In 2020 kwam er een grote groep bange katten bij ons binnen nadat hun eigenaar was overleden. De meeste konden we als huiskat herplaatsen. Voor een aantal was ons asiel niet de juiste omgeving om verder te socialiseren en daarom zochten we contact met Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Zij hebben deze katten liefdevol ontvangen. Nico Cremer, vrijwilliger bij Stichting Zwerfdier, schreef afgelopen december voor de plaatselijke krant een update over Caesar en Giovanni, die we hier mogen delen. Kater Caesar…

Lees Meer Lees Meer

Sinterklaas komt er alweer bijna aan Morgen zal hij bij veel huizen langs gaan Daarom dacht ikke, Mia, ik ga ook een keer dichten Een mooie manier om me tot iedereen te richten Vandaag is het precies 600 dagen geleden dat ik naar het asiel werd gebracht Met een verschrikkelijke vacht Ik zag er niet uit en had veel jeuk zeg Gelukkig is dat nu wel weg Ik zie er nu een stuk knapper uit Heb gewoon weer haar rond…

Lees Meer Lees Meer

Het blog van deze week is geschreven door poedel Trip. Ik ben Trip. Grote Poedel. Al acht jaar lang kom ik elke dag met haar mee naar het asiel. Ja, daar kies ik zelf voor. Mijn zus Kiki kiest voor uitslapen (ik heb daar een mening over, die ik liever voor me hou). Ik sta voor dag en dauw op om op tijd m’n haren in de krul te hebben. Ik werk hard. Geef elke dag 120%. Niets is me…

Lees Meer Lees Meer

Op verzoek geef ik u een kijkje in mijn dagelijkse bestaan. U denkt vast een aaneenschakeling van louter blinkende achteruitkijkspiegels en glanzende gepoetste spatborden maar eerlijk gezegd: het is zwáár om asielbus te zijn. Bestemming Stevenshage Ik kwam ter wereld als een smetteloos witte transit bus. Droomde van een toekomst waarin ik stoere mannen trouw naar zware bouwklussen heen en weer bracht, tot mijn nok gevuld met ingewikkelde powertools en koelboxen barstensvol boterhammen en Fristi. De realiteit is anders. Mijn…

Lees Meer Lees Meer

Het blog is deze week geschreven door asielhond Bowdy. Sinds kort mag ik elke week mee met Stichting Hond in Nood. Met Nette en Clé. “Waarom ik? Ik ben toch niet in nood?” zeg ik nog. “Om te trainen”, krijg ik als antwoord. En dan snap ik het, want de meeste mensen hebben inderdaad wel een beetje training nodig. Op tafel staan Laat ik bij het begin beginnen. Ik heet Bowdy. (Ze vergissen zich wel eens hier. Dan zeggen ze…

Lees Meer Lees Meer