Achter de schermen zijn we er al een tijd mee bezig, deze week krijgen we ineens het gevoel dat het nu toch echt gaat beginnen, datgene waar we al een hele tijd naar uitkeken / tegenop zagen (afhankelijk van met wie je spreekt). Waar ik het over heb? De verbouwing van onze hondenkennel…
Zonde om te slopen
De kennel stamt uit 1994. Opgebouwd uit betonnen elementen is het min of meer een betonnen doos met verblijven erin. De betonnen elementen zijn destijds kant en klaar aangeleverd en oersterk. Op hier en daar wat verkleuring en losse voegenkit na zijn ze volkomen gaaf.
Andere elementen van de kennel zijn inmiddels wel gedateerd. De kennel is nauwelijks geïsoleerd, de luiken waardoor de honden van de binnen- naar de buitenkennel gaan en vice versa klapperen als het waait, de afdakjes van de buitenkennels zijn versleten, deurposten hebben hun beste tijd gehad, enzovoort. Om het alleen te slopen en een nieuw gebouw neer te zetten is zonde. Zonde van het beton, de energie, de moeite en het geld (zei er iemand duurzaamheid?).
Blaffende honden
Toch dagdroomden we regelmatig. Een trainingsruimte bij de kennel. Meer ruimte voor de honden. Betere isolatie en geluidswering. Veel honden blaffen als ze in de buitenkennels zitten. Omdat ze elkaar na-apen, omdat ze weten dat ze eten krijgen als ze weer naar binnen mogen of gewoon omdat het leuk is. In de buurt is dat goed te horen. Daarom is in onze milieuvergunning bepaald dat de honden maximaal een uur ’s ochtends en een uur ’s middags in hun buitenkennels mogen zijn. Best zonde van het oppervlak dat er een groot deel van de dag ongebruikt bij ligt.
Project Hondenkennel
En zo kwam het dat we tijdens zo’n dagdroom sessie tegen elkaar zeiden: als we die buitenkennels nou eens overdekken? Dan sla je een heleboel vliegen in één klap (figuurlijk dan hè). Geluid wordt gedempt, gevels goed geïsoleerd, ruimte en bewegingsvrijheid vergroot. Dat was de kiem. En nu, na precies een jaar van plannen maken, finetunen, overleggen, tekenen, nog meer finetunen, staan we nu aan de vooravond van een project dat ervoor moet gaan zorgen dat onze kennel comfortabeler, energiezuiniger en, het oog wil tenslotte ook wat, mooier wordt. Sterker nog, het project moet ervoor gaan zorgen dat Stevenshage vrijwel gasloos wordt. (Alleen de wasdroger nog.)
Meer isolatie, minder geluid
De bestaande betonnen blokkendoos krijgt als het ware een warme jas aan, met een puntdak in de stijl van de rest van het asielgebouw. Het dak komt ook over de buitenkennels te liggen, die daardoor semi-binnen (want overdekt maar niet verwarmd) worden en waardoor het geluid en eventuele hinder vele malen minder wordt. De broodnodige buitenlucht krijgen de honden volop tijdens hun dagelijkse lange wandelingen met onze vrijwilligers en bij het spelen, rennen en snuffelen in ons hondenbos.
Duurzame installaties en trainingsruimte
Allerlei slimme installaties zoals warmte terugwinning, warmtepompen, zonneboilers en zonnepanelen gekoppeld aan optimale isolatie, gaan zorgen voor een flinke verlaging van onze energierekening. Met excuses aan de vogeltjes, die voortaan ergens anders hun voetjes moeten gaan warmen.
Door een klein stukje van ons geliefde hondenbos op te offeren gaat er tenslotte een langgekoesterde wens in vervulling: een trainingsruimte, waar we één-op-één met honden aan de slag kunnen of asielhonden aan nieuwe baasjes kunnen voorstellen.
Zwaar materieel
Het contract met de aannemer is getekend, de contouren van de trainingsruimte zijn aangegeven en deze week vonden er sonderingen plaats voor het heiwerk. “Ze komen morgen solderen” was de mededeling, die ik wijsneuzerig verbeterde tot “sonderen, ze komen soNderen” alsof ik niet ook pas net de week ervoor uitgelegd had gekregen wat dat inhield.
De kop is er dus af. Het was weer even wennen. ’s Ochtends vroeg zwaar materieel voor het asielhek, onze auto’s elders parkeren, koffie naar werklui brengen, ergens elektra vandaan halen voor de bouwlamp en arbeidsvitaminen. Onwillekeurig kregen we allemaal heel even flashbacks naar de Grote Verbouwing van 2014. Afzien zoals toen – alle mensen en dieren in portakabins met verstopte toiletten en een kantine van 6 vierkante meter – wordt het vast niet…in juli zullen we het weten!
We blijven gedurende de hele verbouwing asielhonden opvangen maar van februari tot juli ontvangen we géén pensionhonden om voldoende ruimte vrij te houden voor de asielhonden.
Laatste blog & nieuws
Loopt u met ons mee?
Onze jaarlijkse collecteweek komt er weer aan: van 21 tot en met 25 mei gaan we langs de deuren. Meld u nu aan als collectant en help de dieren in uw regio!
Paasuitdaging levert ruim 5000 euro op!
Weet u het nog? In maart deden we mee met de Paaschallenge van Stichting Dierenlot, met een Dog Survival Run, de Paas Bake Sale, shoppen in ons tweedehands winkeltje…alles om geld op te halen voor de asieldieren. En dat is gelukt! Wij zijn alle gulle dierenvrienden zeer dankbaar!
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
