Voor het eerst in drie jaar weer een Open Asieldag! Welgemoed haalden we maanden geleden al de draaiboeken uit het stof (figuurlijk dan, ze stonden natuurlijk gewoon op de server).
Geen vuiltje aan de lucht
Alles liep van een leien dakje. De marktkramen waren in voorraad, hondentrainsters Ingrid en Sylvia stonden te popelen, konijnen- en kattentrimster Laura Dijkman en dierenchiropractor Imke van Loon zegden hun medewerking toe, cartoontekenaar Maarten Wolterink haalde zijn tekendoos alvast tevoorschijn, de frietbakker had plek in zijn agenda, er werd proefgedraaid met baksels voor de Bake Sale en er werden prachtige prijzen ter beschikking gesteld voor de Silent Auction en Online Loterij. “Ha! we zijn het nog niet verleerd” dachten we stiekem.
Alhoewel…
Intussen kende de verbouwing van de hondenkennel allerlei tegenslagen. Staal en hout leveranties waren vertraagd, warmtepompen waren aanvankelijk niet leverbaar en het landelijke personeelsgebrek liet zich ook bij onze aannemers gelden. De einddatum van het project werd zodoende over de zomervakantie heen getild. Twee weken voor de Open Asieldag begonnen we hem een beetje te knijpen. Er was er nog geen licht in de nieuwe trainingsruimte, het pad naar het hondenbos bestond uitsluitend uit gewapende modder, het hoogteverschil tussen de kennel en de buitenwereld deed sterk denken aan de Grand Canyon en de regenpijpen kwamen uit op…nergens. Plus de weersvoorspellingen voor 1 oktober waren bar slecht.
“Het komt goed!” riepen alle werklui. We wilden hen graag geloven, maar ja, die duisternis en modder zitten ons toch niet lekker.
Botbreuk en kattenziekte
Dan zien we op zondag asielhond Rex lopen met een totaal onbekende man. Navraag leert dat zijn uitlater is gevallen. De onbekende man was zo vriendelijk om Rex thuis te brengen terwijl zijn vrouw 112 belde. De uitlater blijkt mijn echtgenoot Harm die ik met een —naar later blijkt— gebroken dijbeen aantref op het fietspad.
Terwijl man en ik in het ziekenhuis wachten op foto’s en de uitslag daarvan, treft Eline in de quarantaine een nestje doodzieke kittens aan. Ze geeft de kleintjes infuus en allerlei mogelijke medicijnen maar niets helpt, ze blijven zo slap als vaatdoeken en houden niets binnen. We komen erachter dat het kattenziekte is. De meest dodelijke ziekte die ongeënte kittens kan treffen. Eén voor één moeten we hen laten gaan.
Nog meer tegenslag
Alsof dit nog niet voldoende was, krijgen we nog meer onheilstijdingen over ons heen. Het toilet gaat stuk (oké niet rampzalig, wel onhandig). Een vrijwilliger die moet afzeggen voor de Open Asieldag omdat zijn schoonvader op sterven ligt. De moeder van een vrijwilligster breekt haar arm. Andere vrijwilligers moeten verstek laten gaan vanwege griep, corona en een plotselinge zakenreis. Het ontlokt ons de verzuchting dat we nog nooit zoveel tegenslag hebben meegemaakt in de aanloop naar een Open Asieldag. Het maakt ook dat we ongemerkt gaan achterlopen in onze voorbereidingen. De weersvoorspelling wordt slechter en slechter.
Alle hens aan dek
We besluiten dat we versterking nodig hebben en praten met de werklui. Die maken overuren en donderdag om half negen ‘s avonds is er licht in de trainingsruimte. Vrijdag om drie uur ‘s middags waden we niet langer door de modder maar bewandelen we een keurig aangelegd tegelpad. We appen en bellen vrijwilligers, die van alle kanten komen aanrennen om te helpen, schoonmaken, gebouw aankleden, quarantaines ontsmetten.
Prachtige dag
Zaterdag 1 oktober: de grote dag breekt aan. Op een paar buitjes tijdens het opbouwen na is het een open dag met zon, bloemen, rommelmarkt, zelfgebakken taart en koek, een boek dat ten doop wordt gehouden en veel blije bezoekers. Na afloop laten de vrijwilligers zich wederom van hun sterkste kant zien en tegen zessen zien het gebouw en het terrein eruit alsof er geen Open Asieldag was die dag. Ongelooflijk hoe al die mensen samen weer een enorm evenement voor elkaar hebben gekregen ondanks alles wat mis ging of dreigde te gaan. En met meer dan 8000 euro opbrengst behaalden we een absoluut record. Hoewel we hopen we dat het volgend jaar ietsjes makkelijker zal gaan, zijn we alle vrijwilligers en bezoekers dankbaar voor wat uiteindelijk een prachtige Open Asieldag met een dito opbrengst voor de asieldieren werd!
Laatste blog & nieuws
Bied mee op echte kunst en steun de asieldieren!
Eenmaal, andermaal… Heeft u ooit een kunstveiling willen bijwonen? Dit is uw kans! Kom op vrijdagavond 3 mei naar de jaarlijkse Kunstveiling van de Leidse Kunsthistorische Vereniging. En wie een kunstwerk koopt, steunt de asieldieren!
Dag omaatje…
“We hebben een mooie nalatenschap binnengekregen” meldt Nicolette verrast. Het blijkt van mevrouw M., een zeer dierbare klant die verschillende asielhondjes een liefdevol thuis heeft gegeven. Lees in dit blog het bijzondere verhaal van mevrouw M. en haar geliefde Max, Billy en Tommie.
Loopt u met ons mee?
Onze jaarlijkse collecteweek komt er weer aan: van 21 tot en met 25 mei gaan we langs de deuren. Meld u nu aan als collectant en help de dieren in uw regio!
