Onderstaand verhaal is in 2018 door asielbeheerder Nicolette geschreven en is vandaag opnieuw geplaatst ter gelegenheid van Conny’s welverdiende pensioen na ruim 26 jaar (!) trouwe dienst bij Dierentehuis Stevenshage.
Het is maandagmiddag. Conny en ik hebben baliedienst. Tussen de telefoontjes en klanten door zegt Conny ineens “Miezelien wordt achttien in december”. “Hè?” zeg ik “achttien? Echt?”.
Twee Perzen
Na het overlijden van mijn vader vindt mijn moeder het maar stil in huis. Ze vraagt me “zit er bij jullie nog een leuke kat?”. Samen met Syl (toen asielkattenverzorgster) lopen we langs de kandidaten. Er zitten twee Perzen, broer en zus, apart in een quarantaine omdat ze verdacht worden van een schimmelinfectie. Mijn moeder is wég van ze; alle waarschuwingen van Syl over mogelijke schimmel en véél vachtverzorging neemt ze op de koop toe. Lang verhaal kort: zwart-witte kater Tom en lapjespoes Jerry mogen verhuizen en worden Tip en Miezelien.
Waterballet
Na een aantal jaren begint Tip onzindelijk te plassen in huis en besluiten we om hem te herplaatsen. (Hij komt fantastisch terecht. Waarschijnlijk werd hij ongezien door zijn zus gepest want hij heeft nooit meer ook maar iets naast de bak gedaan.)
Miezelientje wordt hierna zo mogelijk nog aanhankelijker, volgt mijn moeder door het hele huis en zit het liefst de hele dag op schoot. Ze is dol op water en zit zonder aarzeling naast een stromende douche. Drinken doet ze door haar pootje in de waterbak te dopen en af te likken. Omdat ze aanzienlijke voeten heeft én flinke bontwanten gaat dat meestal met veel gespetter gepaard. Al snel krijgt ze daarom een hondendrinkbak om de schade aan de vloer ietwat te beperken.
Avontuurlijk type
Haar favoriete spel is “achtervolginkje”. Dan daagt ze mijn moeder uit om achter haar aan te rennen, ondertussen zo hard mogelijk en zoveel mogelijk krabpalen, stoelen en bedden op en af rennend. Nooit gedacht dat zo’n statig freuletje zo spectaculair kan bewegen.
Tot twee keer toe valt/springt ze van het balkon (van de 4e etage) gelukkig zonder echte schade. Ze verstopt zich op de raarste plaatsen (dit doen veel katten natuurlijk) waardoor ik geregeld een uur moet rijden naar mijn moeder om te komen helpen zoeken. Welke kat laat zich nou opsluiten in de meterkast… Soms krijg ik mijn moeder nog natrillend aan de telefoon, zoals de keer dat ze nog nét een lapjespoot kan grijpen om haar uit het ventilatiekanaal te halen. Miezelien is een hele handvol kat.
In de familie
Na een aantal jaren bekent mijn moeder me schoorvoetend dat de zorg voor Miezelien haar zwaar begint te vallen. Zelf heb ik op dat moment vier katten. Gezien de geschiedenis met haar broer, is ons huis dus geen optie. Als mijn moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen, zet ik haar tijdelijk bij ons in het kattenpension. Inderdaad háát ze andere katten.
Dan biedt Conny aan om Miezelien te adopteren. Zo blijft ze “in de familie” en kan ik mijn moeder op de hoogte houden. Conny heeft op dat moment geen kat, alleen hondje Berber. Berber is opgevoed door toenmalige asielkat Arie en zal Miezelien geen strobreed in de weg leggen.
Ik ben blij met het aanbod. Miezelien gedraagt zich keurig in haar nieuwe huis, laat zich braaf kammen en doet niets fout. Haar echte “ik” -de waterbak terrorist die slipstreamend de bochten neemt- laat ze echter niet zien. Er is sprake van wederzijds tolereren maar er ontstaat geen hechte band tussen mens en kat.
Koningin Miezelien
Totdat Conny afscheid moet nemen van haar geliefde Berber. Niet lang daarna neemt het lapjespersje haar rechtmatige troon als koningin Miezelien in. Haar oude streken keren terug. Vol overtuiging mept ze al het water uit haar waterbak over de keukenvloer, eist een dagelijks pak-me-dan-als-je-kan renspel op, gaat mee onder de douche en slaapt het liefst óp Conny. Kennelijk wil Miezelien volledige alleenheerschappij. Ze helpt Conny over het verlies van Berber heen te komen en Conny belooft plechtig om voorlopig geen hond in huis te nemen.
“Het is een bijzondere kat” zegt Conny, terwijl ze me een recente foto laat zien. “Ze wordt wel rustiger hoor. Ze rent niet meer keihard de krabpaal op en af en ik hoef nog meer één keer per dag de keukenvloer te dweilen. Maar ze klimt nog wel via de afvalbak naar de wasmachine om in de wasbak op mijn handdoek te gaan liggen als ik aan het douchen ben.” Ik kijk naar de foto en zie hoegenaamd geen verschil met de kat die mijn moeder in 2001 mee naar huis heeft genomen. “Bijzondere kat, ja. En dat is niets teveel gezegd.”
2023: Conny met pensioen
Bovenstaand verhaal is in 2018 geschreven en is vandaag opnieuw geplaatst ter gelegenheid van Conny’s welverdiende pensioen na ruim 26 jaar trouwe dienst bij Dierentehuis Stevenshage. Miezelien is uiteindelijk 19 jaar geworden. Omdat het zonder dieren toch maar saai is, deed hond Loetje haar intrede in Conny’s leven. Saai is het daarna voor haar niet meer geweest. Loetje, 8 jaar oud, heeft als grootste hobby’s rennen, wandelen en spelen. En katten jagen, maar daar hebben we het verder niet over…
Mocht u Conny graag willen danken voor haar jarenlange goede zorgen, dan zou ze een bijdrage aan Stichting Dierensteun La Vida enorm waarderen. Deze stichting steunt het Spaanse asiel Plasencia, waar Conny’s hondje Loetje vandaan komt. Alvast heel veel dank!
Stichting Dierensteun La Vida – IBAN: NL83TRIO 0197843042 o.v.v. “Conny”
Laatste blog & nieuws
Interview met vrijwilligster Indy Verhagen
Ze is opgegroeid tussen de dieren en intern staat ze bekend als “de pup van het asiel”. Vrijwilligster Indy Verhagen komt al sinds haar derde bij Stevenshage over de vloer. Nog altijd gaat ze er elke week op uit met de wat moeilijkere asielhonden. “Het wandelen in de buitenlucht en het spelen met de honden in het speelbos is lekker ontspannend.”
Lees over dieren en mensen in ons Jaarverslag 2023
We vingen vorig jaar maar liefst 830 dieren op. Voor 527 van hen vonden we een geschikt nieuw thuis en 154 zwerfdieren werden herenigd met hun eigenaar. Naast een heleboel cijfers over dieren laat ons jaarverslag ook vooral zien dat het werk in ons asiel en pension in alle opzichten mensenwerk is, met relevante informatie over ons personeel, vrijwilligers, samenwerkingen en nog veel meer!
Intussen in het asiel: Zomertips
Het zomerseizoen is heerlijk, maar brengt voor de dieren in uw omgeving ook risico’s met zich mee. Dorstige oudjes, verbrande voetjes en oververhitting liggen op de loer. Bezorg de dieren in uw huis en tuin een zorgeloze zomer met deze tips!
