Het blog is deze week geschreven door Marianne, hondenverzorgster bij Dierentehuis Stevenshage.
Zomaar het verhaal van een van onze asielhondjes…
Begin dit jaar wordt boerenfoxje Bram aangemeld door zijn baasje om een weekje te komen logeren in ons pension. Als Bram gebracht wordt, steekt hij nieuwsgierig zijn koppie om de hoek van de balie. Wat een ondeugend smoeltje heeft ie, een knap kindeke van een jaar oud. We beleven die week een hoop gezelligheid met hem. Hij is heel vriendelijk naar ons toe en ook in het speelbos vermaakt hij zich prima met de andere hondjes. Hoewel hij bij zijn baas alleen brokken eet, vindt hij wel dat hij tijdens zijn vakantie een smakelijker maal verdient (all inclusive moet-ie gedacht hebben).
Een paar maandjes later belt zijn baasje weer op, of er nog een plekje vrij is voor Bram. De gezondheid van Bram’s baasje gaat achteruit, Bram barst van de energie en meneer wil graag een weekje rust om te herstellen. Bram komt enthousiast het asiel binnen gehuppeld en geniet ook die week weer van het spelen met de asiel- en pensionhonden en van het wandelen.
Na die week belt zijn baasje op. Zijn gezondheid laat eigenlijk teveel te wensen over om Bram een goed leven te geven. Bram heeft veel energie en meneer kan dat helaas niet meer bieden. Het gaat hem heel erg aan het hart, hij is dol op Bram en zal hem verschrikkelijk missen. Wat een dapper besluit: je eigen gevoel uitsluiten en alleen kijken naar wat je hond nodig heeft. Meneer was al de tweede eigenaar, dus Bram zal nu voor de derder keer naar een nieuwe baas moeten. En dat allemaal in een jaar tijd. We beloven dat we ons uiterste best gaan doen om Bram goed te herplaatsen. We maken mooie foto’s van hem en zetten hem op internet.
Een echtpaar komt langs. Hun boerenfoxje is net overleden. Zij hadden die uit ons asiel en zoeken nu weer een nieuw hondje. Wel hebben ze een kat, die niet echt gecharmeerd is van honden, dus het moet er wel eentje zijn die de kat volledig met rust laat. Ze willen het liefst weer een boerenfox. Bram is een schat van een hond, maar rustig is hij zeker niet. Ook is het een hondje dat veel aandacht vraagt van zijn omgeving. Als we Bram in een groep honden zetten, dan is het gelijk een gezellige chaos. Hij rent als een komeet door het bos, wil achterna gezeten worden of jaagt andere honden op om te rennen. Alle honden zijn bekaf na een bezoekje speelbos met Bram, terwijl hijzelf geen spoortje van moeheid laat zien. Ik kan op m’n vingers natellen wat Bram met de kat gaat doen…
Deze mensen hou ik even in mijn geheugen en zo kan ik hen een paar weekjes later blij maken met een van onze Griekse honden (Sue). Een schat van een hond die hun kat volledig negeert.
Dan meldt zich een meneer met twee Duitse herders, die ook nog een klein hondje had dat onlangs is overleden.
Meneer is in de markt voor een nieuw wandelmaatje want de herders kunnen om medische redenen niet zo ver meer wandelen. Eén van de herders heeft enige tijd nodig om aan een andere hond te wennen. Het oog valt op Bram.
We gaan naar het speelbos en zetten de honden bij elkaar. De herder lijkt, zoals verwacht, Bram alleen maar te willen aanvallen. We proberen wat we kunnen maar Bram hangt de lolbroek uit waardoor de herder vastbesloten blijft om Bram een koppie kleiner te maken.
Dat ziet er niet goed uit, maar meneer heeft vertrouwen in zijn herder. Het heeft tijd nodig, veel tijd, maar toch denkt hij dat het gaat lukken. Ik heb bewondering voor zijn vastberadenheid en alle tijd die hij er in wil steken om het adopteren van asielhondje Bram mogelijk te maken. Samen met zijn vrouw gaan ze met de herder en Bram wandelen. Ze lopen een fiks eind uit elkaar. De daarop volgende dagen komen ze steeds naar het asiel om te wandelen met hun eigen hond en Bram. Het echtpaar vindt Bram geweldig en raken al aardig verknocht aan dit jonge ventje. De vele wandelingen werpen hun vruchten af: de herder accepteert Bram steeds meer en ja hoor, op een gegeven moment lopen ze zij aan zij en snuffelen aan hetzelfde grassprietje.
We gaan een proefdag inplannen. Spannend! Bram wordt om tien uur ‘s ochtends opgehaald en mag mee naar hun vakantiehuisje, dicht bij duin, bos en strand, met een heerlijke grote tuin om te ravotten. Om vier uur ‘s middags komen ze enthousiast met Bram terug. Hij vond het allemaal best spannend maar met de honden onderling ging het prima en de oren van de kleinkinderen zijn schoon gelebberd. Nu staat niets meer in de weg om Bram te adopteren. Na plaatsing horen we alle avonturen van Bram. Hij vermaakt zich kostelijk met de herders, die van hem steeds moeten rennen. Bram mag mee naar het werk en steelt daar broodjes en rent door de zaak heen. Iedereen lacht zich rot om zijn streken. Het is een boefje maar tegelijk is hij zo leuk dat je niet kwaad op hem kan worden.
Zomaar een paar maanden uit het leven van hondje Bram waar wij als asiel een onderdeel van waren…
Laatste blog & nieuws
Paasuitdaging levert ruim 5000 euro op!
Weet u het nog? In maart deden we mee met de Paaschallenge van Stichting Dierenlot, met een Dog Survival Run, de Paas Bake Sale, shoppen in ons tweedehands winkeltje…alles om geld op te halen voor de asieldieren. En dat is gelukt! Wij zijn alle gulle dierenvrienden zeer dankbaar!
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
Dag omaatje…
“We hebben een mooie nalatenschap binnengekregen” meldt Nicolette verrast. Het blijkt van mevrouw M., een zeer dierbare klant die verschillende asielhondjes een liefdevol thuis heeft gegeven. Lees in dit blog het bijzondere verhaal van mevrouw M. en haar geliefde Max, Billy en Tommie.
