Intussen in het asiel: Bram 2.0

Het blog is deze week geschreven door Marianne, hondenverzorgster bij Dierentehuis Stevenshage.

Donderdag heb ik een paar uurtjes vrij ter compensatie van Leids Ontzet op 3 oktober. Een mooie gelegenheid om op bezoek te gaan bij ex-asielhondje Bram, het boerenfoxje over wie ik afgelopen zomer een blog schreef. Zijn nieuwe baasjes hebben me een moorkop beloofd, dus ik heb twee goede redenen om te gaan! Eerst ga ik mijn eigen honden thuisbrengen. Ook moet ik wat bevroren rollen Carnibest uit m’n vriezer  in de schuur halen. Als ik m’n schuurdeur opendoe, komt me een rottende vleeslucht tegemoet. O nee hè. Ik heb in mijn boodschappenkarretje een rol laten zitten toen ik mijn voorraad bijvulde. De rol heeft vier dagen alle tijd gehad om te ontdooien, open te springen en een walgelijke lucht te verspreiden. Rol en karretje beschouw ik maar als verloren…

Met de vieze lucht nog in m’n neus rijd ik richting Noordwijkerhout. Philip en Gemma, de nieuwe baasjes van Bram, hebben een zomerhuisje midden in de natuur met bos, duin en strand op loopafstand. Bij de ingang van het park word ik opgehaald door Gemma. Het jonge poesje van hun buren loopt gezellig met ons mee. Tot het hekje dan, want een tuin binnenlopen waar twee herders en een boerenfoxje wonen, is niet heel handig. Bram komt blaffend naar mij toe rennen. Sowieso is hij waaks maar blijkbaar herkent hij mij. Hij is helemaal opgewonden. Herder Toby vindt alle commotie rond mijn bezoek een stuk minder en voor we het doorhebben, heeft ie zijn voortandjes in m’n been gezet.

Toby is als jonge hond aan zijn ellebogen geopereerd waardoor zijn socialisatie wat in het gedrang is gekomen. Daardoor heeft hij  tijd nodig om te wennen aan vreemde mensen. Maar blijkbaar is de uitgelaten Bram voor hem een trigger. Philip zet Toby voor de veiligheid binnen en wij gaan heerlijk buiten zitten, genietend van het najaarszonnetje. Onder het genot van thee, veel chocola en een blije Bram op schoot, is het gezellig. Bram boft enorm. Philip en Gemma genieten sinds kort van hun pensioen en maken elke dag lange wandelingen met hem door de natuur. Hij is niet moe te krijgen. Elke avond fietst Philip ook nog een paar kilometer met  Bram hollend ernaast. Bij thuiskomst moet er dan nog gespeeld worden met eerst de ene en dan de andere herder. En als afsluiting nog een paar rondjes om het huisje heen rennen en dan is weer een welbestede dag ten einde. Als ik naar huis ga, laten ze me nog een groot veld zien, achter hun tuin. Daar kunnen de honden nog naar hartelust achter balletjes aan rennen. Wat een superomgeving om als hond en mens te wonen. Gemma brengt mij terug naar de auto en we nemen hartelijk afscheid, het was erg gezellig.

Thuis bekijk ik de afdruk van de tandjes van Toby. Het valt wel mee: wat onderhuidse bloedinkjes, maar de einddatum van mijn tetanusprik loopt wel bijna af. Ik bel toch maar even de huisarts. Even later zit ik op mijn fiets om een nieuwe prik te halen. Kan ik weer 10 jaar vooruit.

Daarna staat boodschappen doen met mijn 87-jarige moeder op het programma. Ze is nog heel fit  voor haar leeftijd en rijdt met haar eigen karretje en boodschappenlijstje rond door de supermarkt. Daar ben ik wel blij om, want inmiddels is mijn arm wat stijf aan het worden van de prik. Als ik nog blijf steken bij de vuilniszakken, staat mijn moeder al in de rij bij de kassa, met het idee dat ik naast haar sta. Ze kijkt in ‘mijn’ kar en ziet daar ‘vreemd’ brood liggen. Ze zegt: “Wat heb jij voor raar brood?” en begint erin te knijpen. Totdat ze merkt dat ze in een wildvreemde kar zit te graaien… Op dat moment kom ik eraan en krijg nog net het laatste mee. Na alle commotie van vanmiddag en dan dit voorval, blijf ik er bijna in. De meneer van het ‘vreemde’ brood is erg vriendelijk en neemt het haar gelukkig niet kwalijk. Mijn moeder en ik krijgen enorm de slappe lach. Mijn collega’s heb ik via de app op de hoogte gehouden van mijn vrije middag. Ook van hun krijg ik het advies: misschien toch veiliger om de volgende keer gewoon te blijven werken?!

Laatste blog & nieuws