

Moederpoes Venco

Marlies houdt van practical jokes en we vonden het hoog tijd voor revanche. Het was op dat moment behoorlijk druk in de quarantaine met moederpoezen en kittens. Het laatste waar je dan op zit te wachten is, inderdaad, nog een moederpoes erbij. Van verschillende samenzweerders – collega’s, vrijwilligers – kreeg ze in haar weekend appjes over een hele leuke nieuw binnengekomen zwarte moederpoes met een stuk of zeven kindertjes. De poes heette Venco en de kindertjes hadden namen gekregen als Droppie, Kokindje, Jujubes. Op haar eerste werkdag troonden we Marlies mee naar de quarantaine, met verhalen over Venco, hoe vies ze alles maakte en hoe moeilijk het allemaal was met de kittens. Verkouden, drukte, eerste dag terug, Marlies was op z’n zachtst gezegd niet blij. Totdat ze bij het hok van moeder Venco aankwam en daar een gezinszak drop zag liggen. Waarna de eerst binnengekomen zwarte kat natuurlijk alsnog Venco ging heten.

Onze grappen hebben absoluut een hoog je-had-erbij-moeten-zijn gehalte. Maar vanuit de gedachte “altijd blijven lachen” zijn we van plan om er nog heel lang mee door te gaan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste blog & nieuws

Info
24 juli 2024

Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023

We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!

Blog
20 juli 2024

Intussen in het asiel: Zomertips

Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!

Evenement
27 juni 2024

Kom naar de Open Dag van de Duinvallei

Op zaterdag 29 juni kun je tijdens de Open Dag van de Duinvallei in Katwijk een kijkje nemen op deze mooie locatie. Wij zijn aanwezig met een kraampje met hondenspulletjes, er is een hondenspeelplaats, speeltuin, tiny houses en nog veel meer!

© Copyright 2024 Dierentehuis Stevenshage Leiden | Website door Webmazing
Doneren